برچسب: رادیو قصه کودکانه

بهبود وضعیت تغذیه،‌ گسترش و در دسترس بودن انواع خوراکی‌ها و هم چنین تولید انبوه تنقلات متنوع اشتهای ناچیز معده‌های  کوچک را به سرعت اشباع می‌کند و هنگامی که پدر و مادر ها مشاهده می‌کنند​ کوکشان سر سفره غذا از خوردن امتناع دارد، نگران و سرگشته می‌مانند که چگونه او را به خوردن غذاها تشویق کنند.

بی اشتهایی کودکان و روش های درمان آن + بخش دوم

گاهی اصرار مداوم والدین و امتناع کودک کار را به جای باریک می‌کشاند و بی‌اشتهایی به یک مساله بغرنج در روابط آنان تبدیل می‌شود؛ غافل از این‌که بی‌اشتهایی دلیلی دارد که باید در پی رفع آن بود.

اغلب مادر‌ها از غذا خوردن فرزند خود رضایت کافی را ندارند و نسبت به بی اشتهایی کودکان خود شکایت می‌کنند. این بی اشتهایی به سن کودک، سطح انرژی او و عوامل دیگر نیز بستگی دارد و در میان بچه‌های ۲ تا ۶ ساله معمول‌تر است.

اگر بی اشتهایی کودکان با کاهش وزن هم همراه باشد، باید به پزشک معالج متخصص اطفال مراجعه نمود تا علت آن را بررسی کند و در صورت لزوم برای کودک مکمل و یا دارو تجویز نماید.

علل بی اشتهایی در کودکان:

۱-خستگی زیاد:

گاهی بچه‌ها به علت دیر خوابیدن های شبانه، خستگی و یا خواب‌آلودگی، اشتهایی به خوردن وعده‌های غذایی از خود نشان نمی‌دهند. در این مواقع والدین بجای اصرار ورزیدن بیش از حد، بهتر است با ترفندهای مختلف اقدام به غذا دادن کنند.

۲- مصرف تنقلات در میان وعده ها: 

گاهی اوقات مصرف شیرینی و بستنی و نوشیدنی های شیرین در میان وعده ها باعث بی اشتهایی در کودکان می شود و عاملی جهت سر باز زدن کودک از خوردن غذاهای اصلی و اساسی می‌شود و زمینه‌ی گرایش او را به مواد شیرین و پرچرب فراهم می‌سازد که این موضوع باید توسط والدین کنترل شود.

۳- اعمال فشار روانی بر کودک:

باید والدین این نکته را بدانند که بروز مشاجره خانوادگی، یا وجود مشکلی در بین اعضاء دیگر خانواده ، برغذا خوردن کودکان ، خصوصاً کودکان باهوش تأثیر بسزایی دارد. اجبار کودک به خوردن، و ترساندن او از پدرش یا هر قدرت دیگری و تهدید کودک برای غذا ندادن به خاطر عمل زشتی که انجام داده است همه می توانند از این مقوله باشند.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

درمان بی اشتهایی کودک با راه حل هایی مخصوص والدین :

بسیاری از کودکان نوپا بدغذا هستند. این یک حوزه از زندگی کودکان است، که می توانند کمی کنترل رویش داشته باشند. با امتناع از خوردن، کودک در حال تمرین استقلال است و این وظیفه شما به عنوان یک والد است که غذایی سالم را به او ارائه دهید و آموزش عادات غذایی خوب را یادش دهید. 

مسیر بهبود:

شما نمی توانید کودکتان را مجبور به خوردن انواع غذاها کنید. اما می توانید عادت های غذایی سالم و خوش مزه را در کودک خود، تشویق کنید.

عادات غذایی سالم:

بگذارید کودک شما مقدار غذایش را خودش انتخاب کند. قاعده خوب این است که یک قاشق غذا خوری از هر نوع غذا را به ازای هر سال از سن کودک خود پیشنهاد کنید. غذا را در بشقاب های کوچک سرو کنید و به آن ها این شانس را بدهید تا برای بیشتر خوردن درخواست کنند. 

