برچسب: قصه کودکانه

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

عده ای از والدین، نگران زیاد صحبت کردن و سوال پرسیدن های مکرر کودکانشان هستند، در حالی که زبان به عنوان یکی از عوامل رشد شناختی کودکان محسوب می شود. می توان از این واکنش رفتاری، نقطه قوتی برای رشد مهارت های ارتباطی کودک به وجود آورد.

چرا کودکان زیاد سوال می پرسند:

شاید تاکنون متوجه این شده باشید، زمانی که مادر در حال صحبت کردن با تلفن و یا مشغول صحبت در یک جمعی است و تا حدودی از کودک خود غافل شده است، کودک سعی می کند با سوال پرسیدن های مکرر خود توجه مادر را به خود جلب کند.

کودکان از همان اول، دائم در حال یادگیری و مشاهده ی محیط اطراف خود هستند و زمان حال را درک می کنند . آن ها دوست دارند درباره ی محیط اطراف شان اطلاعات کافی به دست آورند ، به همین دلیل دائما سوال می پرسند و زیاد حرف می زنند .

بچه ها فکر می کنند که والدین شان پاسخ همه ی سوالات آن ها را می دانند ، به همین دلیل از آن ها می پرسند ،آن ها احساس می کنند که هر چیزی علتی دارد و آن ها می توانند با سوال پرسیدن به مسائل مختلف پی ببرند .

مي‌توانيم دروغ بگوييم:
با اين كه در تعداد زیادی از مواقع والدين در جواب سوالات كودك خود دروغ مي‌گويند، اما سعي كنيد هيچ‌گاه به اين شكل جواب كنجكاوي‌هاي کودک خود را ندهيد.

در سنين پايين كودكان همه چيز را به دقت و کامل به ذهن خود مي‌سپارند و جواب‌هاي غلط شما ممكن است تا مدت‌ها در خاطر آن‌ها باقي بماند. از سوي ديگر بعد از اين‌كه آن‌ها جواب درست را پيدا كردند ممكن است شما را دروغگو بدانند و حتي اعتمادشان را نسبت به شما براي هميشه از دست بدهند.

در بسياري از موارد اين سوالات به دليل كنجكاوي كودكان نيست، بلكه آن‌ها بايد براي انجام تكاليف خود جواب درست سوالات را پيدا كنند.

در اين هنگام است كه ديگر پدر و مادرها نمي‌توانند با جواب‌هاي ساختگي كودك خود را دست به سر كنند زيرا او به زودي پاسخ حقيقي سوال را پيدا خواهد كرد.

كارشناسان معتقدند بهترين كار براي والدين اين است كه همراه با فرزندشان براي پيدا كردن پاسخ درست کوشش كنند. به اين ترتيب نه تنها ارتباط بين پدر و مادر و فرزندان بیشتر و بهتر مي‌شود، بلكه اين كار حالتي مشابه با بازي پيدا مي‌كند و باعث تشويق بيشتر كودكان به يادگيري مي‌شود.

اگر والدين به استفاده از كامپيوتر آشنايي داشته باشند، اينترنت مي‌تواند يكي از بهترين منابع براي رسيدن به پاسخ درست باشد؛ خواندن كتاب‌هاي درسي بچه‌ها هم كمك زيادي به كسب اطلاعات بيشتر در مورد كنجكاوي‌هاي فرزندتان مي‌كند.

پرسش‌های جنسی کودکان همانند بقیه پرسش‌ها:

والدین معمولا در ارتباط با پاسخگویی به پرسش‌های کودکان مشکلی ندارند، اما وقتی پای پرسش‌های جنسی در میان است دست و پای خود را گم می‌کنند و نمی‌دانند باید چه جوابی به کودک خود بدهند. بزرگسالان به دلیل حریم‌های اجتماعی و اخلاقیاتی که در جوامع و مذاهب آموخته‌اند نسبت به مسائل جنسی حساس‌اند، در صورتی که در نظر کودکان پرسش‌های جنسی و غیرجنسی تفاوتی با هم ندارند. هر دو نوع پرسش به معنی میل به شناخت ناشناخته‌هاست.

