یکی از نگرانی هایی که در والدین وجود دارد، اختلالات کلامی و گفتاری کودک خود است. کودکانی که دچار این اختلال هستند برای ارتباط برقرار کردن با دیگران از روش هایی مثل زبان اشاره و یا ساخت زبان جدید استفاده می کنند.

 این کودکان شاید در زمان کودکی به کمک والدین خود بتوانند نیازهای ارتباطی کلامی خود را رفع کنند، اما زمانی که در جامعه بزرگتری مثل مدرسه قرار می گیرند این اختلال گفتار، می تواند به یک مسئله بغرنج در بحث ارتباطی تبدیل شود.

کدام کودک به گفتار درمانی نیاز دارد؟

یک کودک یک ساله گفتار را به صورت تک کلمه شروع می کند. وقتی سن کودک به یک سال و نیم می رسد تعداد کلمات افزایش می یابد، و در دو سالگی کودک می تواند جمله های دو کلمه ای بگوید.

براساس همین روند دامنه کلمات و جمله ها و گفتار پیوسته کودک کامل تر می شود. هر کودکی رشد زبان را همانند سایر توانایی های رشدی – حرکتی در سن مشخص پشت سر می گذارد و در هر مرحله نشانه هایی از رشد زبان بروز می کند.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

والدین با توجه به این نشانه ها است که می توانند بفهمند کودک تاخیر گفتاری دارد یا خیر. اگر کودک تا دو سالگی نتواند حتی تک کلمه ای را بیان کند، باید والدین به گفتار درمانگر مراجعه کنند.

نشانه های وجود مشکل احتمالی در حرف زدن کودک:

اگر شما به عنوان والدین در مورد تکلم و گفتار کودک خود نگران هستید، با توجه به چند نکته ای که ذکر می شود می توانید در خصوص مشکل داشتن کودک خود مشکوک شوید.

باید به کودکی که نمی تواند به صداهای اطرافیان خود پاسخ دهد یا حتی با در آوردن صدا منظور و مقصود خود را به شما برساند، دقت بیشتری را داشته باشید. اگرچه در بین کودکان ۱۲ تا ۲۴ ماه این موارد را مشاهده کردید نسبت به آن بی تفاوت نباشید.

۱-استفاده نکردن کودک از اشاره و ادا مثل تکان دادن دست هنگام خداحافظی.

۲- استفاده از ایما و اشاره در ارتباطات به جای به کارگیری کلمات تا ۱۸ ماهگی.

۳- مشکل کودک در تقلید کردن صدا.

۴- داشتن مشکل در فهم خواسته های کلامی ساده و انجام آن ها.

 تا قبل از ۱۲ ماهگی کودک شما باید نسبت به صداهای اطراف خود عکس العمل نشان دهد و اگر این طور نبود، ممکن است کودک دچار مشکلات شنوایی باشد.

کودکانی که نوک زبانی حرف می زنند:

طبق بررسی های انجام شده مشخص شده است که یک درصد افراد در جوامع مختلف دچار ناروانی گفتار هستند که این آمار در کودکان بیشتر است و به پنج تا هفت درصد نیز می رسد.

البته لکنت یا ناروانی گفتار در کودکان سه تا پنج سال می تواند امری طبیعی باشد، ولی ترساندن کودک، تب و تشنج و عواملی از این قبیل سبب ماندگار شدن این مشکل در کودک می شود. بی توجهی به درمان به موقع اختلالات گفتاری در کودکان منجر می شود این دسته از کودکان قبل از ورود به مدرسه گرفتار اختلالات تولید صدا شوند یا به اصطلاحی دیگر نوک زبانی حرف بزنند.

حتی ممکن است این کودکان برخی کلمات را به درستی ادا نکنند و در صورتی که این مشکل برطرف نشود، در دوران مدرسه در دیکته نویسی و رونویسی دچار مشکل خواهند بود که البته می توان با آموزش و گفتار درمانی به آن ها مانع افت تحصیلی شان شد.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

کودکان در فصل پاییز و زمستان به بیماری های مختلفی مبتلا می شوند. که هر یک مراقبت های خاص خود را دارند یکی از بیماری های شایع کودکان، روتاریوس است که سالانه باعث فوت هزار کودک در جهان می شود. کودکان در سنین پایین به دلیل سیستم ایمنی ضعیف تر در معرض ابتلا به یک بیماری از میان انواع بیماری های کودکان قرار دارند. پس بهتر است برای این شرایط آماده باشید.