بگذارید کودکتان هم کمک کند:

بگذارید کودک غذا را انتخاب کند. راهی پیدا کنید که بتواند به آماده سازی غذا کمک کند. اگر آن ها در بخش های مختلف غذا درست کردن شرکت کنند، به احتمال بیشتری آن غذا را می خورند.

سس تهیه کنید:

برای تشویق کودک خود برای امتحان میوه و سبزیجات جدید، سس های سالمی را فراهم کنید. اینها می توانند شامل سس، ماست، یا سس سالاد کم چرب باشند.

بی اشتهایی کودکان و روش های درمان آن + بخش دوم

بیشترِ ما دوست داریم به دورانِ خوشِ کودکی خودمان بازگردیم و آن ها را به خاطر می آوریم، همان دورانِ بدون ‌دغدغه، شاد و سرشار از بازی‌های و نشاط های کودکانه. اما انگار از یاد برده ایم که آن دوران زیبا و خوش نیز گاهی با استرس و چالش های همراه بود. واقعیت این است که کودکان نیزهمانند ما استرس را تجربه می‌کنند. عوامل استرس در کودکان بسیار متفاوت است؛ تغییر یا نیاز به تطابق با محیط اطراف، شروع فعالیت های جدید، تکالیف معوقه به کودک، تغییرات و وقایعی نظیر مرگ یا بیماری در خانواده و … ممکن است کودکان را دچار استرس و تنش کند و آن ها را تحت فشار قرار بدهد. 

علائم استرس دوران کودکی:

 شاید کودکان با احساس اضطراب و استرس آشنا نباشند و نتوانند حالات خود را توصیف کنند یا اطلاع دهند؛ بنابراین لازم است والدین با شناخت علائم استرس دوران کودکی از وجود این حالت در فرزندشان باخبر شوند و برای رفع آن اقدام کنند. از جمله این نشانه‌ها عبارتند از:

• اشتهای کم یا تغییر در خوراک کودک
• احساس سردرد، درد‌های شکمی یا هرگونه درد غیر معمول و بی دلیل
• ضعف در برابر بیماری‌ها
• شب ادارری
• اختلال در خواب
• کابوس شبانه
• بروز ترس‌هایی مثل ترس از تاریکی، ترس از تنهایی، ترس از افراد ناشناس
• وابستگی شدید به والدین
• پرخاشگری، گریه‌ی زیاد، پریشانی
• رفتار‌هایی که با سن کودک همخوانی ندارد
• انزوا و مقاومت در برابر انجام وظایف خانه یامدرسه

ترس از جدا شدن از والدین نشانه اضطراب و استرس کودکان است:

وقتی والدین کودکان یک و دو ساله حتی برای ثانیه ای آن ها را ترک می کنند، شروع به جیغ زدن و گریه کردن می کنند. بچه هایی هم که مضطرب هستند دقیقا همین واکنش را دارند؛ آن ها از جدا شدن از والدین شان وحشت دارند .در واقع در کنار والدین بودن به آن ها حس امنیت می دهد. اما این واکنش می تواند به درس و فعالیت های زندگی شان ضربه بزند. در صورتی که چنین علائمی را در فرزندتان دیدید، به دنبال علت این اضطراب بگردید.

 با کودکتان صحبت کنید:

سعی کنید با کودکان خود صحبت کنید و به او نشان دهید که او را درک می‌کنید. احساسات کودک خود را به زبان آورید و درباره آن با او صحبت کنید. برای مثال به او بگویید: «به نظر می‌رسد که از چیزی ناراحت هستی. می‌توانی علتش را به من بگویی» یا «به نظر می‌رسد هنوز بابت این اتفاق که رخ داده است نگران هستی.» هرگز کودکان خود را سرزنش نکنید و سعی نکنید احساسات او را ناچیز بشمارید. به او نگویید: «هنوز هم ناراحتی؟ مگر چه اتفاقی افتاده؟!» به گونه‌ای با او حرف بزنید که کودک بداند می‌خواهید با او درباره‌ی اضطرابش صحبت کند.

