در و کودکانی که هنوز ارتباط مغز و نخاع آنان به طور کامل شکل نگرفته است، تخلیه مثانه به صورت غیر ارادی است، به این معنی که مثانه و روده ها به محض ورود مواد دفعی آن را تخلیه می کنند.

مغزکودکان تا ۲۸ ماهگی تکامل می یابد و توانایی کنترل ادرار را پیدا می کند. برای از پوشک گرفتن کودک روش ها مختلفی وجود دارد که ما یکی از آسان ترین روش ها را برای شما ارائه می دهیم.

زمان مناسب برای از پوشک گرفتن کودک:

 در اکثر کودکان سن توانایی کنترل ادرار ۲۸ ماهگی است اما اگر شما از روش های گوناگونی برای کنترل ادرار و از پوشک گرفتن کودک بهره بردید، و او عملکرد درستی نداشت تمرینات خود را به چند هفته بعد موکول کرده و تمرینات را تکرار کنید.

نگران نباشید برای هر والدینی پدیده از پوشک گرفتن کودک پدیده ای سخت و غیر قابل حل به نظر می رسد، اما می توانید با برنامه ریزی درست آن را حل کنید.

روش درست و کوتاه برای از پوشک گرفتن فرزند:

  از چند روز قبل برای کودک صندلی توالت مخصوص تهیه کرده و او را با امور توالت کردن آشنا کنید. هر موقع که می خواهید با همسرتان به توالت بروید به او بگویید سپس شعری برای توالت بخوانید، این کار سبب می شود که او بپندارد، توالت رفتن یک بازی جالب است.

وقتی کودک حداقل اشتیاقی برای توالت رفتن در خود نشان داد، سه روز برای آموزش به او وقت خود را اختصاص دهید. در روز اول، به کودک شورتی گشاد بپوشانید تا احساس پوشک در او ایجاد نشود. به او بسته ای پوشک نشان بدهید، به او بگویید اگر این ها تمام شوند، دیگر آزادی، زیرا کودکان به برهنه راه رفتن در خانه بسیار علاقه مندند.

هر موقع در او علائمی برای تخلیه خود دیدید، او را به سمت صندلی مخصوص خودش ببرید.  (در روز های اول تشخیص حالات فرزند سخت می باشد شما می توانید آزمایش کنید، یعنی زمان دستشویی او را بدانید و چک کنید تا دو ساعت بعد خشک است یا تر؟ ) او را فقط شب ها پوشک کنید، قبل خواب به صورت امری به او بگویید وقت توالت است و صبح زود راحت ترین لباسش را به او بپوشانید.

این روش کثیفی های زیادی دارد اما در روز های بعد مقدار این آلودگی ها کاهش می یابد. روز دوم، همان کار های روز قبل را انجام دهید فقط با این تفاوت که یک بار  کودک را بیرون ببرید و قبل از بیرون رفتن به او بگویید به دستشویی برود، سپس سریعا به بیرون از منزل با لگن و یک دست لباس بروید و جایی نزدیک منزل پیاده روی کنید.

از کودک خود توقع نداشته باشید یک ساعت دستشویی خود را کنترل کند.  در روز سوم همان کار ها را تکرار کنید اما یکبار صبح و یک بار عصر به بیرون بروید. اگر بعد این کودک خود توالت نکرد، زمان یادگیری را به بعد موکول کنید.

برای انتخاب بهترین راه حل در مواجه با مشکلات رفتاری کودکان، پی بردن به دلایل آن رفتارها و حرکات ها اهمیت دارد. یکی از رفتارهای کودکان که بســیاری از پدر و مادر ها با آن مواجه می‌شوند، قهر‌کردن است. والدین باید این رفتار کودک را در‌صورت تکرار مداوم، کاملا جدی بگیرند و درصدد رفع این رفتارها بکوشند؛ زیرا ممکن است به‌صورت رفتاری دائمی در کودک تثبیت شود.

توجه داشته باشید در بیشتر مواقع رفتارهای کودکان آیینه رفتار بزرگسالان و اطرافیان است. قهر‌کردن کودکان نیز ممکن است آموخته‌شده از رفتار اطرافیان خود باشد. گاهی والدین در زندگی زناشویی خود و در‌مواقع ایجاد کدورت به‌جای صحبت و حل مشکل، به‌دفعات مکرر با یک دیگر قهر می‌کنند، که می‌تواند باعث یادگیری غیرمستقیم این رفتار در کودک آنان شود.