بیماری های شایع در کودکان + بخش دوم

عفونت گوش:

کودکان مستعد ابتلا به عفونت گوش می باشند، چرا که آن ها دارای شیپور استاش کوچکی می باشند. این شیپور(مجرا) گوش میانی را به گلو متصل می کند.

هنگامی که سرماخوردگی باعث اتهاب می شود، این شیپور مسدود می شود و موجب می شود که مایعات زیادی در گوش میانی و در پشت پرده گوش جمع شوند.

این تجمع مایعات، اجازه ورود میکروب ها را می دهد.

علائم شامل: تب، ایرادگیری و نق نق زدن و پرودن گوش می باشد.

اغلب عفونت های گوش در نتیجه ویروس ها می باشد و به خودی خود از بین می روند.

واکسیناسیون دوران کودکی می تواند از عفونت های گوش جلوگیری نماید.

سرماخوردگی:

۵ بار در سال  انتظار بروز سرماخوردگی در کودکان را داشته باشید. سرماخوردگی یک بیماری شایع در بین بیماری ها کودکان است. شما به احتمال زیاد به اقدامات درمانی در حین سرماخودگی آشنا هستید، درمان تب ملایم، گرفتگی مجراهای بینی، سرفه و آماس گلو با استفاده از مایعات فراوان و استراحت میسر می باشد. اگر کودک شما احساس ناراحتی می کند، استفاده از قرص استامینوفن می تواند میزان تب را کاهش دهد.

سرخک:

این بیماری به طور معمول بعد از سن دو سالگی تا سن پیش دبستانی تمام می شود. شانس این وجود دارد که علائم سرخک در کودک شما به قدری کم باشند که شما نیز از وجود آن اطلاع پیدا نکنید. برخی کودکان دچار تب شدید، گرفتگی تنفسی و بعدها راش های پوستی تکه تکه ای می شوند.

جنسیت: بلوغ زودرس مرکزی، برای دختران بیشتر از پسران اتفاق می‌افتد. با توجه به تغییرات فیزیکی بدن و عوامل دیگر که در پست‌ قبل به آن اشاره کردیم، احتمال جنسیتی برای دختران بیشتر است.

نژاد: اقلیم و جغرافیای هر منطقه شرایط محیطی خاصی را برای وقوع ایجاد می‌کنند. مثلا دختران آفریقایی-آمریکایی به خاطر هوای گرم منطقه و نوع نژادشان، یک سال زودتر از دختران سفید پوست به بلوغ دچار می‌شوند. چنانچه بلوغ در دختران کمتر از ۶ سال این مناطق اتفاق بیفتد، بلوغ زودرس در نظر گرفته می‌شود.

چاقی: در مورد چاقی اثرگذار در بلوغ زودرس، نمی‌شود به منبع دقیق استناد کرد. در کتاب‌های ژنتیک و رشد به طور دقیق به این مسئله پرداخته شده است. ارتباط بین چاقی و ابتلا به بلوغ زودرس به طور دقیقی مشخص نیست، مخصوصا برای دختران کوچک. اما به نظر می‌رسد که این مسئله در مورد پسران صدق نمی‌کند.

ژنتیک: جهش‌های ژنتیکی علت مهم و تاثیرگذاری در ارتباط با بلوغ زودرس هستند. باید گفت در اکثر مواقع این مسئله به صورت ژنتیکی بین اعضای خانواده رخ می‌دهد. یک کودک ممکن است در اثر ابتلای خواهر یا مادرش در گذشته، او هم به بلوغ زودرس مرکزی دچار شود. اما جهش‌های ژنتیکی چگونه باعث بروز چنین مسئله‌ای می‌شوند؟ در واقع جهش‌های ژنتیکی با تاثیرگذاری روی ترشح هورمون‌های جنسی این تغییرات را باعث می‌شوند، که از طریق وراثت، بین اعضای یک خانواده، قابل انتقال است.

فرزندخواندگی بین‌المللی: طبق مطالعات انجام شده، کودکانی که از کشور‌های دیگر به فرزندخواندگی پذیرفته می‌شوند، ۲۰ برابر بیشتر احتمال دارد که به بلوغ زودرس دچار شوند. عدم توجه به سن کودک در این مسئله، علاوه بر بلوغ زودرس، مشکلات روحی و جسمی بسیاری را در‌بر می‌گیرد. پس باید شرایط کودکانی را که وارد دوره بلوغ نشده‌اند، برای جابجایی در نظر گرفت.