به بیان احساسات کودکان کم سن و سال کمک کنید:

بسیاری از کودکان خردسال، نمی‌توانند احساسات‌شان را با کلمات و حروف بیان کنند. اگر کودک شما عصبانی یا ناامید و ناراحت است، از این واژه‌ها در وصف حال او استفاده کنید تا او هم این واژگان را یاد بگیرد. بیان احساسات در قالب کلمات، موجب می‌شود کودک حالات احساسی خود را بشناسد و آن ها را درک کند. کودکانی که می‌توانند احساسات خود را در قالب کلمات ابراز کنند، دیرتر عصبانی می‌شوند و برای ابراز عصبانیت و ناراحتی خود از واژه‌ها کمک می‌گیرند. 

نفس عميق:

اين روش براي کاهش واکنش طبيعي بدن به استرس موثر است. ضربان قلب را کندتر مي کند و فشار خون را نیز کاهش مي دهد. براي انجام اين کار ابتدا بايد نفس عميق کشيد، نفس را براي لحظه اي نگه داشت و سپس به آرامي رها کرد. اين کار بايد تکرار شود تا فرد احساس آرامش کند.

تجسم کردن:

در اين روش، از قدرت تجسم کودک استفاده بگيريد تا کودک از فکرهاي منفي و نگراني رها شود. اين روش به ويژه پس از انجام ورزش بسيار مفيد و کاربردی است. تصور يک مکان زيبا و آرام نوعي تجسم است که هر کودکي مي تواند به آساني براي کاهش استرس از اين روش استفاده کند. تجسم رنگ ها نيز به آرامش کودک کمک مي کند.

۱ – از کودک بخواهيد رنگي را که دوست دارد و به او احساس آرامش و امنيت مي دهد، را در ذهن خود تجسم کند.

۲ – او بايد تصور کند، احساس آرامشي را که از ديدن رنگ به دست مي آورد با هر نفسي که مي کشد، به بدن وارد مي کند و با خارج کردن نفس، آن را به تمامي اعضاي بدن مي فرستد.

– به جاي رنگ، مي توان بوي خاص، احساس گرما يا گرمي نور خورشيد را هم تجسم کرد.

استفاده از فناوری را محدود کنید:

کودکان بیش از هفت ساعت در روز از فناوری استفاده می‌کنند که این امر می‌تواند استرس را افزایش دهد. پس زمان استفاده‌ی فرزندتان از ابزارهای فناوری را محدود کرده و زمان بیشتری را صرف فعالیت‌های خانوادگی کنید.  

مشغله خواب کودکان یکی از مسائلی هست که امروزه والدین با آن مشکل دارند. تاثیر خواب شبانه کافی بر روی سلامت بدن و گرفتن انرژی برای روز بعد برکسی پوشیده نیست، اما براساس آن چه که تحقیقات نشان میدهند برخلاف تلاش مکرر والدین بیشتر کودکان دارای مشکلات بی خوابی هستند، شما باید برخی از اختلالات خواب در کودک خود را جدی بگیرید زیرا واقعا مسئله ای مهم است.

اختلال خواب در کودکان + بخش اول

خوابگردی:

خوابگردی به واسطه اختلال در سیستم عصبی  است که در کودک ایجاد می‌شود و می تواند سابقه ارثی هم داشته باشد. درمان آن به کمک پزشک معالج انجام می‌شود. گاهی عوامل دیگری دست به دست هم می‌دهند و مانع خواب کودک می‌شوند؛ از جمله خستگی بیش از حد، از فعالیت های انجام شده. اگر کودک دچار خوابگردی است، دست او را بگیرید و به تخت خوابش برگردانید و کنارش بمانید تا به خواب برود. از تخت خواب های حفاظ‌ دار استفاده کنید. به اتاق او زنگ وصل کنید. به پزشک مراجعه کنید. برنامه نامنظم خواب و بیدار، والدین را خسته و کودک را کم‌خواب می‌کند. پس بهتر است والدین از همان ابتدا اقدام کنند. به این ترتیب که به نق‌های کودک پاسخ ندهند تا خوابش ببرد. با این کار به مرور زمان نق نق های کودک کاهش می‌یابد و کودک راحت‌تر از شب‌های گذشته می‌خوابد. زود بیدار شدن از آزاردهنده‌ترین مشکلات خواب کودک است. مراقب باشید اگر کودک شما صبح زود ساعت ۵ بیدار شد، به او پاداش ندهید. دادن شیشه شیر یا حتی در آغوش گرفتن و بغل کردن و بازی کردن با کودک پس از بیدار شدن، می تواند برای او حکم پاداش را داشته باشد. بنابراین پاداش دادن را هر روز ۵ دقیقه به تأخیر بیندازید.

