اختلال در گفتار کودکان

یکی از نگرانی هایی که در والدین وجود دارد، اختلالات کلامی و گفتاری کودک خود است. کودکانی که دچار این اختلال هستند برای ارتباط برقرار کردن با دیگران از روش هایی مثل زبان اشاره و یا ساخت زبان جدید استفاده می کنند.

این کودکان شاید در زمان کودکی به کمک والدین خود بتوانند نیازهای ارتباطی کلامی خود را رفع کنند، اما زمانی که در جامعه بزرگتری مثل مدرسه قرار می گیرند این اختلال گفتار، می تواند به یک مسئله بغرنج در بحث ارتباطی تبدیل شود.

کدام کودک به گفتار درمانی نیاز دارد؟

یک کودک یک ساله گفتار را به صورت تک کلمه شروع می کند. وقتی سن کودک به یک سال و نیم می رسد تعداد کلمات افزایش می یابد، و در دو سالگی کودک می تواند جمله های دو کلمه ای بگوید.

براساس همین روند دامنه کلمات و جمله ها و گفتار پیوسته کودک کامل تر می شود. هر کودکی رشد زبان را همانند سایر توانایی های رشدی – حرکتی در سن مشخص پشت سر می گذارد و در هر مرحله نشانه هایی از رشد زبان بروز می کند.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

والدین با توجه به این نشانه ها است که می توانند بفهمند کودک تاخیر گفتاری دارد یا خیر. اگر کودک تا دو سالگی نتواند حتی تک کلمه ای را بیان کند، باید والدین به گفتار درمانگر مراجعه کنند.

نشانه های وجود مشکل احتمالی در حرف زدن کودک:

اگر شما به عنوان والدین در مورد تکلم و گفتار کودک خود نگران هستید، با توجه به چند نکته ای که ذکر می شود می توانید در خصوص مشکل داشتن کودک خود مشکوک شوید.

باید به کودکی که نمی تواند به صداهای اطرافیان خود پاسخ دهد یا حتی با در آوردن صدا منظور و مقصود خود را به شما برساند، دقت بیشتری را داشته باشید. اگرچه در بین کودکان ۱۲ تا ۲۴ ماه این موارد را مشاهده کردید نسبت به آن بی تفاوت نباشید.

۱-استفاده نکردن کودک از اشاره و ادا مثل تکان دادن دست هنگام خداحافظی.

۲- استفاده از ایما و اشاره در ارتباطات به جای به کارگیری کلمات تا ۱۸ ماهگی.

۳- مشکل کودک در تقلید کردن صدا.

۴- داشتن مشکل در فهم خواسته های کلامی ساده و انجام آن ها.

تا قبل از ۱۲ ماهگی کودک شما باید نسبت به صداهای اطراف خود عکس العمل نشان دهد و اگر این طور نبود، ممکن است کودک دچار مشکلات شنوایی باشد.

کودکانی که نوک زبانی حرف می زنند:

طبق بررسی های انجام شده مشخص شده است که یک درصد افراد در جوامع مختلف دچار ناروانی گفتار هستند که این آمار در کودکان بیشتر است و به پنج تا هفت درصد نیز می رسد.

البته لکنت یا ناروانی گفتار در کودکان سه تا پنج سال می تواند امری طبیعی باشد، ولی ترساندن کودک، تب و تشنج و عواملی از این قبیل سبب ماندگار شدن این مشکل در کودک می شود. بی توجهی به درمان به موقع اختلالات گفتاری در کودکان منجر می شود این دسته از کودکان قبل از ورود به مدرسه گرفتار اختلالات تولید صدا شوند یا به اصطلاحی دیگر نوک زبانی حرف بزنند.

حتی ممکن است این کودکان برخی کلمات را به درستی ادا نکنند و در صورتی که این مشکل برطرف نشود، در دوران مدرسه در دیکته نویسی و رونویسی دچار مشکل خواهند بود که البته می توان با آموزش و گفتار درمانی به آن ها مانع افت تحصیلی شان شد.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

کودکان دو زبانه + بخش دوم

اغلب جوامع در جهان چند زبانه بوده و تسلط به چندین زبان، برای هر شخصی و جامعه ای که در آن زندگی می کند بسیار ارزشمند است. زبان پیوند نزدیکی با هویت، روند اجتماعی شدن و نیز بیان فرهنگی داشته و در نتیجه نقش مهمی در زندگی کودک و بزرگ سالان است.

دو زبانه بودن آن قدر مزایای زیادی دارد که بسیاری از خانواده های دو یا چند زبانه هرگز نمی توانند تصور کنند که می توانند این زبان هارا از دست بدهند. اگر مهد کودک، مدرسه و جامعه دید مثبتی به چند زبانه بودن داشته باشند نقش ویژه ای در دوره رشد چند زبانه کودکان دارد.