اثرات و پیامد‌های بلوغ زودرس

گفته می‌شود که بلوغ زودرس باعث مشکلات جسمی و روحی زیادی می‌شود اما به جزئیات این مسئله نپرداختند. مسائل و مشکلات روحی و جسمی ناشی از بلوغ زودرس، می‌تواند برای مدتی عملکرد شخص را محدود و کند، کند یا حتی دچار نقص آن شود. اگر والدین خیلی زود متوجه این مسئله شوند، با مراجعه به پزشک مخصوص و روانشناس می‌توانند در حل این تعارض به کودکشان کمک کنند. اما بی توجهی به این امر مهم، می‌تواند اثرات جبران ناپذیری را برای دوران حال و آینده کودک داشته باشد.

مواردی که باعث ایجاد مشکلات جسمی و روحی می‌شوند

1. کوتاهی قد

 معمولا کودکانی که به بلوغ زودرس دچار می‌شوند، در ابتدا نسبت به سن‌شان قد بلندتری دارند، اما به مرور در بزرگسالی رشدشان متوقف شده و کوتاه قد می‌شوند. بلوغ زودرس در این کودکان چون زودتر از بلوغ طبیعی شروع شده و پایان می‌یابد، رشد قدی آن‌ها نیز به خاطر طی نکردن بلوغ طبیعی متوقف و کوتاه می‌شود. البته توجه داشته باشید که هر گونه کوتاهی در قد به این مسئله مربوط نمی‌شود. موارد زیادی از جمله وراثت نیز، تعیین کننده این مسئله هستند.

2. مشکلات رفتاری

براساس برخی مطالعات انجام شده، می‌توان برای بلوغ زودرس و مشکلات رفتاری، ارتباط نزدیکی را در نظر گرفت. به خصوص در این زمینه به کودکانی اشاره می‌شود، که در زمینه رشد، با تاخیر قابل توجهی روبرو هستند. با این حال، از نظر متخصصان، این مطالعات از صحت ضعیفی برخوردار است.

3. فعالیت جنسی در سن پایین

این مسئله دغدغه نظام آموزشی و نهاد خانواده است. والدین و معلمان در تلاش هستند که با آموزش‌های لازم، کودکان را از خطرات و مراقبت‌های این کار آگاه کنند. شواهد محکمی برای اثبات این مسئله به صورت خودخواسته  وجود ندارد. اما متاسفانه کودکان بسیاری، مورد تعرض افراد بیمار پدوفیل( کودک آزار) قرار می‌گیرند که خسارات جبران ناپذیری در ذهن و خاطره‌شان می‌ماند.

4. استرس

بلوغ به طور کلی دورانی بحرانی برای کودکان محسوب می‌شود. حتی اگر به موقع نیز اتفاق بیفتد، باز هم فشار روحی و فکری برایشان دارد. در واقع بلوغ مثل طوفان نا به هنگامی سر می‌رسد. با وجود آموزش‌ها و آمادگی‌های قبلی در مورد این مسئله، تعداد زیادی در مواجهه با بلوغ، دچار استرس و اضطراب و فشار می‌شوند. به دلیل تغییراتی که ساختار فیزیکی بدنشان را در‌بر می‌گیرد، ممکن است احساس ناخوشایندی از بزرگ شدن، در ذهنشان شکل بگیرد و ظاهرشان را با همسالان خود مقایسه کنند. اما این امر موقتی است و کودک به مرور با دیدن این تغییرات در همسالانش، به نوعی آرامش خاطر می‌رسد. پس لازم است والدین با کودکانی که بلوغ را زودتر از سنشان تجربه می‌کنند، همراهی کنند تا آن‌ها بهتر این دوره را سپری کنند.

5. خطرات دیگر

نکته مهمی که جای بررسی و تامل دارد این است که، دخترانی که دچار بلوغ زودرس می‌شوند حتما در هر دوره طبق نظر پزشک معاینه شوند تا اندک خطر ابتلا به سرطان سینه در مراحل بعدی زندگی برایشان به وجود نیاید. البته این ادعا به طور دقیقی ثابت نشده است، اما پیشگیری و آگاهی داشتن بهتر از درمان است.