مشکلات خواب:

اگر فرزندتان در خوابیدن مشکل دارد یا از این که زودتر از معمول بیدار می شود شکایت می کند امکان دارد نشانه ای از بی خوابی باشد، عوامل ایجاد کننده بی خوابی در کودکان بسیار مختلف است که می تواند از جمله استرس، درد یا اختلالات ذهنی ریشه بگیرد. استرس می تواند ناشی از مشکلات مربوط به مدرسه، مسائل اجتماعی، مسائل خانوادگی و یا تغییر در الگوهای عادی زندگی آن ها مانند رفتن به یک شهر جدید باشد، از دیگر علائم مشکلات خواب در کودکان می توان به خر و پف نیز اشاره کرد، برخی از علل شایع خرخر کردن در کودکان عبارتند از عفونت تنفسی، گرفتگی بینی، یا بزرگ شدن لوزه ها باشد حدود ا۳٪ کودکان از تنگی نفس بازدارنده (آپنه) رنج می برند.

راه های پیشگیری از اختلالات خواب کودکان:

تلاش کنید ریشه استرس و تشویش کودک را پیدا کنید و میزان آن را کاهش دهید، امکان دارد کودک شما با دوستانش دچار مشکل شده باشد، یا ممکن است با درس هایش به مشکل برخورده باشد. به او کمک کنید تا آرامشش را بدست آورد، ساعت و برنامه منظم شبانه موجب آرامش در کودکتان می شود. برای به راحتی خوابیدن کودکان حتما قبل از خاموشی و خواب برنامه آرام و لذت بخشی برای فرزندتان تدارک ببینید.

در چه صورت باید به پزشک مراجعه نمود:

در برخی موارد، این اختلالات خواب، کابوس شبانه یا وحشت شبانه را تشکیل می دهند که ممکن است نیاز به تجویز داروهایی خاص به طور موقت داشته باشد.

هرگز سعی نکنید در مورد کودکان آشفته و بی خواب از خود درمانی استفاده کنید، زیرا بیشتر داروهای آرام بخش و خواب آور در کودکان باعث تولید اختلال رشد و اشتها و بسیاری عوارض دیگر نموده و به علاوه اگر اختلال خواب نشانی از یک بیماری زیربنایی جدی اعم از جسمی یا روانی بوده باشد موجب مخفی ماندن آن و عواقب خطرناکتری می شود.

به طور خلاصه در بسیاری از موارد که والدین فرزند خود را بی خواب تصور می کنند، در واقعیت چنین نبوده و نیز بسیاری از این موارد با رعایت موازین ساده، قابل پیشگیری و رفع خواهد بود.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

اختلال خواب در کودکان + بخش اول

 درکل دنیا کودکان بسیار زیادی هستند که دو زبانه پرورش پیدا می کنند. گاهی دو زبانه بودن بسیار مهم و ضروری است، چون امکان دارد والدین کودک کاملا به زبانی در اجتماع آن ها صحبت می شود تسلط نداشته باشند. بنابراین کودک درخانه یک زبان و در مدرسه زبان دیگری را فرا میگیرد. گاهی هم  دو زبانه بودن یک انتخاب است و والدین می خواهند که فرزند آن ها زبان دیگری هم یاد بگیرد، حتی اگر خودشان زبان دیگری را یاد نداشته باشند . زبان دوم می تواند مزایای زیادی را دارا باشد.