 همچنین ازآن جایی‌که یکی از شیوه‌های تنبیه کودکان، قهر کردن والدین با آن هاست، در‌صورت استفاده نادرست والدین از این روش، علاوه بر‌مفید و کارآمد نبـــودن آن می‌تواند باعث الگوبرداری کودک شـود.

برای پیشگیری از بروز این مشکلات، والدین باید مواظب رفتارهای خود با‌یک دیگر در‌جلوی فرزندانشان باشند. همچنین از روش قهر‌کردن با ‌کودک برای تنبیه و مقابله با رفتارهای نادرست او، در زمان و شیوه‌ مناسب استفاده کنند. این روش را مکرر به کار نگیرند؛ کودک را متوجه دلیل صحبت نکردن با او بکنند؛ مدت سکوت خود را محدود کرده و پس ‌از آن با‌ کودک ارتباط برقرار کنند؛ زیرا اگر زمان قهر طولانی باشد، این رفتار برای کودک کاملا عادی خواهد شد.

قهر کردن کودکان  با والدین خود نشانه چیست؟

قهر کردن رفتاریست که کودکان از پدر و مادر یا اطرافیان خود یاد می گیرند و اصولا برای برآورده شدن خواسته هایشان این عمل را تکرار می کنند، به همین دلیل بهتراست شما به عنوان والدین وقتی  کودکتان کار اشتباهی انجام می دهد مانند قهر کردن، به آن توجه نکنید درمقابل رفتارهای خوبش را تشویقش کنید و به کودک پاداش دهید.

گاهی کودکانی که دچار کمبود محبت و علاقه می شوند، برای جلب توجه نظر اطرافیان و والدین به این رفتار روی می آورند و به همین دلیل از خود بپرسید که آیا در رابطه دیگر رفتارهایش به او توجه داشته اید؟ به مرور زمان به کودکتان یاد بدهید برای بدست آوردن چیزی بهتر است صحبت کند و با قهر کردن چیزی را که می خواهد به دست نمی آورد .

باید به الگوهایی تربیتی که به کودکانمان آموزش می دهیم، توجه کنیم زیرا آن ها در این سنین در حال الگو برداری از اطرافیان می باشند پس داشتن یک الگو مناسب بسیار ضروری و از اهمیت بالایی برخوردار است.

رفتار درست بچه ها را تقویت کنید نه بد رفتاری شان را:

درخواست های مودبانه بچه ها و کودکان را تقویت کنید، نه نالیدن ها و فریاد زدن هایشان را یا سربه سر گذاشتن ها و کج خلقی ها و بد اخلاقی ها و قهر کردن هایشان را. سعی کنید بحث و گفت وگوهای آرامی که در بین تان وجود دارد را چندین برابر کنید، نه مجادله کردن و دعوا و پافشاری و جنگیدن هایی که گاه و بی گاه بین تان به وجود می آید.

تنبیه معقول در نظر بگیرید:

در برابر بچه هایتان از تنبیه هایی استفاده کنید که به آن ها بیاموزد که در برابر اعمال و رفتارشان مسئولند. بچه ها با تنبیه های معقول به خوب زندگی کردن ادامه می دهند. این تنبیه ها می توانند شامل محدود کردن و کوتاه کردن زمان های بیرون بودنشان باشد. فراموش نکنید وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه نکنید!

بچه ها به حرف های شما اعتماد دارند:

بچه هایتان را به شیوه ای تربیت کنید که در هر موقعیتی به مقتضای آن موقعیت رفتار کنند. به آن ها بیاموزید که تلاش کردن اساسی ترین چیز است. آن ها را در موقعیت های خوب تشویق کنید. وقتی شما فرزندتان را تشویق می کنید، آنها ایمان و اعتماد شما را به خودشان می بینند و در نتیجه به خودشان و توانایی هایشان ایمان می آورند و همین مسئله کمک می کند که کودکان کمتر قهر کنند.

باید این موضوع را در‌نظر داشت که والدین باید فقط به درخواست‌های نامعقول کودک خود پاسخ منفی دهند و از نهی کردن بی‌جا بپرهیزند. اگر پاسخ‌های منفی والدین بیش‌ازحد و نابه جا باشد، محیط پرفشاریو غیر قابل تحملی برای کودک ایجاد می‌شود، که کودک برای رهایی از این فشار ممکن است دست به انتخاب راه‌های مختلفی بزنــد.