نکات قابل توجه والدین

به عنوان والدین کودک باید علائم بلوغ زودرس را بشناسید و حتما به پزشک متخصص غدد کودکان مراجعه کنید تا وجود این مسئله را تشخیص دهد و تایید کند. هرگز به این مسئله مثل یک بیماری نگاه نکنید. کودکانی که بلوغ زودرس یا علائم آن را دارند، از لحاظ پزشکی، روانی و اجتماعی کاملا سالم هستند. علائمی که به طور اشتباه، به عنوان علائم بلوغ زودرس در نظر گرفته می‌شوند، اغلب ربطی به این اختلال ندارند و به مرور حل می‌شوند.

کودکان به طور طبیعی از بدو تولد با صداهای مختلفی که در اطرافشان شنیده می‌شود آشنا می‌شوند. معمولا تا قبل از ۲۴ ماهگی به طور کامل نمی‌توانند حرف بزنند. والدین با شنیدن هر صدایی از دهان کودک ابراز خوشحالی می‌کنند. لبخند و بوسه به کودک، انگیزه او را برای تکرار آن صداها بیشتر می‌کند.

اکثر والدین با عبور کودک از یک سالگی انتظار شنیدن کلمات بسیاری را از او دارند اما بسیاری از کودکان کلمات زیادی را به زبان نمی‌آورند. جای نگرانی نیست. این یک روند کاملا طبیعی است که برای همه کودکان اتفاق می‌افتد.

شما به عنوان مادر کودک باید به کلماتی که بیان می‌کند توجه کنید. در سال‌های اولیه که کودک شروع به حرف زدن می‌کند باید به مفهوم و منظور او از بیان آن حرف توجه کنیم. کودک ممکن است واژه معنی داری از نظر مادر بگوید اما منظورش چیز دیگری باشد. معمولا کودکان در دنیای خودشان سیر می‌کنند و متوجه چیزی که تکرار می‌کنند نیستند.

باید به او فرصت بدهید تا فرآیند رشد مغزی را پشت سر بگذارد و کم‌کم اولین کلمات را تکرار کند. ادای کلمات برای کودک موجب اشتیاق مادر می‌شود. مادر باید به کودک در یادگیری اولین کلمات و واژه‌ها کمک کند. باید صبور باشد و انتظاری منطقی از کودک داشته باشد. زمانی که حس کرد کودک به طور منطقی توانایی تکلم ندارد باید به متخصص مراجعه کند.

از قدیم می‌گفتن فرزند پسر دیرتر و فرزند دختر زودتر به حرف می‌آید. این مسئله شاید برای مادرانی که فرزند پسر دارند توجیه پذیر نباشد، اما از نظر علمی توجیه پذیر و قابل قبول است. روانپزشک‌ها معتقدند که دختران زودتر حرف زدن را شروع می‌کنند چون برخی از قسمت‌های مغز پسرها که مربوط به رشد چنین مهارت‌هایی است، دیرتر رشد می‌کند.

نشریه تایم اظهار دارد که مادران چون بیشتر با دختران خود صحبت می‌کنند در نتیجه سریع‌ تر حرف می‌زنند در حالی که پسران دیرتر به حرف می‌آیند. هر چه والدین در سال‌های اولیه بیشتر با کودک صحبت کنند، او نیز زودتر به مهارت‌های گفتاری دست پیدا می‌کند. کودک به خاطر این که ۹ ماه در شکم مادر بوده است؛ بنابراین به حرف زدن با مادر تمایل بیشتری دارد و به ارتباط با او واکنش بیشتری نشان می‌دهد. پس به هر میزان که با کودک حرف بزنید او نیز زودتر به حرف می‌آید.

مغز کودک را نرمش دهید

برای کودک خود کتاب بخوانید. مهم نیست که او منظور و معنای کتاب را درک کند. همین که با او حرف بزنید توانایی‌های مغزی او بالا می‌رود. بهتر است از زمان تولد کودک، برایش کتاب بخوانید و با او صحبت کنید این تلاش‌ها قدرت درک مغز او را بالا می‌برد و حتی بر توانایی‌های تحصیلی و آینده او نیز اثر می‌گذارد.

کودکانی که والدین‌شان زیاد با آن‌ها صحبت نمی‌کنند از نظر زبانی عملکرد خوبی ندارند و نسبت به همسالان خود نیز عقب‌تر به نظر می‌رسند. این مسئله به قدری عمیق است که در سال‌های بعد، در مدرسه بروز می‌کند و باعث می‌شود کودک مهارت و توانایی‌های کمتری را به نمایش بگذارد.