مزایای دو زبانه بودن کودک:

کودکان دو زبانه بهتر میتوانند توجه خود را به اطلاعات مربوطه معطوف کنند کمترحواسشان پرت می شود.
کودکان دو زبانه خلاقیت بیشتری دارند و در حل مسائل پیچیده بهتر از یک فرد یک زبانه عمل میکنند.
اثرات پیری بر مغز در میان بزرگ سالان دوزبانه کمتر است.
در یک تحقیق ثابت شده است که شروع جنون در افراد دو زبانه ۴ سال دیر تر از افراد تک زبانه است.
افراد دو زبانه دسترسی بیشتری به افراد و منابع دارند.

صبر و بردباری:

پرورش و رشد کودک دو زبانه نیاز به صبر زیادی دارد. زمان های زیاد ی پیش می آید که والدین دچار تردید می شوند. همانند دیگر جنبه های پدر و مادر شدن، آموزش زبان مادری و یا زبان دوم نیز تعهدی بلد مدت است. فراز و فرود های زیادی دارد اما این را فرا موش نکنید که بسیاری از مواردی که برای شما پیش می آید برای والدین کودکان تک زبانه هم رخ می دهد.

بنابراین اگر کودک شما همانند دوستانش به سرعت به دو زبان مسلط نشد یا حرف نزد، نا امید نشوید. برعکس بر موقعیت او اصرار کنید و به رشد مغز او کمک کنید. او را دائما تشویق کنید و هر روز بر مقدار تشویق خود بیافزایید.

اگر پدر و مادر دارای دو زبان متفاوت باشند باید به کودک خود با چه زبانی صحبت کنند:

وقتی پدر و مادر دارای دو زبان متفاوت هستند توصیه می شود که هریک با زبان های خود صحبت کنند. زمانی که همه افراد خانواده در کنار هم جمع شده اند بهتر است به زبانی که همه تسلط دارند صحبت شود. این زبان می تواند یکی از زبان های مادری و یا پدری باشد و یا حتی یک زبان مشترک دیگر باشد. نکته مهم درباره این مورد این است که والدین به زبانی با کودک خود صحبت کنند که تسلط کامل به آن زبان دارند. در چنین خانواده ایی که معمولا رشد چند زبانه کودک برای والدین از اهمیت خاصی برخوردار است بهتر است که به کودک خود حمایت های لازم در جهت رشد هردو زبان داده شود.

سن شروع به صحبت در کودکان و مسائلی که باید رعایت شود

حرف زدن در کودکان امری بسیار مهم و ضروری است. بسیاری از والدین نمی دانند از چه سنی باید از کودک خود توقع حرف زدن را داشته باشند. توانایی صحبت کردن کودک از اولین کلماتی که به زبان می آورد تا سخن گفتن روان و شیرین او از اتفاقاتی که در مدرسه می افتد به تدریج افزایش می یابد. کودکان مهارت سخن گفتن را از شما و سایر اطرافیانشان می آموزند.

مغز کودک خود را نرمش دهید:

اصلا مهم نیست که کودک شما معنای کتابی را که برای او می خوانید را متوجه می شود و یا این که تک تک کلمات را می فهمد . از نظر محققان و پژوهشگران هر چه بیشتر با کودک خود حرف بزنید توانایی های مغزی او نیز بالاتر می رود.

طبق نوشته گاردین یکی از محققان، اگر هنگام خواب برای کودک خود کتاب بخوانید و درست از زمان تولد با آن ها شروع به صحبت کردن کنید، قدرت شان هر روز بیشتر از روز قبل می شود و همین تلاش ها بر توانایی تحصیلی شان هم تاثیر می گذارد.

طبق گفته پژوهشگران، بچه هایی که والدینشان زیاد با آن ها حرف نمی زنند در تست های زبان عملکرد خوبی را از خود نشان نمی دهند و حتی در ۲۴ ماهگی، حدود شش ماه از همسالان خود عقب تر به نظر می رسند.

با توجه به این بررسی ها این عقب بودن تنها محدود به دوران کودکی او نمی شود و شش سال بعد در مدرسه هم این کودکان مهارت های پایین تری را به نمایش می گذارند.

صداهای کودک قبل از ۱۲ ماهگی:

تا قبل از ۱۲ ماهگی نوزادان صداهای مختلفی را از خود تولید می کنند. که اگر چه در ظاهر معنا و مفهوم خاصی را دارا نیست، اما در واقع از روی همین صداهاست که می توان تشخیص داد که فرآیند رشد و تکامل زبانی و گفتاری کودک براساس مکانیسم درست و طبیعی پیش می رود یا خیر.

کارشناسان می گویند نوزاد تا قبل از ۱۲ ماهگی باید نسبت به صداها حساسیت کاملی پیدا کند و با شنیدن نام چیزها و افرادی که برای او آشنا است واکنش نشان دهد. توجه داشته باشید نوزادانی که با شور و شوق به محیط اطراف نگاه می کنند، اما نسبت به تغییرات صدا واکنشی را نشان نمی دهد احتمالا دچار مشکلات در سیستم شنوایی هستند.

در هر سنی بچه ها چه می گویند:

معمولا اولین علامتی که کودک شما قادر به صحبت کردن است در یک ماهگی ظاهر می شود. در این زمان نوزاد صداهایی مانند آه، او، ها و مانند این ها را می گویند که با گریه کردن کاملا متفاوت است. بعد از مدتی نوزادان شروع به گفتن کلمات بی معنی و یک بخشی مانند ما، دا، با و شبیه به آن می کنند و تا پایان چهار ماهگی هم خندیدن را به خوبی یاد می گیرند.