آیا کودک میتواند دویا چند زبان را هم زمان یاد بگیرد:

بچه ها می توانند چندین زبان را به طور هم زمان یاد بگیرند. در بسیاری ازنقاط جهان کودک از همان ابتدا چند زبان را هم زمان فرا گیرد. برای رسیدن به هدف رشد چند زبانه کودک به یک مرحله عالی، مهم است که هم درخانه و هم در مهد کودک و مدرسه همه در این مورد نقش فعالی داشته باشند. بسیار لازم و ضروری است که همه ی افرادی که در دور و بر کودکان هستند کودک را در آموزش چند زبان هم زمان، تشویق و حمایت کند. خانواده های مهاجر می توانند برای برقراری ارتباط با آشنایان و دوستان خود، در کشوری که از آن مهاجرت کرده اند، زبان مادری خود را حفظ کنند. در چنین خانواده هایی کودکان می توانند امکانات گسترده ای در حفظ میراث فرهنگی والدین خود داشته باشند.

توافق خانواده در پرورش و رشد کودک دو زبانه:

همکاری و توافق  نظر خانواده جز اولین شرط ها در موفقیت، در پرورش و رشد کودک دو زبانه است. اگر شما و همسرتان زبان مشترکی ندارید، همسرتان ممکن است از این که شما و کودک با هم به زبانی صحبت می کنید که او بلد نیست احساس بدی پیدا می کند.

او از این زبان سری بین شما و کودک احساس نا امنی پیدا می کند، حتی والدینی هم که زبان مشترک دارند ممکن است در این مورد توافق نظر داشته باشند. در این مورد چاره ی کار، حرف زدن و مصالحه است. بسیار مهم و ضروری است که والدین به چاره ای برسند که برای هر دو قابل قبول است و برای کودک نیز مفید است.

برنامه عملی:

برنامه ای را برای پرورش و رشد کودک دو زبانه انتخاب کنید. روش ها و راه حل های زیادی برای این موضوع وجود دارد. یکی از بین آن ها انتخاب کنید و به آن پایبند بوده و عمل کنید. یکی از رایج ترین آن ها صحبت به یک زبان توسط هر والد است.

یکی دیگر از آن ها صحبت کردن کل خانواده به زبانی است که در موقعیت ضعیف تر است. در صورتی که هیچ یک از شما فرصت آموزش و ایجاد ورودی کافی برای فرزند خود را ندارید، راه دیگر استفاده از پرستار، کلاس های بیرون از خانه یا فامیل است.

حرف زدن در کودکان امری بسیار مهم و ضروری است. بسیاری از والدین نمی دانند از چه سنی باید از کودک خود توقع حرف زدن را داشته باشند. توانایی صحبت کردن کودک از اولین کلماتی که به زبان می آورد تا سخن گفتن روان و شیرین او از اتفاقاتی که در مدرسه می افتد به تدریج افزایش می یابد. کودکان مهارت سخن گفتن را از شما و سایر اطرافیانشان می آموزند.

مغز کودک خود را نرمش دهید:

اصلا مهم نیست که کودک شما معنای کتابی را که برای او می خوانید را متوجه می شود و یا این که تک تک کلمات را می فهمد . از نظر محققان و پژوهشگران هر چه بیشتر با کودک خود حرف بزنید توانایی های مغزی او نیز بالاتر می رود.

طبق نوشته گاردین یکی از محققان، اگر هنگام خواب برای کودک خود کتاب بخوانید و درست از زمان تولد با آن ها شروع به صحبت کردن کنید، قدرت شان هر روز بیشتر از روز قبل می شود و همین تلاش ها بر توانایی تحصیلی شان هم تاثیر می گذارد.

طبق گفته پژوهشگران، بچه هایی که والدینشان زیاد با آن ها حرف نمی زنند در تست های زبان عملکرد خوبی را از خود نشان نمی دهند و حتی در ۲۴ ماهگی، حدود شش ماه از همسالان خود عقب تر به نظر می رسند.

با توجه به این بررسی ها این عقب بودن تنها محدود به دوران کودکی او نمی شود و شش سال بعد در مدرسه هم این کودکان مهارت های پایین تری را به نمایش می گذارند.