بچه های عزیز برای شنیدن قصه های صوتی کودکانه  با صدای خاله سمینا برای گروه های سنی (الف، ب، ج) به سایت رادیو قصه کودکانه مراجعه کنید.

به گفته یک روانشناس در زمینه پرسش‌های جنسی کودکان: اگر در برابر این پرسش‌ها واکنش نشان دهیم، تعجب کنیم و جا بخوریم در ابتدای امر کودک فکر می‌کند که کار بدی را انجام داده و همین امر موجب بروز اولین حساسیت‌ها در این زمینه می‌شود. او احتمالا از آن به بعد پرسش‌های خود را سانسور می‌کند و از افراد دیگری به جز والدین خود  می‌پرسد. والدین بسیاری از اوقات به کودکان خود اطلاعاتی می‌دهند که به آن ها در زندگی کمک می‌کند. چرا باید فکر کنیم که مسائل جنسی از این امر مستثنی هستند. البته باید بدانیم چه اطلاعاتی را و در چه زمانی انتقال می‌دهیم. مثلا در آستانه ورود به دوران بلوغ، حتما باید اطلاعات جنسی مورد نیاز را به نوجوان داد و آن ها را برای ورود به این دوران آماده کرد.

کودکان از ۳ سالگی و از وقتی که متوجه تفاوت‌های خود با جنس مخالف می‌شوند پرسش‌های جنسی می‌پرسند. پس منتظر این‌گونه پرسش‌ها باشید تا جا نخورید.

یادتان باشد شما باید از همان ابتدا که کودک، خود قادر به توالت رفتن است مسائل بهداشتی جنسی را به او آموزش دهید و هشدار‌های غیرمستقیم بدهید مثلا به او بگویید که اندام‌های جنسی حریم خصوصی افراد است و نباید در معرض دید دیگران قرار گیرد.

در عین حال که دوستانه و راحت با کودک خود درباره مسائل جنسی گفتگو می‌کنید، از توضیحات اضافی و غیر ضروری خودداری کنید. شرم و حیا را نیز به او آموزش دهید و با مهربانی و رفتار مناسب و غیر مستقیم از او بخواهید که پرسش‌های جنسی‌اش را تنها از شما بپرسد.

به طور کلی هوش توانایی قضاوت استدلال کردن است. یعنی یک فرد باهوش به شخصی گفته می شود که به تواند با محیط پیرامون خود سازگاری داشته باشد و رفتار کارآمدی را از خود نشان دهد. هوش طبیعی از ۹۰ تا ۱۱۰ تعریف شده است، اما بالاتر از آن را افراد باهوش و در نهایت «سرآمد» نام گذاری کرده اند.

ویژگی کودکان با استعداد:

سرعت یادگیری کودکان با استعداد به طور معمول زیاد است. بنابراین اغلب کودکانی که سریع یاد می‌گیرند، باهوش و با استعداد هستند. البته این فرض همیشه هم درست و صحیح نیست. برای ما مشکل است که میزان استعداد و هوش کودک را بر اساس نقاط عطف رشد او مشخص کنیم. چون کودکان باهوش بسیاری هم هستند که هنوز به برخی از نقاط عطف رشد دست پیدا نکرده‌اند.

۱-دامنه لغات پیشرفته: 

این که یک کودک زود به حرف بیاید به تنهایی نمی تواند نشانه های نبوغ و استعداد در او باشد، اما اگر او از لغات و جملات پیشرفته استفاده کند، احتمالا به همان باهوشی است که فکرش را می کنید. یک کودک ۲ ساله معمولی می تواند جمله ای مانند «یک گربه در آنجاست» را به زبان بیاورد، اما یک کودک نابغه این جمله را می گوید: «یک گربه قهوه ای در حیاط پشتی است و دارد گل ها را بو می کند».