در نه ماهگی یا اندکی قبل کودک تان با گفتن مامان یا بابا شما را شگفت زده خواهد کرد، البته ممکن است او مخاطب این کلمات را به درستی تشخیص ندهد. در یک سالگی او پدر و مادر خود را به خوبی می شناسد و می تواند با گفتن مامان یا بابا آن ها را صدا بزند. البته او در این زمان خود را هم می شناسد و می فهمد که شما دارید با او صحبت می کنید.

از این زمان به بعد است که کودک شروع به ساختن لغتنامه مخصوص خود می کند و تا ۱۸ ماهگی می تواند تا ۱۰ کلمه را بیان کند، ولی بعضی از کودکان با استعداد و باهوش تا رسیدن به ۲۰ تا ۲۴ ماهگی بیش از ۵۰ کلمه را می توانند بگویند. هر کودکی با دیگری متفاوت است، اما در هر حال بهتر است از این زمان به بعد بیشتر مراقب گفتار خود باشید و کودک را بیشتر مورد توجه خود قرار دهید.

سن راه رفتن کودک و مسائلی که باید رعایت شود

اکثر نوزادان بین ۱۰ تا ۱۸ ماهگی شروع به راه رفتن می کنند. اما نوزادان ابتدا باید خزیدن را یاد بگیرند و بعد از آن چهار دست و پا راه بروند و بعد در مرحله ی آخر به راه رفتن برسند. این را به یاد داشته باشید که کودکان با هم متفاوت هستند. درنتیجه ممکن است کودک شما به تمرین بیشتری نیاز داشته باشد. مهم این است که او را تشویق کنید و راه رفتن را با او تمرین کنید.

علائم اولیه راه رفتن کودک:

۱-نشستن و چهار دست و پا رفتن: فرآیند نشستن در نوزاد اگر چه یک امر طبیعی و عادی به نظر می رسد، ولی باید دانست که نیاز به تکامل سیستم عصبی و در بخش نخاع و همکاری مناسب آن با ماهیچه های مختلف مانند ماهیچه های ناحیه پشت، کمر و لگن دارد.

فرآیند نشستن، پیش مرحله ای است برای به راه افتادن کودک. هر فردی قبل از راه رفتن باید بداند که چگونه بدون استفاده از دست، راست بنشیند. به طور متوسط نشستن در کودکان حدود شش ماهگی شروع می شود. مرحله ی نشستن معمولا هم زمان با مرحله ی چهار دست و پا کودک صورت می گیرد.

۲- خود را به بالا کشیدن: اگر به کودک حدود ۹ تا ۱۰ ماهه خود توجه کرده باشید، می بینید که این دسته از کودکان علاقمند هستند که دست خود را به یک میز یا صندلی گرفته و خود را به سمت بالا بکشند.

این کار آزمون و خطایی برای تقویت تعادل بدن و تقویت عضلات پا و هماهنگ کردن آن با قسمت فوقانی بدن می باشد. کودک در ابتدای این کار زمین می خورد و با شکست مواجه می شود. اما در نهایت با تلاش خود و به کمک وسایلی مانند میز و صندلی و تکیه بر آن می ایستد. در همین زمان است که کودک یاد می گیرد چگونه خود را کنترل کند و بر روی لگن خود بنشیند.

۳- استفاده از دست: یکی دیگر از مراحل راه رفتن کودک، استفاده از دست ها می باشد. کودک در این مرحله یاد می گیرد چگونه با کمک گرفتن از دست خود برای مدت اندکی هم که شده ایستادن را تجربه کند. کودک با کمک گرفتن از دست خود، حفظ تعادل خود را تقویت می کند.

کمک به کودک برای ایستادن:

۱-استفاده از اسباب بازی برای تحریک کودک برای ایستادن، یک اسباب بازی را دور از دسترس کودک قرار دهید به طوری که برای گرفتن آن نیاز به ایستادن داشته باشد.

۲- وسایل منزل را طوری قرار دهید که کودک بتواند با استفاده از آن ها راه برود، در واقع وقتی کودک شما یاد می گیرد با استفاده از وسایل دور خود راه برود، بهتر است دکوراسیون را برای امنیت کودک طراحی کنید تا بتواند به ارتفاعات نیز بدون خطر دست پیدا کند.

۳- یک اسباب بازی هل دادنی به کودک خود بدهید، اسفاده از اسباب بازی های هل دادنی به کودک کمک می کند بتواند راه برود همچنین حفظ تعادل و اعتماد به نفس کودک را افزایش می دهد.

۴- کودک را به حالت ایستاده نگه دارید، و اجازه دهید کودک انگشتان شما را بگیرد و خود را به سمت بالا بکشد تا بتواند بایستد. در این حالت می توانید از وزن او حمایت کنید. اجازه بدهید راه برود و شما نیز زیر بغل او را بگیرید.