صداهای کودک قبل از ۱۲ ماهگی:

تا قبل از ۱۲ ماهگی نوزادان صداهای مختلفی را از خود تولید می کنند. که اگر چه در ظاهر معنا و مفهوم خاصی را دارا نیست، اما در واقع از روی همین صداهاست که می توان تشخیص داد که فرآیند رشد و تکامل زبانی و گفتاری کودک براساس مکانیسم درست و طبیعی پیش می رود یا خیر.

کارشناسان می گویند نوزاد تا قبل از ۱۲ ماهگی باید نسبت به صداها حساسیت کاملی پیدا کند و با شنیدن نام چیزها و افرادی که برای او آشنا است واکنش نشان دهد. توجه داشته باشید نوزادانی که با شور و شوق به محیط اطراف نگاه می کنند، اما نسبت به تغییرات صدا واکنشی را نشان نمی دهد احتمالا دچار مشکلات در سیستم شنوایی هستند.

در هر سنی بچه ها چه می گویند:

معمولا اولین علامتی که کودک شما قادر به صحبت کردن است در یک ماهگی ظاهر می شود. در این زمان نوزاد صداهایی مانند آه، او، ها و مانند این ها را می گویند که با گریه کردن کاملا متفاوت است. بعد از مدتی نوزادان شروع به گفتن کلمات بی معنی و یک بخشی مانند ما، دا، با و شبیه به آن می کنند و تا پایان چهار ماهگی هم خندیدن را به خوبی یاد می گیرند.

در نه ماهگی یا اندکی قبل کودک تان با گفتن مامان یا بابا شما را شگفت زده خواهد کرد، البته ممکن است او مخاطب این کلمات را به درستی تشخیص ندهد. در یک سالگی او پدر و مادر خود را به خوبی می شناسد و می تواند با گفتن مامان یا بابا آن ها را صدا بزند. البته او در این زمان خود را هم می شناسد و می فهمد که شما دارید با او صحبت می کنید.

از این زمان به بعد است که کودک شروع به ساختن لغتنامه مخصوص خود می کند و تا ۱۸ ماهگی می تواند تا ۱۰ کلمه را بیان کند، ولی بعضی از کودکان با استعداد و باهوش تا رسیدن به ۲۰ تا ۲۴ ماهگی بیش از ۵۰ کلمه را می توانند بگویند. هر کودکی با دیگری متفاوت است، اما در هر حال بهتر است از این زمان به بعد بیشتر مراقب گفتار خود باشید و کودک را بیشتر مورد توجه خود قرار دهید.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

والدین معمولا آرزو‌های زیادی برای فرزندان خود دارند. آن‌ها علاقه دارند که کودکشان بسیاری از مهارت‌های لازم را یاد بگیرد. در واقع والدین تحت تاثیر جریانات رایج جامعه یا به خاطر آرزو‌های دست نیافته خودشان، دوست دارند که فرزندشان این مهارت‌ها را بیاموزد. عده‌ای آموزش زبان به کودکان خود را در منزل به عهده می‌گیرند.

یکی از آموزش‌های مورد علاقه والدین، یادگیری زبان انگلیسی کودکشان است. کودکان با توجه به سن و رشد هوشی از سن ۲ سالگی می‌توانند با یک زبان جدید آشنا شوند. به دلیل اینکه کودک در حال یادگیری زبان مادری خود نیز می‌باشد، آموزش زبان انگلیسی به صورت عمیق و دقیق داده نمی‌شود. بلکه در حد شناخت تصویری الفبا و رنگ‌ها و شمارش اعداد می‌باشد.

مونته سوری به عنوان شخصی که در زمینه آموزش کودکان رویکردی ارائه کرده است، روش‌هایی را برای آموزش به کودکان خردسال در نظر گرفته است. طبق نظریه مونته سوری، کودک در مرحله اول باید نسبت به عکس‌ها و اشیا شناخت بصری پیدا کند. در ادامه بتواند جا به جایی اشیا را تشخیص دهد و آن‌ها را پیدا کند.