۲- محیط در هوش کودک تاثیر می گذارد:
هوش یک پدیده نسبتا پیچیده است که حاصل تعامل محیط است. افراد با میزان هوش، تقریبا مشخصی به دنیا می آیند و هرچه محیط در پرورش هوش آن ها غنی تر باشد، عدد هوشی آنان بالاتر می رود. منظور از محیط غنی، محیطی است که محرک های لازم برای پرورش استعداد و هوش بچه ها در آن فراهم باشد. به بیان دیگر، وسایل بازی بچه باید به گونه ای باشد که خلاقیت او را شکوفا کند. مثلا مدادرنگی یا خمیر بازی در این زمینه بسیار کمک کننده هستند. نکته مهم تر آن که محیط نباید به گونه ای باشد که دست زدن به همه چیزها ممنوع باشد و کودک به هر چیزی که دست زد یک نه بشنود. برقراری ارتباط با کودک و داشتن عواطف مثبت، بازی با کودک و حرف زدن با او در هوش بچه ها بسیار موثر خواهدبود. پدیده های مختلفی در مغز کودک خردسال فعالیت می کنند و گفته می شود در سن ۵ سالگی هوش به یک عدد ثابت می رسد.

۳- حافظه خوب و قوی: 

بعضی از کودکان بااستعداد و باهوش توانایی به یاد آوردن وقایعی از گذشته خود را دارند. مثلا یک کودک ۲ ساله نابغه ممکن است اتفاقی را که در ۱۸ ماهگی برای او روی داده به یاد بیاورد.

۴- هر کودک در یک زمینه استعداد دارد:
بسیاربا اهمیت است که والدین بتوانند درست استعدادیابی و در همان زمینه به کودکشان کمک کنند تا استعدادش را شکوفا کند. ممکن است کودکی در درس ریاضی خود قوی نباشد ولی هوش موسیقی خوبی را داشته باشد، بنابراین اگر بچه ای در درس ریاضی موفق نبود به این معنی نیست که باهوش نیست، بلکه حتما در زمینه دیگری استعداد دارد که والدین باید آن را به خوبی بشناسند.

بستر تربیتی کودک بسیار مهم است:

اگر والدین بتوانند جنبه های مختلف هوش کودکان را شناسایی و آن را در مسیر درستی هدایت کنند، می توانند مسیر موفقیت را برای فرزند خود هموارتر کنند. درواقع والدین با فراهم کردن یک محیط غنی و مناسب برای تربیت و رشد فرزندشان می توانند هوش او را در مسیر درست قرار بدهند. در غیر این صورت اگر محیط رشد برای کودک مناسب نباشد، نمی توان نتیجه موثری را از هوش و توانایی های او به دست آورد. 

نه تنها برای کودکان باهوش بلکه برای تمامی کودکان عادی هم می توان شرایطی را فراهم کرد که باعث بالارفتن ضریب هوشی در آن ها شود زیرا هوش هم جنبه ارثی و هم جنبه محیطی دارد، هرچند بیشتر جنبه هوش، ارثی است اما اولین کسانی که متوجه هوش فرزندشان می شوند پدر و مادر هستند. و باید شرایط خاصی را برای فرزند خود مهیا کنند. برای مثال از همان بدو تولد باید ارتباط پوستی و تماسی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند. 

یا رابطه عاطفی شان را با فرزندان از طریق صحبت کردن تقویت و از این طریق رابطه عاطفی، هیجانی و کلامی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند. مثلا لالایی خواندن برای فرزندان یکی از راهکارهای مناسب برای تقویت هوش آن ها است. خیلی از والدین تصور می کنند حتما باید فرزندشان را به کلاس های آموزشی خاصی بفرستاند تا هوش او را تقویت کنند. در حالی که باایجاد یک بستر مناسب تربیتی برای فرزندان و ایجاد تعامل قوی با آن ها، می شود کودکان را در زمینه خاصی که مناسب با توانایی هایشان است هدایت کرد. 

بچه های عزیز برای شنیدن قصه های صوتی کودکانه و قصه شب با صدای خاله سمینا برای گروه های سنی (الف، ب، ج) به سایت رادیو قصه کودکانه مراجعه کنید.

تنبیه کردن کودکان به شکلی که در برخورد با کار نادرست‌شان، آن ها را با پیامدهای دردناکی مواجه کنیم، شاید باعث شود کارشان را تکرار نکنند، اما اثرات جانبی نامطلوب و بدی را در روحیه کودک به دنبال دارد. کودکی که تنبیه شده ممکن است واکنش احساسی نشان بدهد، مقابله‌به‌مثل کند یا از فرد تنبیه‌کننده کاملا دوری کند.