مامان، بابا گفتن

از نظر محققان بچه‌ها تا قبل از ۲۴ ماهگی حتی اگر به طور کامل صحبت نمی‌کنند باید تعدادی لغت را بلد باشند و در طول روز از همه یا تعدادی از آن‌ها استفاده کنند. طبق گزارش دیلی میل حدود ۲۵ لغتی که بایدکودکان در طول روز تکرار کنند به ترتیب زیر است: «مامان، بابا، نی‌نی، شیر، سلام، توپ، آره، نه، سگ، چشم، موز، بیسکوییت، گرم، مرسی، حمام، کفش، کتاب،‌ تمام شد، بیشتر، بینی/‌دماغ، آبمیوه، گربه، ماشین، کلاه، بای بای.» چنانچه کودکی تا دوسالگی این کلمات را یاد نگرفت یا نتوانست آن‌ها را بیان کند، باید بگوییم سرعت یادگیری در او پایین است.

ممکن است تعدادی از کودکان بدون داشتن هیچ نقص مغزی، باز هم دیرتر از کودکان دیگر به حرف بیایند.این مسئله باز هم طبیعی است چون میزان رشد در هر کودک با دیگری متفاوت است. بسیاری از کودکانی که تا ۲/۵ سالگی لغات بالا را یاد نگرفته‌اند در امکان دارد در ماه‌های آینده این عقب ماندگی را جبران کنند. اما اگر این مسئله تا ۳ سالگی نیز ادامه پیدا کرد حتما به گفتار درمان، روانپزشک و شنوایی سنج مراجعه کنید تا علت مسئله بررسی شود.

بچگانه حرف نزنید

اگر کودک بر اساس فهم خودش کلمه‌ای را ادا می‌کند سعی نکنید مانند او کلمه را بیان کنید. واژه‌ای که شما تلفظ می‌کنید، توسط کودک به گونه دیگری بیان می‌شود. دقت کنید که با بیان یک کلمه دو تلفظ مختلف به کودک یاد ندهید. این کار او را گیج می‌کند. و یادگیری‌های زبانی او را مختل کرده و به تعویق می‌اندازد. به جای ادای کلمات بچگانه، لحن‌تان را آرام و کودکانه و آهنگین کنید. بچه‌ها از این که به این شکل با آن‌ها صحبت کنید بسیار خوشحال خواهند شد.

خوشحال نشوید، شما را صدا نمی‌کند

زمانی که کودک کلماتی مثل ماما، بابا و دادا را به زبان می‌آورد، خوشحال نشوید. کودک بر اساس آواهایی که در ذهنش وجود دارد آن‌ها را به زبان می‌آورد که هیچ معنای خاصی ندارند. اما از نظر والدین چون شبیه واژه‌های معنی دار بیان شده‌اند پس حتما منظور کودک به آن‌ها بوده است. بچه‌ها در دنیای خودشان هستند و صداهایی که ادا کردن آن برای حنجره‌شان آسان است را بیان می‌کنند.

حرف «د» و «م» یکی از آسان‌ترین حروف برای کودکان است که معمولا زودتر از بقیه حروف تلفظ می‌شوند و والدین تصور می‌کنند کودک حرف زدن را یاد گرفته است. به عقیده زبان شناسان وقتی کلمه‌ای که توسط کودک بیان شده را تکرار می‌کنند باعث آشنایی بیشتر کودک با آن صوت و تکرار آن می‌شوند. به بیان دیگر هر صوت و آوایی اگر برای بزرگسالان معنایی نداشته باشد جدی گرفته نمی‌شود و از چرخه تولید صدای کودک نیز خارج می‌شود.

تلویزیون جای شما را نمی‌گیرد

تلویزیون به رشد ذهنی و زبانی کودک کمک نمی‌کند. بچه‌ها بیشتر از شما و حرف‌هایتان الگوبرداری می‌کنند. آن‌ها در سال‌های اول زندگی از شخصیت‌های کارتونی کمتر یاد می‌گیرند و بیشتر به ارتباط با والدین به خصوص مادرشان تمایل نشان می‌دهند. طبق پژوهش‌های انجام شده سی دی‌های آموزشی و برنامه‌های تلویزیونی تا قبل از دو سالگی هیچ فایده‌ای برای کودکان ندارند، و فقط قدرت خلاقیت و مهارت‌های حرکتی و آموزشی آن‌ها را کاهش می‌دهند.