۵- کودک خود را برای تلاش هایش تشویق کنید همه کودکان دوست دارند که پدر و مادر خود را خوشحال کنند و تشویق شوند، بنابراین برای ایستادن یا راه رفتن کودک خود و تلاش هایش او را تشویق کنید.

آموزش نقاشی به کودکان + بخش دوم

نقاشی کردن یکی از اصول های هر فرزند است که والدین باید به نحو احسن آن را به کودکان یاد بدهند. اولین دلیل این است که هنر به کودکان کمک می کند که رویا های خود را بکشند. دلیل دوم این است که وقتی شما به کودک خود کمک می کنید نقاشی کردن را یادبگیرد، شما در واقع به شکل گیری اعتماد به نفس او کمک کرده اید. این که چه احساس خوبی در کودک پیدا می شود وقتی می گوید من چه کشیده ام یا من می توانم آن رابکشم.

آموزش نقاشی به کودکان + بخش اول

آموزش نقاشی کشیدن را از چه سنی شروع کنیم:

بهترین سن برای آموزش دادن نقلشی به کودکان از پایان ۴ سالگی است. البته کودکانی هم هستند که قبل از سه سالگی امکان اموزش درونشان شکل گرفته البته به این نکته هم باید توجه کرد که آموزش نقاشی به کودکان باید به صورت غیر مستقیم باشد. یک مربی باید از موسیقی، تئاتر، بازی، قصه، شعر و… استفاده کند و فضایی را به وجود آورد که کودک با زبان تصویری آشنا شود. نقاشی یک زبان بین المللی است.

نقاشی یک رویا:

کودکی که شخصی را در حال انجام کاری و یا در محیط خاصی نقاشی می کند در واقع تمایلات خودش را ارضا میکند و یا موقعیت هایی که باعث حراس او شده به این صورت با کشیدن نقاشی بیرون می ریزد.

کودک در نقاشی های خودش به صورت شگفت انگیز چیزهایی را می کشد که به آن ها علاقه دارد یا از آن ها می ترسد. ولی غالبا وقتی دلهره داشته باشد یا احساس گناه کند از شخصیت های داستان ها استفاده می کند. به عنوان مثال: کشیدن پادشاه به عنوان پدر مطلوب و ملکه مادر مطلوب، جادوگر مادر بد، شاهزاده خودش و شخصیت های دیگری مثل دزد،کارگاه و…برترین وسیله برای فهمیدن معنی هر کدام از نمادها این است که از کودک بخوایم خواب یا رویای خودش را برای ما نقاشی کند و سپس آن را توضیح دهد.

ابزار نقاشی کودک:

اولین گام برای آموزش درست شناخت ابزار های مناسب با توانایی های کودک است. رنگ هایی برای کودکان استفاده می شود باید غلیظ باشد چون کودکان جذب رنگ های غلیظ می شوند.

موضوع نقاشی کودکان:

آدمک: کشیدن آدمکی کوچک در گوشه صفحه نشانه خجالتی بودن و گوشه گیری است و آدمک بزرگ نشانه مشکلات عاطفی است. و نبودن دست و پا در نقاشی نشانه بی اهمیت بودن خود است.

خانه: خانه نماد پناهگاه است و نشانه گرمی خانواده است که ممکن است کودک به خانه علاقه مند یا ازآن متنفر باشد. خانه دلباز همراه باباغچه در و دودکش نشاه علاقه به خانه و محیط خانواده و خانه بدون در نشانه خجالتی بودن کودک است. خانه به صورت قصر نشان دهنده ی یک پناهگاه برای کودک است و برعکس خانه کوچک به شکل زندان نشانه ی مشکلات درونی خانواده است.

خورشید و ماه: خورشید نشانه ی امنیت، گرما، خوشحالی و قدرت پدر است.

اتومبیل: کودکی که اتومبیل می کشد کودکی مسئولیت پذیر است که از زندگی خارج از خانواده رضایت دارد.

آموزش نقاشی به کودکان + بخش اول

بلوغ زودرس در کودکان

به ظاهر شدن علائم بلوغ جسمی و هورمونی برای پسران تا قبل از ۹ سالگی و برای دختران تا قبل از ۸ سالگی بلوغ زودرس می گویند.

این اختلال میتواند دلایل بسیار مختلفی داشته باشد و مانند هر پدیده ی غیر طبیعی دیگری، پیامدهایی در پی خواهد داشت. در ابتدا این کودکان که دچار بلوغ زودرس هستند بلندتر از هم سن و سال های خود می باشند. ولی به دلیل بلوغ زودرس استخوان ها، درنهایت قد کوتاه تری دربلوغ خواهند داشت.

عوامل موثر در بلوغ زودرس:

اضافه وزن: اگرچه بعضی از پژوهش ها نشان می دهد که بین چاقی دختران کوچک و افزایش خطر ابتلا به بلوغ زودرس ارتباط هایی وجوددارد اما چگونگی این ارتباط دقیقا مشخص نیست زمان شروع عادت ماهیانه در دخترانی که وزنشان بیش از ۳۰ درصد وزن طبیعی آن هاست و نسبتا چاق هستند، زودتر از حد میانگین است. در کشورهای اروپایی با تغذیه مناسب هر ۱۰ سال دوره عادت ماهیانه سه ماه زودتر اتفاق می افتد. همان طور که گفتیم اضافه وزن در دختران بلوغ را نزدیکتر می کند ولی در پسران حالت عکس دارد و لاغری مفرط، باعث افزایش احتمال بلوغ زودرس می شود.