تنبیه کودکان + بخش اول

 تنبیه کردن کودک به تنهایی نمی تواند نتایج دلخواه شما را فراهم کند . زیرا به طور کلی تنبیه کردن روشی منفی است . این روش به کودک می آموزد که چه کاری را نباید انجام دهد . اما نمی آموزد که چگونه باید رفتار کند . وقتی تنبیه را بدون تقویت رفتار شایسته به کار می بریم ، کودک نمی داند رفتار ناپسندش را با چه رفتاری جایگزین کند .

روش های تنبیه مناسب برای کودکان:

۱-سعی کنید این قدر رابطه عاطفی عمیقی با کودک داشته باشید که لحن سرد و رسمی شما برای کودک‌تان از هر تنبیهی بدتر باشد. والدینی که با کودکان‌شان بسیار رابطه صمیمی دارند، وقتی می‌خواهند کودک را متوجه رفتار اشتباه‌شان کنند، لحن کلام‌شان را سرد و رسمی می‌کنند. مثلا اگر شما همیشه کودک‌تان را با عناوینی مثل پسرم، امیرجان، امیرآقا و… خطاب کنید، وقتی خیلی رسمی می‌گویید امیر، کودک متوجه می‌شود که مادر از دست او ناراحت است که از پیشوند یا پسوند استفاده نکرده.

۲- از سکوت تربیتی استفاده کنید. سکوت تربیتی باید متناسب سن کودک انتخاب شود و بیشتر از حد و زمان تحمل او نباشد. معمولا برای این کار یک جای مشخص را در نظر می‌گیرند، که کودک را برای دقایقی در آن جا قرار می‌دهند و بعد از توضیح دلیل این که چرا آنجا است، او را مدت معینی در این مکان نگه می‌دارند. تعیین زمان را به ازای سن کودک در نظر می‌گیریم، یک کودک ۴ساله ۴دقیقه باید در محل مشخص شده بماند، مثلا روی صندلی بنشیند و اگر آن مکان را قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ترک کرد، دوباره او را به سرجایش برگردانید. گاهی این عدد را با اضافه کردن عدد یک به سن کودک نیز می‌توان انتخاب کرد. مثلا برای کودک ۵ساله، ۵+۱ یعنی ۶دقیقه؛ ولی این زمان را بیشتر از این طولانی نکنید. 

۳- محروم کردن موقتی نیز از تنبیه های مناسب کودکان می باشد و یکی از جایگزین های مناسب برای تنبیه بدنی کودک است و به این صورت است که شما کودکتان را برای مدتی از فعالیتی محروم می کنید، البته این محرومیت باید به گونه ای باشد که کودک شما احساس کند چیز با ارزشی را از دست داده است.

حد مجاز تنبیه بدنی کودکان:

اگر تنبیه کردن کودکان همراه با خشونت باشد، تاثیری در اصلاح رفتار آنان ندارد و می تواند کودک را بیشتر پرخاشگر کند، بنابر این توصیه می شود در مواقعی که استفاده از تنبیه بدنی تنها راه چاره برای والدین است، آرام پشت دست کودکتان بزنید اما از آن فراتر نروید.

اگر کودک با تنبیه و ترس از آن به تکرار اشتباهش نپردازد و ما نتوانیم او را توجیه کنیم ، در بزرگسالی با تهدید و تنبیهی که والدین اعمال می کنند، به مقابله می پردازد و دیگر نمی توانیم او را کنترل کنیم.

تنبیه بدنی موجب افزایش بدرفتاری، لجبازی، مقابله جویی، منفی گرایی، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری در کودکان شما می شود. مطالعات بسیار نشان داده است که تنبیه بدنی دختران را دچار اضطراب و افسردگی و پسران را دچار پرخاشگری، عصبانیت و لجبازی می کند. پس تنبیه بدنی و فیزیکی دقیقاً مشکلات رفتاری کودک شما را افزایش می دهد، در حالی که هدف شما کاستن آن مشکلات در رفتارهای کودکان است.