برای آگاهی از مواردی که مربوط به سلامتی روحی و جسمی کودکان می‌شود به بخش سلامت کودک سایت مراجعه نمایید.

خرید لباس برای کودک یکی از لذت بخش‌ترین کار‌ها است. دنیای لباس کودکان انقدر متنوع و رنگارنگ است که انتخاب را سخت می‌کند. خرید لباس کودک برای بزرگتر‌ها سرگرم کننده و جالب است. دوستان و اقوام نیز برای تولد و مناسبت‌های مختلف لباس زیبایی را برای کودک هدیه می‌آورند. بحث رنگ در انتخاب لباس به نکته مهمی اشاره می‌کند. در اوایل تولد بهتر است از رنگ‌های ملایم مثل سبز و آبی استفاده کرد. به مرور که بینایی کودک در تشخیص رنگ و چهره واضح می‌شود، از رنگ‌هایی مثل قرمز و زرد نیز می‌توان استفاده کرد.

لباس کودک چون به طور مستقیم با بدن او در ارتباط است، باید از جنس راحت و سلامت برخوردار باشد. برای کودکان سنین پایین معمولا از لباس‌های نخی استفاده می‌کنند تا بدن کودک دچار حساسیت نشود. اما برای انتخاب لباس‌های رویه هر جنس محکمی قابل انتخاب است.

فراموش نکنید راحتی کودک در پوشیدن لباس از هر چیزی مهم‌تر است. سعی نکنید برای حفظ پرستیژ خودتان کودک را مجبور به پوشیدن لباس‌های تنگ یا ضخیم کنید.

مواردی که در انتخاب و خرید لباس کودک باید بدانیم

• کودکان در سال‌های اولیه خیلی سریع رشد می‌کنند. و سایز لباس‌های‌شان کوچک می‌شود. نیاز نیست که هزینه زیادی را برای خرید در این سنین در نظر بگیرید. راحتی و سلامت کودک مهم‌تر از هرچیز است. لباس‌هایی را انتخاب کنید که برای کودک احساس راحتی ایجاد کند. تنگ نباشد. تا حدی گشاد باشد که هنگام تعویض منجر به فشار در گردن نشود. به مچ دست و پا و یقه توجه کنید که تنگ نباشد. در نظر بگیرید که کودک از آستانه تحملی کمی برخوردار است. پس شرایط او را در نظر بگیرید. برای نمونه انتخاب سارافون‌های پیشبندی به خاطر قابل تنظیم بودن، انتخاب خوبی محسوب می‌شود.

• با توجه به اینکه کودکان لباس‌های‌شان را زود کثیف می‌کنند باید حتما لباس منزل و مهمانی جدا باشد. به دلیل اینکه بسیاری از لباس‌های کودک در اثر شستشو کیفیت اولیه را ندارند، بهتر است به جای آن‌ها لباس‌هایی خریداری شود که شستشوی آن‌ها راحت باشد.

• جنس پارچه لباس در هنگام خرید نکته قابل توجهی است. والدین باید حتما برچسب و جنس لباس را کنترل کنند. پارچه‌های مواد مصنوعی و پلاستیک مناسب کودکان نیستند. حتما از پارچه‌های الیاف طبیعی یا کتان با درصد بالا انتخاب کنید. لباس زیر کودک حتما باید نخی باشد. رعایت این موارد با توجه به ظرافت و حساس بودن پوست کودک از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.

• برای تعویض پوشک کودک، لباس‌هایی استفاده کنید که دسترسی راحتی داشته باشد. مثلا لباس‌هایی هستند که به صورت یک سره هستند و در وسط پاها دکمه دارند. این گونه لباس‌های راحت برای تعویض پوشک و راحتی کودک انتخاب درست و مناسبی هستند.

• زمانی که کودک چهار دست و پا راه می‌رود، لباس گشاد و راحتی را انتخاب کنید که باعث ناراحتی کودک نشود. و چون زانوی کودک بیشتر درگیر است لباسش حتما بسته باشد تا زانوی او را محافظت کند.