ژنتیک: بعضی از مواقع هم بلوغ زودرس می تواند در نتیجه جهش های ژنتیکی باشد که باعث ترشح هورمون های جنسی می شود. در اکثر مواقع، کودکانی که به این علت دچار بلوغ زودرس مرکزی می شوند یکی دیگر از اعضای خانواده اشان نیز دچار بلوغ زودرس بوده ست.

سیگارکشیدن مادر: احتمال بلوغ زودرس در کودکان مادرانی که در دوران بارداری سیگار می کشیده اند بیشتر است و این کودکان ۳تا ۴ماه زودتر از مادران غیر سیگاری بلوغ راتجربه می کنند. و بلوغ زودرس می تواند خطر ابتلا به بعضی از بیماری ها مثل آسم و سرطان سینه را افزایش دهد.

والدین گرامی شبی دلنشین را با رادیو قصه کودکانه برای شنیدن قصه شب و قصه کودکانه صوتی برای فرزندان دلبندتان به وجود آورید.

علاقه زیاد به استفاده از شامپو: اگر کودک علاقه زیادی به حمام رفتن و استفاده از شامپو دارد مراقب باشید. مواد شیمایی در بعضی از شامپوها، لاک ناخن و کنسروهای خوراکی میتواند سبب بروز بلوغ زودرس در دختران شود.

تماشای زیاد تلوزیون: طبق تحقیقات تماشای بیش از اندازه تلوزیون می تواند باعث اختلال در تعادل هورمونی در نوجوانان و درنتیجه بلوغ زودرس شود.

آیا میتوان از بلوغ زودرس درکودک جلوگیری کرد:

با توجه به تغذیه و رشد مناسب کودکان تا حد زیادی می توان از بلوغ زودرس جلوگیری کرد. والدین باید جلوی چاقی بیش از اندازه در کودک را بگیرند و همچنین فراورده های هورمونی مثل مرغ هورمنی رابه فرزندان خود به خصوص دختران ندهند.

شما میتوانید ما را از طریق سایت رادیو قصه کودکانه برای شنیدن قصه شب و قصه صوتی کودکانه با صدای خاله قصه گو سمینا دنبال کنید.

سر و صدا و فریاد کودکان و روش کنترل آن +بخش اول

همه ما با کودکانی که گاه و بی گاه شروع به گریه کردن و جیغ زدن می کنند مواجه شده ایم. گریه کردن های بسیار و جیغ های ممتد کودکان برای رسیدن به اهدافشان، و همچنین متقاعد کردن والدینشان است. و اصولا در چنین شرایطی والدین برای پایان دادن به جیغ و دادهای کودک خود تسلیم خواسته کودک خود می شوند.

سر و صدا و فریاد کودکان و روش کنترل آن + بخش دوم

رفتارهایی که باعث جیغ زدن کودک می شود را پیش بینی کنید:

در بسیاری از موارد جیغ و داد کردن های کودک، والدین آنها را عصبی می کند و آنان کودک را کتک می زنند تا مانع جیغ زدن های او شوند. اما تنبیه بدنی کودک علاوه بر اینکه کار درست و شایسته ای نیست، هیچ کمکی به آرام شدن کودک نمی کند و برعکس شدت جیغ های کودک را افزایش می دهد.

اگر والدین نسبت به جیغ و داد کردن های کودک حساس هستند و نمی توانند بی تفاوت باشند، بهتر است رفتارهای کودک خود را پیش بینی کنند. اگر قرار است با جیغ زدن کودک خواسته های او را اجابت کنیم، قبل از آنکه کودک شروع به جیغ زدن کند این کار را انجام دهید.

برای شناخت بیشتر کودکان، رفتارهای او را ۱۰ روز پیگیری و ثبت کنید، این کار باعث می شود مطالب زیادی را از رفتار و برخوردهای کودک و واکنش های اطرافیان به دست آورید که به بهتر شدن این وضعیت کمک بسیاری می کند.

باید توجه داشته باشید که والدین یک کودک دو ساله باید قوق العاده صبور باشند در این صورت این دوره به خوبی می گذرد و باعث به وجود آمدن آینده بهتری می شود.

تربیت کودکانی که داد می زنند:

از کودک بخواهید برای اینکه به آرامش برسد و آرام شود چند دقیقه در یک جای خاص بنشیند و به کودک بگوئید هر وقت آرام شد و توانست با شما به صورت مودبانه صحبت کند نزد شما بیاید. اگر کودک در انجام این کار با شما مقابله کرد، کودک را به آرامی به سمت صندلی هدایت کرده و او را بنشانید و خود تا زمانی که آرام شود کنارش بنشینید.