کودک باید بداند که چرا و به خاطر کدام رفتارش تنبیه می شود:

پس برای رفتارهایی که برای اولین بار در کودک رخ می دهند و راجع به آن ها صحبت و بحثی از قبل نشده است، نباید تنبیه در نظر بگیرید و بهتر است قبل از تنبیه پیامد رفتارش را به کودک گوشزد کنید. در این صورت، کودک می داند چه رفتاری شما را ناراحت می کند و پیامدش چه خواهد بود و تا حد امکان آن را انجام نمی دهد.

تنبیه کودکان + بخش اول

اصولا انسان ها در سنین متفاوت ساعات خواب مختلفی دارند. مثلا کودکان به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان احتیاج دارند، البته مقدار خواب کودکان نیز با یک دیگر کاملا متفاوت است به طوری که یک کودک ۴ساله باید ۱۱٫۵ ساعت در روز بخوابد و یک کودک ۱۱ ساله به ۹ ساعت خواب در روز احتیاج دارد .

كودكی كه شب ها با آرامش و به حد كافی خوابیده است، روز بعد به موقع از خواب بیدار می شود و اگر به حد كافی نخوابد ، صبح روز بعد به علت كافی نبودن مقدار خواب بهانه گیر و كج رفتار می شود و كمتر شاد به نظر می رسد و انرژی كمتری دارد. در بچه های بزرگتر ، به اندازه نبودن خواب شب آن ها را خسته و حساس می كند و نمی توانند بر روی درس خود تمركز لازم را داشته باشند.

کند ذهنی و دیر خوابیدن کودکان:

خواب شب کافی، مغز یک فرد کوچک را تازه نگاه می‌دارد و به او در حفظ اطلاعات خود کمک می‌نماید. زمانی که خواب با موج کوتاه هماهنگ گردد یا زمانی که رویاها به وجود می‌آیند، حرکات سریع چشم در خواب یا REM نقش عمده ای در تقویت حافظه ایفا می‌نمایند.

وقتی فرزند پیش دبستانی شما در مدرسه نام رنگ‌ها یا لغات جدیدی را با آهنگی جدید می‌آموزد، حرکات سریع چشم (REM) به یکپارچه کردن ا ین اطلاعات جدید در مغز کمک می‌کند.

خواب کم تاثیر منفی بر سلامت  روح و روان کودک دارد. کم خوابی باعث کاهش هوشیاری ذهنی و عدم تمرکز کودک در فعالیت هایش می شود. خواب بدن شبانه شایع ترین علت کمبود توجه کودکان در کلاس درس است ضمن این که باعث کاهش فعالیت و لاغری کودکان می شود.

بچه های عزیز برای شنیدن قصه های صوتی کودکانه و قصه شب با صدای خاله سمینا برای گروه های سنی (الف، ب، ج) به سایت رادیو قصه کودکانه مراجعه کنید.

دیر خوابیدن کودکان موجب احساس خستگی در او می شود :

خواب آلودگی با خستگی مرتبط است، برخلاف آن چه برخی فکر می کنند، نه تنها بزرگسالان از این مساله رنج می برند. کودکان نیز از ضعف و خستگی به دلیل پیامد خواب بی کیفیت رنج می برند. آن ها همچنین می توانند در حالت ” هوشیار ” قرار بگیرند که می تواند باعث اختلالات خواب شود. به این دلیل است که این حالت ترشح هورمون ها مانند آدرنالین که مغز را بیدار نگه می دارد را افزایش می دهد.

عوارض دیر خوابیدن بر روی کودکان:  
خواب کافی و به موقع و تغذیه مناسب کودک باعث دفع مواد زاید سمی از بدن وجلوگیری از چاقی و پوکی استخوان در کودکان می‌شود.
۱-دیر خوابیدن دختران باعث بیشتر شدن خطر ابتلا به پوکی استخوان میگردد .
۲- دیر خوابیدن و دیر بلند شدن از خواب باعث می‌شود تجمع مواد سمی در بدن می گردد و باعث می شود آمادگی جسمی و مغزی دچار مشکل شود.