• هنگامی که کودک به سنی رسیده که خودش می‌تواند لباس بپوشد، لباس‌هایی را که پوشیدن و درآوردن آن برایش راحت‌تر است انتخاب کنید. لباس‌ و شلوار دکمه دار و زیپ دار برای سن او مناسب نیست. تلاشی که کودک برای بستن و بازکردن انجام می‌دهد اگر به نتیجه نرسد باعث کاهش اعتماد به نفس کودک می‌شود. بهتر است لباس‌های چسبی یا زیپ دار که دارای حلقه برای باز و بسته کردن دارند، استفاده شود. استفاده از شلوار کمر‌کش در این مورد باعث راحتی کودک می‌شود.

• تا حد امکان لباس‌های ساده برای کودک بخرید. لباس‌هایی که دارای مروارید، مهره، ربان و تور هستند ممکن است به دست یا گردنبند کودک گیر کنند و جدا شوند یا منجر به بلعیدن توسط کودک شود. برای اینکه خیال‌تان راحت باشد، از لباس ساده استفاده کنید تا کودک نیز احساس راحتی و سبکی داشته باشد.

• در هنگام خرید به دکمه‌های لباس دقت کنید که بست محکم داشته باشد. این دکمه‌ها اصطلاحا به دکمه قابلمه‌ای معروف هستند. در طول روز ممکن است چند بار بخواهید لباس کودک را عوض کنید. پس به دکمه دقت کنید. دکمه‌هایی که بزرگ هستند یا امکان شل شدنشان وجود دارد تهیه نکنید، در مواردی ممکن است کودک آن را بکند و ببلعد.

• لباس‌های سرهمی از کاربرد بسیار زیادی برخوردار هستند. کودک به راحتی می‌تواند حرکت کند. و احساس خوبی داشته باشد. معمولا برای کودکان کوچک‌تر این لباس‌ها انتخاب مناسبی است. لبا‌س‌های زیر دکمه دار نیز که قسمت پا پوشیده نیست باعث احساس خنکی و تحرک بیشتر کودک می‌شود.

• باتوجه به رشد جسمی کودک، معمولا سر آن‌ها نسبت به بدن‌شان بزرگتر است. لباس‌های جلو دکمه دار یا زیپ دار و یا لباس‌هایی که در قسمت سرشانه دکمه دارند برای این سن مناسب هستند و بسیار راحت پوشیده می‌شوند. البته این مسئله در تولید لباس کودک نیز در نظر گرفته شده و براساس سنی که دارند سایز بندی دقیق برای لباس‌ها تعریف شده است.

• گاهی به خاطر نوع تغذیه رشد کودکان متفاوت است. در هنگام خرید لباس مناسب حتما سایز او را متناسب با بدنش انتخاب کنید. گاهی این احتمال وجود دارد که در صورت نبود کودک یا هدیه دادن لباس براساس سن تولد او انتخاب شود.
• 

• از رنگ‌های شاد استفاده کنید.علاوه بر اینکه برای کودک لباس‌های شاد بخرید، خودتان هم لباس‌های رنگی و شاد بپوشید. دیدن رنگ‌ها شور و اشتیاق عجیبی را در کودکان ایجاد می‌کند. البته در اوایل تولد بهتر است رنگ‌های شاد ملایم انتخاب شود و به تدریج از رنگ‌های اصلی تند استفاده کنید.

• انتخاب کلاه مناسب برای کودک اهمیت زیادی دارد. با توجه به سن کودک خیلی از آن‌ها شرایط استفاده از ضد‌آفتاب را ندارند. بهتر است کلاه لبه‌دار برایش بخرید تا از پوستش در مقابل آفتاب محافظت کند و آفتاب چشمانش را اذیت نکند. حتی در کودکان با پوست روشن ممکن است باعث بروز کک و مک شود.

• وقتی کودک تمایل به انتخاب لباس دارد به او توجه کنید. نظرش را نادیده نگیرید. بسیاری از کودکان در سنین پایین خواهان لباس‌هایی با عکس شخصیت‌های کارتونی محبوب‌شان هستند. لطفا به سلیقه او توجه کنید. بی توجهی به کودک او را سرخورده و غمگین می‌کند. به خاطر داشته باشید که کودکان بسیار باهوش هستند و فراموش نمی‌کنند.

• مسئله بسیار مهمی که باید والدین رعایت کنند این است که زمانی که لباسی را می‌خرند، قبل از پوشیدن خوب بشورند و زیر نور خورشید یا جایی که هوا جریان دارد قرار دهند تا به مرور زمان خشک شود. انجام این کار از بسیاری مشکلات و حساسیت‌های پوستی کودک جلوگیری می‌کند.