زمانی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به فریاد کشیدن کرد، او را به جای خلوتی ببرید اگر سن کودک مناسب بود به او بگوئید که از رفتار او خوشتان نیامده است و اگر مودبانه صحبت نکند، به حرف او گوش نمی دهید. و بعد از آن منطقه خارج شوید. هیچ وقت به خاطر ترس از فکری که اطرافیان حاضر راجب شما می کنند، در برابر فریادهای کودک خود تسلیم نشوید.

بهتر است رفتاری را که شما دوست دارید کودکتان داشته باشد را به او توضیح دهید اما زمانی که کودک رفتارش مناسب باشد، آماده و پذیرای حرف های شما باشد، به او بگوئید که بیشتر از این از او انتظار دارید. با او طوری رفتار کنید که او بداند یک بچه خوب و بزرگ جیغ نمی زند.

چگونه کودک خود را آرام کنیم:

بهتر است در اولین قدم به دنبال علت نق نق و جیغ های کودک خود باشیم، بعد از آن این کارها را انجام دهید:

۱-وقتی کودک شما شروع به گریه و زاری می کند مستقیم در چشم های او نگاه کنیم و از او بخواهیم ساکت شود. صدایتان را بلند نکنید و آهسته با کودک خود حرف بزنید.

۲- به کودک خود یاد دهید برای جلب توجه بیشتر می تواند آرام، اما با لحن قوی و محکم صحبت کند.

۳- با قاطعیت روی حرف خود بمانید. هر وقت شروع به نق نق و گریه کرد به او بگوئید درست صحبت کند به کار بردن این عبارت مهم است، زیرا کودک متوجه می شود که نق نق و گریه کردن برای او و یا هر کس دیگری درست نیست. مطمئن باشید که اگر قاطع باشید فرزندتان هم خواسته های شما را بهتر درک می کند و دست از نق نق کردن بر می دارد.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه کودک برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

سر و صدا و فریاد کودکان و روش کنترل آن + بخش دوم

هدیه مناسب برای کودکان

بچه ها احساسات پیچیده ای ندارند، پس خیلی ساده تر از بزرگتر ها می شود آن ها را خوشحال کرد. با این حال خرید هدیه برای کودکان یک هنری است که هر کسی آن را دارا نیست.

زیرا هدیه ای که برای کودک می خرید باید متناسب با شناخت شما از کودک باشد. کادو برای کودک فقط جنبه ی خوشحالی و تشویق ندارد، بلکه می تواند جنبه آموزشی داشته باشد. این که شما بدانید چه کادویی و در چه زمانی بخرید بسیار تاثیر گذار است.

هدیه مناسب برای پسر بچه ها:

مهم ترین هدیه برای یک کودک بین یک تا چهار سال که تازه شروع به راه رفتن می کند، هدیه ای است که بتوان آن را سرگرم کرد و هم باعث پیشرفت و خلاقیت ذهنی او شود. برای مثال یک بازی که بتواند کلماتی را که کودک می داند، افزایش دهد و بازی های مشابه به آن.

بازی های آموزشی و مسائل آموزشی هم می تواند سرگرم کننده باشند، مثلا می توانید برای پسر بچه خود یک میکروسکوپ اسباب بازی هدیه بگیرید و آن را شگفت زده کنید. انتخاب این نوع هدیه برای کودکانتان از جالب ترین ایده ها به شمار می رود.

بهترین هدیه برای پسر بچه های بین سنین هفت الی هشت سال هدایایی است که بشود آنان را از راه دور کنترل کرد. انواع اسباب بازی های هدایت شونده مثل ماشین های مسابقه و … جز این گروه هستند. همچنین بچه ها در این سن به اشیاء و قهرمانانی که در فیلم و انیمیشن ها می بینند، علاقه نشان می دهند و حتی وسایل بازی ورزشی در ابعاد کوچک تر مانند مینی بسکتبال، توپ و… را نیز دوست دارند.

انتخاب هدیه ای مناسب و متناسب با ذوق و سلیقه ی کودکان آن ها را بسیار خوشحال و سرگرم می کند و ضمنا هدیه زیاد گران، خطرناک و پیچیده نباشد. و متناسب با شناخت شما از روحیه کودک و توجه به اثراتش که این هدیه در رشد و تکامل فردی و اجتماعی کودک می گذارد، باشد.

چند نکته در خرید برای کودک:

هدیه ای را که برای کودک خود می خرید متناسب با سن او باشد. مثلا مادری که برای پسر بچه ی کوچک خود دوچرخه می خرد و از تصور دوچرخه سواری فرزندش غرق سرور می شود، اما فرزند او بسیار کوچک و توانایی استفاده از دوچرخه را ندارد . تلاش های مکرر و همچنین نا موفق کودک و زمین خوردن های او، اعتماد به نفس کودک را از بین می برد، و علاقه دوچرخه سواری برای همیشه کودک از بین می برد. با توجه به این موضوع باید از خرید هدیه هایی که بازی با آن موجب دردسر و درگیری با دیگران می شود مثل شیپور، طبل و … خود داری کنید.