۳- دیر خوابیدن و دیر بیدار شدن باعث حذف شدن مهمترین وعده غذایی کودکان می گردد. کودکانی که دیر از خواب بیدار می شوند دیگر تمایلی به خوردن صبحانه نخواهند داشت و همین باعث به وجود آمدن اختلالاتی در بدن آن ها می گردد. 
۴- کاهش میزان رشد قدی در کودکانی که شب ها دیرترمی خوابند بیشتر دیده می شود. همچنین کودکانی که شب ها دیر می خوابند رشد تحصیلی کمتری نسبت به سایر کودکان دارند. 

۵-  دیر خوابیدن کودکان و نوجوانان باعث ایجاد چاقی در آن ها می شود. طبق تحقیقات دانشمندان روی ۲۲۰۰ کودک و نوجوان  ۹ تا ۱۶ ساله نشان دهنده آن است که میزان  احتمال چاقی در آن دسته از کودکانی  که دیر می‌خوابند، نسبت به سایر کودکان ۵/۱ برابر بیشتر است.
۶- کودکانی که برنامه خوابی منظمی دارند معمولا قانون پذیر تر و دارای نظم فکری بهتری نسبت به سایر کودکان که دیر به رخت خواب میروند دارند.
۷- در کودکانی که دیر به رخت خواب  میروند احتمال بروز افسردگی بیشتر از کودکانی است که خواب منظم و دقیقی دارند.
۸- یکی از دلایل مسایل بدغذایی کودکان ممکن است به مشکلات و اختلالات خواب آن ها مربوط باشد . پس با اصلاح الگوی خواب کودکان می توان به مشکلات تغذیه ای نیز بهبود بخشید . 

۹- کودکانی که کم خوابی دارند با اختلالاتی رفتاری نیز مواجه می شوند و بهانه گیری های بیشتری نشان می دهند.

۱۰- کم خوابی می تواند منجر به عصبی و پرخاشگر شدن کودک شود.

راه‌هاي بسيار زیاد و مختلفی براي آموزش نقاشي به كودكان وجود دارد. بهترين كار در قدم اول تفكيك گروه‌هاي سني در کودکان است. زيرا تفاوت سنی يعني تغيير باورهای کودک، خيال‌ها و روياها. مثلا باور و شناخت يك كودك ۵ساله از دنيا، با يك كودك ۱۰ساله بسیار متفاوت است.

آموزش نقاشی به کودک:

از حدود ۲سالگی می‌توان آموزش دادن رنگ‌ها را به کودک شروع کرد، زیرا کودکان از لحاظ روانی و جسمی رشد می‌کند، ماهیچه‌هایش قوی می‌شود و از نظر بینایی چشمش توانایی دنبال کردن و هدایت دست به هر سمتی را که می‌خواهد، پیدا می کند.

کودکان معمولا سعی می‌کنند خطوطی را از چپ به راست رسم کنند. از آن جا که نقاشی کشیدن کودک  آغازی برای نوشتن است، لازم است کودک را به کشیدن نقاشی تشویق کرد. بهترین سن برای شروع آموزش نقاشی با هدف  ایجاد خلاقیت در کودک و نه نقاشی کردن در پایان ۴‌سالگی است.

منظور از آموزش دادن نقاشی تنها فراهم کردن فضایی برای رشد خلاقیت و استعداد بچه‌ها از جمله نقاشی است. حتی والدین خود می‌توانند عهده‌دار این امر باشند. می‌توانید از موسیقی، تئا‌تر، بازی، ‌قصه، شعر و… استفاده کنید و فضایی را به وجود آورید تا کودکتان‌ خود را با زبان تصویر آشنا کند.

نقاشی یک زبان بین‌المللی است؛ زبانی برای گفتن ناگفته‌ها. بهتر است کودک تا ۳ سالگی از گواش، آبرنگ و مداد شمعی برای نقاشی کشیدن خود استفاده کند و از ۴٫۵ سالگی به بعد از مدادرنگی استفاده کند. می‌توانید پایین دیوار اتاقش را سرتاسر مقوا بچسبانید و او را توجیه کنید که فقط در آن جا مجاز است نقاشی کند.

آن چه در آموزش نقاشی به کودکان بسیار اهمیت دارد، نظارت بر روند پیشرفت کودک و پیشنهاد روش‌های جدید به او است. در پنج سال اول زندگی کودک، آموزش نقاشی تنها به فراهم آوردن زمان، مکان، ابزار لازم و تشویق محدود می‌شود.