 درصورتی‌که والدین به خواسته‌های نامعقول کودک پاسخ منفی دادند، به‌هیچ‌وجه نباید از موضع خود کوتاه بیایند. باید به کودک یاد‌دهند بهترین راه، صحبت کردن و مذاکره درخصوص خواسته‌ خود است ولی اگر پس‌ازآن، بازهم جواب منفی دریافت کرد، چاره‌ای جز پذیرش ندارد و با استفاده از قهر یا گریه راه به‌جایی نخواهند برد.

بهترین راهکار مقابله با رفتار قهرکردن کودک، توجه نکردن در آن لحظه است. والدین باید چهره‌ای کاملا آرام به خود بگیرند و بدون توجه به قهر‌کودک به کار و ارتباط خود ادامه دهند، تا این رفتار‌کودک به‌تدریج کمتر شود، توجه به قهر‌کودک و به‌اصطلاح، کشیدن ناز او در این زمان، باعث تقویت این رفتار و تکرار آن در دفعات بیشتری می‌شود.

همچنین والدین باید کاملا همسوی با یک دیگر رفتار‌کنند. گاهی یکی از والدین به قهر‌کودک بی‌توجهی می‌کند ولی دیگری رفتار عکس را نشان داده و درصدد دلجویی و توجه به کودک برمی‌آید که این رفتاری بسیار اشتباه و غلط است.

قد و وزن کودکان از بدو تولد تا نوجوانی همواره یکی از دغدغه های تمامی مادران بوده و آن را پیوسته پیگیری می کنند. اما مادران باید بدانند که هر کودک سیستم و استخوان بندی خاص خود را دارد و نمی توان عدد دقیقی را اشاره کرد و همه کودکان این عدد ذکر شده باشد.

شما قد و وزن کودک خود را باید از روی نمودارهای رشد پیگیری کنید و کودکان کوچکتر از روی کارت رشد سنجیده می شود. که در آن صورت عدد دقیقی به شما گفته نمی شود و تنها محدوده قد و وزن طبیعی، کمبود وزن، اضافه وزن و چاقی مشخص می شود.

توجه کنید که کودکان در سنین نوجوانی ممکن است در یک مقطع افزایش  یا کاهش وزن داشته باشد که کاملا طبیعی است. در نوزادان نیز این قد و وزن معمولا براساس قد و وزن هنگام تولد و سایر شرایط سنجیده میشود. پزشک متخصص تغذیه و یا اطفال بهترین کسی است که می تواند به شما درباره قد و وزن کودکتان بگوید.

قد و وزن طبیعی چه مقدار است:

در نوزاد طبيعي كه به حد نهایی رشد داخل رحمی رسيده باشد وزن ۲۰۰/۳ تا ۳ كيلوگرم، قد ۵۰سانتي‌متر و دور سر ۳۵ سانتي‌متر در حد طبيعي است. البته وزن نوزاد دختر تقريبا ۲۰۰گرم كمتر بيان شده است ولي گاهي وزن نوزاد بيشتر از حد طبيعي يا چنانچه زودتر ازموعد  طبیعی به دنيا بيايد ممكن است كمتر باشد.

نوزاد با تغذيه از شير مادر در سال اول و سال‌هاي بعد تا ۴ سالگي رشد سريع دارد كه با تغذيه او در ارتباط است . کودک ماه‌هاي اول روزانه ۳۰ گرم، وزن می گیرد، در ۵ ماهگي ۶ كيلوگرم، در ۸ ماهگي ۸ كيلوگرم و يك‌سالگي سه‌برابر وزن تولد يعني تقريبا ۱۰ كيلوگرم وزن دارد. قد نيز رشدي سريع دارد. در يك سالگي ۲۵ سانتي‌متر افزايش معادل ۷۵سانتي‌متر، ۲ سالگي ۸۵ سانتي‌متر، ۳سالگي ۹۵سانتي‌متر و ۴ سالگي ۱۰۰ سانتي‌متر قد دارد. دور سر نيز در ۲سالگي ۴۵ سانتي‌متر است. اين مقياس‌ها نسبي و ميزان رشد طبيعي شيرخوار را دقيقا نشان مي‌دهد.