همچنین از خرید اسباب بازی های به عنوان کادو که پر سر و صدا هستند و آرامش افراد خانواده را بر هم می زند هم خود داری شود. به این نکته مهم توجه کنید که ارزش تجاری یک هدیه غالبا ارتباطی با ظرفیت خوشحال کنندگی و ارزش تربیتی آن ندارد. و در بسیاری از مواقع ساده ترین و ارزان ترین اسباب بازی بیش از اسباب بازی های گران قیمت برای کودکان ارزشمند هستند.

زیرا هدایای گران قیمت را والدین با ترس از شکستن و یا خراب شدن، اغلب با اکراه در اختیار کودک خود قرار می دهند. بنابراین کودک نمی تواند با خیال راحت و آسوده با آن بازی کند.

هدیه مناسب برای دختر بچه ها:

دختر بچه ها بسیار دوست داشتنی هستند و خرید هدیه برای آنان کار بسیار جالب و هیجان انگیزی است. دختر بچه ها عاشق خاله بازی هستند، با خرید چادرهایی به شکل خانه ساخته شده می توانید دختربچه ها را شگفت زده کنید و برای خوشحالی بیشتر آنان می توانید از سرویس آشپرخانه و ظروف مختلف هم برای داخل خانه عروسکی او تهیه کنید.

با تهیه و خرید مداد رنگی، آبرنگ، دفترنقاشی و به طور کلی پکیج لوازم نقاشی می توانید دختربچه ها را بسیار خوشحال و شاد کنید آبرنگ و رنگ های مایع برای دختربچه ها کوچکترمناسب است و خلاقیت هنری آنان را پرورش می دهد همچنین بدلیجات رنگارنگ و زیبا توجه دختربچه های بزرگتر را به خود جلب می کند. گوشواره، دستبند، ساعت های فانتزی، گردنبند همگی را می توانید برای دخترها خریداری کنید.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه شب و قصه کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

کودکان فراموش کار + فراموشی در کودکان

آیا به تازگی احساس می کنید که فرزندتان دائم لوازم شخصی اش را گم می کند و اصلا یادش نیست که آن ها را کجا گذاشته است. این پیشامد که نهار خوردن را فراموش کنیم و یا چیزی را گم کنیم امری طبیعی است. که بعضی از ما به این کارها عادت کرده ایم. کودکان نیز مستعد فراموشی هستند این یک رویداد طبیعی است اما کلافه کننده و وقت گیر و گران است.

پس بهتراست هر چه زودتر جلو این گم کردن و فراموشی را بگیرید. یک الگوی سازنده و یک برنامه برای عمل ترتیب دهید که روند استقلال و مسئولیت پذیری را افزایش می دهد.

والدین گرامی شبی به یاد ماندنی را با سایت رادیو قصه کودکانه برای شنیدن قصه شب و قصه صوتی کودکانه برای فرزندان عزیزتان به وجود آورید.

چند روش موثر برای پرورش حس مسئولیت پذیری در کودک فراموش کار:

۱- از تحسین استفاده کنید. وقتی که کودک به دنبال چیزی میگردد و آن را در سر جای مشخص خود پیدا نمی کند او را برای قراردادن شی در سرجای خودش تحسین کنید.

۲-هنگامی که لباس هایش را به جالباسی آویزان می کند و یا اینکه وسایل شخصی اش را در سرجای خودشان قرار می دهد، نکاتی را درباره ی بازدهی کارش و اینکه چقدر دفعه بعد می تواند آن ها را آسان تر پیدا کند به او بگویید.

۳-به او برنامه ریزی کردن درباره کارهایش را آموزش دهید. به کودک یک تقویم بدهید در بعد از ظهر روزهای آخرهفته برنامه هفته آینده را مرور کنید و به او در درست کردن فهرست چیزهایی که باید به یاد داشته باشد کمک کنید. ساعت و روز های قرار ها و مهمانی ها را برروی تقویم ثبت کنید. گاهی نیز می توانید یک فهرست برنامه روزانه تهیه کنید و این فهرست را درجاهایی مانند روی یخچال، آینه یا کتابچه اش بچسبانید و به او یاد آوری کنید که به او نگاه کند.

چگونه روش های یاد آوری را به کودک بیاموزیم:

روش های زیادی وجود دارد که می توانید از طریق آن ها به کودک به خاطر آوردن چیزهایی که فراموش کرده است را بیاموزید. این کار را می توانید به او از طریق بازی کردن، تمرین مثبت و الگو قراردادن آموزش دهید.

۱- پرسش درنگیده: به کودک خود بگویید که هنگامی که از خانه می خواهد خارج شود در مقابل در توقف کند و تاده بشمارد و از خودش سوال کند چیزی را جای نگذاشته است؟ این کار را با وادار کردن کودک به جستجوی بدنی خودش کامل کنید.

۲-جستجوی اطراف: به کودک یاد بدهید که به محیط اطرافش نگاه کند و توجه کنید که آیا او می تواند با چشم وسایلی را که جای گذاشته است پیدا کند. به او یاد دهید از چیز هایی که می بیند برای به خاطرآوردن چیزهای دیگر استفاده کند.