در مراحل بعدی باید بتواند شکل اشیا را از نظر هندسی بشناسد و تشخیص دهد. و در انتها اسم شیء به کودک اعلام می‌شود اما الزامی برای به خاطر سپاری آن نیست. همین که کودک اشیا و تغییرات را ببیند و متوجه شود کافی است. نباید کودک را مجبور به یادگیری کلمات کرد. والدین نباید انتظار انگلیسی صحبت کردن از فرزندشان داشته باشند.

سن آموزش زبان از دو سالگی و براساس نظر مونته سوری اجرا می‌شود اما محدودیتی ندارد و کودک می‌تواند از سنین بالاتر یادگیری را شروع کند. هیچ وقت برای یادگیری زبان انگلیسی دیر نیست.

بیشتر آموزشگاه‌های زبان انگلیسی بر اساس یک رویکرد آموزش خود را ارائه می‌دهند. آموزش به شیوه فونیکس و مونته سوری در بین آموزش‌های دیگر رایج‌تر است.

چگونه زبان انگلیسی را در منزل به کودک خود آموزش دهیم؟

یک روال مشخص برای آموزش داشته باشید

بهتر است یک برنامه آموزشی معین برای کودک در نظر بگیرید مثلا آموزش در منزل را متنوع برگزار کنید تا توجه کودک را جلب کنید. می‌توانید ۱۵ دقیقه را صرف یادگیری کودک کنید تا هم یادگیری کوتاه و آسان باشد و هم کودک خسته نشود. با بزرگ‌تر شدن کودک زمان جلسات را به مرور افزایش دهید. مشخص بودن فعالیت‌های روزمره باعث احساس راحتی در کودک می‌شود.

می‌توانید فضایی را در منزل به مکان آموزش انگلیسی اختصاص دهید. در این قسمت کتاب، بازی، دفترچه، دی وی دی و ‌کاردستی های او را قرار دهید. و طبق برنامه معین بعد از مدرسه یا قبل از خواب برای او داستان انگلیسی بخوانید. فراموش نکنید که تکرار از اصول مهم در آموزش زبان انگلیسی است. زبان انگلیسی بسیار فرّار است به همین خاطر نیاز به تکرار و تمرین دارد.

کلمه، لغت و عبارت را به گونه‌ای برای او بیان و تکرار کنید تا با گوش کودک آشنا شود سپس بعد از بار‌ها شنیدن خود به خود آن را به زبان می‌آورد.

با کودک بازی کنید

کودکان در هنگام تفریح و بازی بیشتر یاد می‌گیرند. بازی‌های بسیاری برای آموزش وجود دارند. بازی‌های هیجان انگیزی مثل پانتومیم، مار و پله، بازی‌های فکری و متنوع برای یادگیری زبان انگلیسی وجود دارند. مثلا با استفاده از فلش کارت یا هر چیزی مشابه آن می‌توانیم به آموزش کودک و تکرار آن بپردازیم.

از هر موقعیتی برای آموزش استفاده کنید

در هر شرایط و موقعیتی که قرار دارید سعی کنید که برای آموزش کودک وقت بگذارید. در منزل با توجه به وسایل و اشیای در دسترس می‌توانید برای کودک مثال‌های قابل توجه و واقعی بزنید. مثلا زمانی که در حال لباس پوشیدن است در مورد لباس‌ها و جمع‌آوری آن‌ها صحبت کنید. کلمات و عبارات را به شیوه کاملا ساده بیان کنید. به خاطر داشته باشید که قرار نیست کودک جملات شما را حفظ کند، همین که گوشش با جملات و کلمات انگلیسی آشنا شود کافی است. به طور مثال به جمله زیر دقت کنید:

Let’s put on your blue socks, It’s Dad’s T-shirt.

در مواقعی که در حال تمیز کردن اتاق کودک هستید سعی کنید از کمک او نیز استفاده کرده و با پرسیدن سوالات انگلیسی ذهن او را به چالش بکشید.  به مثال زیر توجه کنید:

?Let’s put your teddy bear on the bed!, Where is the blue car

در هنگام خرید از سوپر مارکت و آشپزی، کلمات مرتبط با غذا و خرید را به او بگویید یا از فلش کارت‌های تصویری مناسب سن کودک استفاده کنید. به او بگویید با استفاده از کارت‌ها وسایل مورد نیاز را پیدا کند. هنگامی که به منزل بازگشتید و قصد چیدمان وسایل خرید را داشتید، دوباره نام کلمات را تکرار کنید تا کودک نیز با شما بگوید.