تشویق کردن و انرژی دادن به کودک هنگام انجام رفتار صحیح و مناسب باعث می شود کودک انگیزه بیش تری درجهت انجام رفتارها و اعمال مثبت و درست پیدا کند. پدر و مادر و اطرافیان باید به این نکته توجه بسیاری را داشته باشند که هنگام تشویق کردن، نباید به شخصیت کودک برچسب بزنند و فقط باید رفتار او را تحسین و تشویق کنند.

تشویق کودک باید به نوعی باشد که تصویر واقعی عمل کودک را نشان دهد و نباید شکلی اغراق آمیز و غیرواقعی را به خود بگیرد. تشویق جایگاه مهمی در اصول تربیتی در کودکان دارد. یکی از بهترین راه ها برای تشویق کودکان به رفتارهای خوب و صحیح، استفاده از جایزه دادن به کودک است.

تشویق و تحسین کردن کودک یکی از ابزارهای تربیتی مناسب است، که باعث شکوفا شدن کودک می شود. به شرطی که اصول صحیح آن را رعایت کینم . تحسین کودک اگر در مسیر درست و مثبت خود قرار بگیرد باعث می شود تا کودک بتواند استعدادهای درونی خود را شکوفا کند و در مسیر موفقیت آن ها قدم بردارد.

انواع پاداش و تشویق کودکان:   

به طور کلی از ۴ روش می توان کودکان را تشویق و تحسین کرد. هر کدام از این روش ها، یکی از ابعاد وجودی کودک را در بر می گیرد و بخشی از نیاز های او را تامین می کند. برای تقویت رفتارهای کودک بهتر است از هر چهار نوع پاداش و تشویق در موقعیت های مختلف استفاده شود.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

پاداش و تشویق احساسی:

کودکان نیز مانند همگی انسان ها نیاز به عشق و محبت دارند. توجه به کارهای خوب کودک و دیده شدن از نیازهای هر کودکی است.  در آغوش کشیدن کودک، تماس های چشمی، لبخند زدن، نوازش کردن و بوسیدن از بارزترین و مشخص ترین روش هایی است که والدین به کودک محبت تزریق می کنند.

 گاهی در جمع برای این که به طور مستقیم کودک را مرکز توجه خود قرار ندهید، می توانید با چشمک زدن ها یا لبخندهای رمزی بین خودتان، تایید و توجه لازم را به او بدهید. ایجاد اعتماد به نفس در کودکان کاملا به عهده خانواده است و اگر لطمه ای به اعتماد به نفس او وارد شود به سختی قابل جبران است.

پاداش و تشویق کلامی:

پاداش کلامی یکی از مهم ترین و موثرترین نوع تشویق کردن و پاداش است. کودک یا به طور کلی تمامی انسان ها در هر سن و سالی نیاز به شنیدن تعریف و تایید دیگران دارند.

 این مورد، مخصوصا در مقابل دیگران، به افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس کودکان کمک شایانی می کند و باعث ایجاد حس مفید بودن و ارزشمندی در او می شود.

پاداش و تشویق مادی:

این نوع پاداش شامل وسایلی است که کودکان به آن علاقمند هستند و همیشه از داشتن آن لذت می برند. اسباب بازی های متنوع، لوازم تحریر، لباس، خوراکی و حتی در بعضی از موارد پول. ترجیحا در این روش پاداش دهی لوازم و چیزهایی که کودک به آن ها نیاز دارد به عنوان پاداش داده شود. کودکان باید برای رسیدن به این پاداش ها تلاش کنند.

پاداش و تشویق تفریحی یا فعالیتی:

تفریحات و فعالیت های مورد علاقه کودکان نیز می تواند به عنوان پاداش و تشویق استفاده شود. در این مورد باید تفریحاتی که برای کودک لذت بخش و شیرین محسوب می شود، مد نظر قرار بگیرد. نه چیزهایی که پدر و مادر ها فکر می کنند لذت بخش است. برای مثال؛ پارک بردن، سینما رفتن، بازی مورد علاقه و یا خوردن یک بستنی و تنقلات می توانند به عنوان تشویق کودک استفاده شوند.

در برخی از مواقع هم گفته می شود که کودکان را نباید زیاد تشویق کرد چون باگذشت زمان رفتارهای درست و صحیحی که انجام می دادند، دیگر انجام نمی دهند و کم کم از موضوع فاصله می گیرند.

 بعضی دیگر عقیده دارند که کودک را باید زمانی تشویق کرد که لیاقتش را دارد. به این نکته هم باید توجه کرد که سخت گیری زیاد باعث افسار گسیختگی فرزندانتان  می شود .