اختلال خواب شایع ترین مشکل رفتاری در کودکان است. و تقریبا از هر پنج مراجعه کودک به پزشک معالج یک مورد از آن مربوط به مشکلات خواب می باشد. اختلال خواب درجات مختلی را دارد و بیشتر آن ها را می توان درمان کرد.
اختلال خواب در کودکان + بخش دوم
کودک به چه مقدار خواب نیاز دارد؟
در هفته اول تا چهارم نوزاد باید حدود ۱۶ تا ۱۷ ساعت را در روز بخوابد و یک تا سه ساعت را بیدار باشد. با این حال، اصولا نوزادان، چرخه خواب شبانه و روزانه را ایجاد نکرده اند. بنابراین دوره های خواب و بیداری کودک می تواند در تمام ساعت روز تغییر کند. اغلب والدین باید برنامه خود را براساس خواب نوزاد تنظیم کنند.
در یک تا چهار ماهگی هم هنوز ساعت خواب آن ها چندان تغییری نکرده است. اما چرخه های خواب شبانه روز آن شروع به تغییر می کنند، با این که آن ها بیشتر در شب می خوابند، هنوز برای شیرخوردن بیدار می شوند.
از چهار ماهگی تا یک سالگی کودکان نیازمند ۱۴ تا ۱۵ ساعت خواب هستند. با این حال بسیاری از آن ها در بیشتر طول شب می خوابند و در طول روز و عصر سه بار چرت می زنند. در طی این مدت بسیار لازم و ضروری است که عادت های خواب سالم برای کودک خود ایجاد کنید.
شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.
در یک تا سه سالگی اغلب کودکان نوپا به ۱۲ تا ۱۴ ساعت خواب در روز نیاز دارند. اما اصولا به خاطر برنامه های والدین و فرزندان بزرگ تر، کم تر در خانه می خوابند. آن ها به احتمال زیاد چرت هنگام صبح و اوایل شب را از دست می دهند.
در سه تا شش سال، کودکان تقریبا به ۱۱ تا ۱۲ ساعت خواب نیاز دارند. کودکان کم سن و سال ممکن است هنوز به چرت کوتاهی در طول روز نیاز داشته باشند، اما نیاز به چرت کوتاه در روز معمولا تا زمانی که وارد کلاس اول می شوند کاهش می یابد.
مشکلات در به خواب رفتن کودک یکی از نشانه های اختلال در خواب:
اگر کودک شما می گوید که خوابش نمی برد و معمولا زودتر از ساعت خوابی که باید بیدار می شود، ممکن است از علائم بی خوابی باشد. بی خوابی در کودکان می تواند به دلیل استرس، درد یا مشکلات روحی باشد. استرس هم می تواند دلایل مختلفی را دارا باشد، از مدرسه رفتن کودک گرفته تا مشکلات خانوادگی.
علل کابوس دیدن کودکان:
بسیاری از کودکان سه تا شش ساله نمی تواند نگرانی ها، اضطراب و ترس های خودشان را به خوبی بیان کنند. چرا که ممکن است از نظر کلامی کودک دچار مشکل باشد یا رابطه نزدیکی را با والدین خود برقرار نکرده باشد.
معمولا مقطع سه تا شش سال بچه ها یک سری ترس های مخصوصی را دارا هستند از جمله:
ترس از موجودات خیالی، هیولا ویا آسیب رساندن به خودشان و دیگران.
وقتی کودک نتواند در مورد ترس ها و نگرانی هایی که در درون خود وجود دارد همانند بزرگ تر ها با خودشان صبحت های مناسبی را داشته باشند و همچنین نتوانند به والدین خود این ترس ها را بگویند، این ترس ها و نگرانی ها هنگام شب در کودکان به شکل کابوس بروز می کنند.
والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.