برای کودک کتاب داستان بخوانید

کودکان عاشق کتاب‌های تصویری با رنگ‌های شاد و جذاب هستند. می‌توانید شکل‌ها را به او نشان دهید و نام انگلیسی آن را بگویید. کودک با شنیدن و تماشای تصاویر مطالب را بهتر به خاطرش می‌سپرد. فیلم‌ها و انیمیشن‌ها و داستان‌های زیادی در اینترنت برای دانلود وجود دارند که مهارت شنیدن و خواندن کودک را افزایش می‌دهند.

با سوال از کودک در مورد مطالبی که می‌بیند، ذهن او را به چالش بکشید. از او بخواهید که پاسخ سوال شما را بدهد یا جواب آن را بین شکل‌ها پیدا کند. فهمیدن منظور و مفهوم حرف شما کفایت می‌کند. حتما نباید مثل بلبل انگلیسی حرف بزند تا مورد تحسین دیگران واقع شود.

از ترانه‌های انگلیسی استفاده کنید

ترانه و موزیک برای یادگیری کودک تاثیر شگرفی دارد. گوش کودک به شنیدن آن عادت می‌کند و با تلفظ صحیح کلمات آشنا می‌شود. موزیک‌هایی که با حرکت همراه هستند، کودک را به وجد می‌آورند. با توجه نوع موزیک و تحرکی که ایجاد می‌کند کودک به شاد بودن آن پی می‌برد. از عملکرد موزون او نیز می‌توانیم به کلیتی از معانی موزیک دست پیدا کنیم.

دستور زبان را به کودک آموزش دهید

برای آشنایی کودک با دستور زبان نیاز به توضیح قواعد دستوری به طور صریح نیست. فقط همین که بشنود و بداند که فلان کلمه مخصوص استفاده در چه شرایطی است کفایت می‌کند.

برای کودکان بزرگ‌تر بهتر است از تمرینات دستور زبان استفاده کنید. ویدئو‌ها و فیلم‌های بسیاری در اینترنت موجود هستند که در کمال راحتی، مطالب دستور زبان را به کودکان بزرگ‌تر آموزش می‌دهند. کار مفید دیگری که در این زمینه قابل انجام است، توجه به خواهران و برادران کوچک‌تر است و آموزش زبان انگلیسی و قواعد دستور زبان به آن‌ها می‌تواند تاثیر خوبی برای آن‌ها داشته باشد.

چه کلمات و عباراتی را آموزش دهیم؟

برای آموزش به کودک لازم است که به علایق او توجه کنیم و بپرسیم چه موضوعی را برای آموزش دوست دارد. می‌توانید موضوعات زیر را به او پیشنهاد کنید تا از بین آن‌ها انتخاب کند. اعداد، رنگ‌ها، صفات، بدن انسان، لباس، اسباب بازی، غذا و حیوانات می‌توانند موضوعات دم دستی و راحتی برای آموزش باشند و چون قابل مشاهده هستند کودک بهتر تصاویر را یاد می‌گیرد. غیر از این موارد فعالیت‌های تفریحی بسیاری را می‌توانید در اینترنت پیدا کنید.

برای آموزش به کودک باید صبور باشید و یادگیری انگلیسی را به تجربه خوبی برای خود و کودک تبدیل کنید. بسیاری از عبارات و لغات روزمره زبان انگلیسی را به صورت روتین در برنامه قرار داده و هر روز به او بگویید تا ذهن و گوش کودک بیشتر از پیش با آن‌ها آشنا باشد.

سمینا هر روز با ارائه مطالب جدید در مورد کودکان، در جهت افزایش آگاهی والدین تلاش می‌کند.

منبع: http://learnenglishkids.britishcouncil.org