۳-فراموش کردن را برای او مشکل ساز کنید. اگر او وسیله ای را فراموش کرد که در کجا گذاشته است هیچ گونه کمکی در پیدا کردن آن وسیله به او نکنید.

۴- بلافاصله اشیا گم شده را تهیه نکنید. کودک را مجبور کنید که با انجام دادن کارهای بیشتر در منزل بهای آن را بپردازد یا از پس انداز یا پول توجیبی اش حداقل اندکی از بهای آن را بپردازد.

شما میتوانید مارا از طریق رادیو قصه کودکانه برای شنیدن قصه شب و قصه کودکانه صوتی با صدای خاله قصه گو سمینا دنبال کنید.

کودکانی که زیاد گریه می کنند+بخش اول

کودک با گریه کردن است که با دیگران ارتباط برقرار می کند، و این موضوع کاملا طبیعی است. گریه های کودک در مراحل رشد متفاوت است، و دلایل مختلفی را داراست. در حدود یک ماهگی کودک، گریه ی او شکل خاصی را به خود می گیرد و همین باعث می شود مادر، گریه ی کودک خود را از بین سایر کودکان تشخیص دهد و متوجه این می شود که آیا گریه کودک خود به دلیل گرسنگی است و یا به دلیل عصبانیت و بداخلاقی کودک است.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش دوم

کودکان بین چهار تا پنج ماه گاهی ممکن است به خاطر جلب توجه گریه کنند. گریه ی کودکان در سنین زیر سه سال اغلب طبیعی است، زیرا آنان به دنبال رفع برخی از نیازهای خود هستند و جای نگرانی برای والدین نیست.

اما بعد از سه سالگی ممکن است دلایل روانشناختی موثر باشد. کودکان هر چه بزرگتر می شوند کنترل بیشتری را بر روی احساسات خود دارند، و دیگر مانند بچگی خود به هر دلیلی گریه نمی کنند. اما بعضی از کودکان با وجود آن که بزرگ شده اند اما باز هم به تعبیری اشک شان دم مشک شان است، و حتی گاهی بدن دلیل مشخص گریه می کنند.

اضطراب جدایی در کودک:

آویزان شدن برخی از کودکان به مادر خود در هنگام آشپزی، نظافت، بیرون رفتن از خانه و گاهی حتی دستشویی رفتن چیزی دور از ذهن نیست و مشکل بسیاری از مادران است. و مادران باید بدانند این وابستگی کودک به مادر خود تا ۱۸ ماهگی امری کاملا طبیعی است زیرا کودکان در این سن دچار نوعی اضطراب جدایی می شوند.

مادر در این سن وظیفه دارد که با انجام دادن راهکارهایی مثل قایم موشک بازی کردن با کودک، گذاشتن کودک برای ساعاتی به خانه مادر بزرگ تا حدودی این وابستگی را کاهش دهد. و به کودک خود بیاموزد که بدون آن ها هم می تواند زندگی کند.

کودکان تا دو یا سه سالگی به دلیل این که نمی توانند خودشان سرخودشان را گرم کنند و حتی گاهی با هم سن های خود هم دعوا می کنند و هم بازی آن ها نمی شوند.

بنابراین دوست دارند که اوقات خود را با بزرگتر ها بگذرانند و با آن ها سرگرم شوند، لذا یکی از دلایلی که کودک هنگام جدایی از مادر گریه می کند همین احساس تنهایی است.

در پیدا کردن راه حل به کودک خود کمک کنید:

در بسیاری از موارد موثرترین راهکاری که می تواند کودکان را از گریه های غیر منتظره و بی مورد دور نگه دارد این است که به او کمک کنید تا یاد بگیرد موقعیت هایی را که موجب می شود او گریه کند را مدیریت کند.

بهترین روش این است که به جای تمرکز کردن روی خود گریه های کودک، کودکتان را تشویق کنید و در مورد راه های مقابله با هر موقعیتی که باعث گریه او می شود با شما صحبت کند. از کودک بخواهید هر چیز که باعث گریه او می شود را شناسایی کند و آن وقت با هم برای راهکارهای مقابله آن مشورت کنید.

نکته مهم این است که بحث را طوری پیش ببرید که در نهایت خود کودک به راه حل برسد، این که کودک خودش راه حل را پیدا کند بسیار موثرتر از این است که والدین راه حل و نظر خود را به او تحمیل کنند.

به گفته ی شریل رد، روانشناس بالینی کودک:« گریه کردن رفتار طبیعی و سالمی است که زیر بنای زیستی و اجتماعی دارد، این واکنش کودک می تواند موجب تخلیه ی استرس و انرژی احساسی او شود، همچنین نوعی ابزار ارتباطی جهت اشتراک گذاری عواطف یا احساس تسلی است. ساز و کارهایی که موجب آغاز گریه می شوند، به سیستم لیمبیک مرتبط اند یعنی همان قسمتی از مغز که وظیفه ی کنترل عواطف را بر عهده دارد. کودکی دوران یادگیری کنترل و تنظیم احساسات است ».

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه کودک برای شنیدن قصه شب و قصه کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش دوم