در سال‌های بعد می‌توانید شروع به آموزش مهارت‌های جدید به کودک کنید؛ مهارت‌هایی نظیر نقاشی کردن مشاهدات، تمرین پرسپکتیو و کشیدن صحیح نسبت‌ها. نباید کودکان را مجبور به تغییر سبک یا دیدگاه کنید. از کار آن‌ها انتقاد نکنید یا سعی نکنید آن‌ را تصحیح کنید. بیش از هرچیز آن‌ها را تشویق کنید، به کارشان نظارت کنید و از آن‌ها سوالات باز بپرسید. این سوالات باعث می‌شود کودک به‌عنوان یک هنرمند جزئیات و احتمالات بیشتری را ببیند و تصور کند.

بهترین سن آموزش نقاشی به کودکان:

قلم به دست گرفتن کودکان، سن مشخصی ندارد. بعضی والدین زودتر از بقیه تجهیزات نقاشی را در اختیار کودک خود قرار می‌دهند و برخی دیرتر. به هرحال کودک تا قبل از دوسالگی تجربه خط خطی کردن دارد.

او تا یک سالگی با قلم به کاغذ ضربه می‌زند و از پاره کردن آن لذت می‌برد. اما در ۱۸ تا ۲۰ ماهگی بالاخره کشیدن هم برایش جذاب شده و شروع به کشیدن خطوط می‌کند. وقتی کودک به دو سالگی رسید کشیدن خط‌های زاویه‌دار و دایره‌ای را شروع می‌کند. در ۲.۵ سالگی خطوط را با چشم تعقیب کرده و ممکن است نسبت به این که خطوط از کادر خارج نشوند، حساس باشد.

اما سه سالگی نقطه عطف نقاشی کردن کودک است! نقاشی کردن برای کودک سه ساله فقط سرگرمی و لذت بردن از نقاشی نیست بلکه بیان احساسات و تجربیات او از زندگی کوتاهش هم می تواند باشد. او در این سن بیشتر تمایل به رسم خطوط عمودی دارد تا افقی که نشاندهنده ابراز وجود کودک است.

کودک در اواخر سه سالگی قادر به کشیدن اشکال ساده خواهد بود و در چهار سالگی نقاشی‌های معناداری می‌کشد. در ۵-۶ سالگی هم می‌تواند نوشتن کلام و حروف را یاد بگیرد.

به طور کلی بهترین سن آموزش نقاشی کشیدن به کودکان به طور سیستماتیک در کودکی به کودک دیگر متفاوت است. چون همه آن‌ها توانایی یک جا نشستن و آموزش دیدن را ندارند.

توصیه ما به شما این است که در پنج سال نخست زندگی کودک، آموزش نقاشی را تنها به فراهم آوردن زمان، مکان، ابزار لازم و تشویق محدود کنید. در سال‌های بعد می‌توانید شروع به آموزش مهارت‌های جدید به کودک کنید.

حرف زدن و پرسش های متداول کودکان عوامل مختلفی دارد، از جمله ترس یا استرس زیاد، گاهی اوقات نیز برای جلب توجه والدینی که مشغول صحبت با دیگران هستند، دائما سوال می پرسند. با آرامش پاسخ سوالات او را بدهید، حتی ممکن است کودکان چند بار یک سوال را تکرار کنند، زیرا در سنی هستند که برای درک بهتر باید چند بار یک نکته را مرور کنند.

چگونه با کودکی که زیاد سوال می پرسد برخورد کنم:

برخلاف گفته برخی، هرگز در جواب سوالات او فقط سرتان را مخصوصا بدون نگاه کردن به او تکان ندهید، حس شدیدی از بی توجهی در ذهنش ریشه میکند به مرور زمان آن ریشه بزرگ تر می شود سپس بر روابط اجتماعی او اثر می گذارد، همچنین سبب عدم اعتماد به نفس در وجود فرزندتان می شود. به او نگاه کنید و با لبخند و آرامش پاسخ مناسب سوالش را بدهید، حتی اگر عصبی و ناراحت هستید، مشکلات شما ربطی به فرزندتان ندارد که بر سر او فریاد بکشید.

در بعضی موارد نیز کودکان سوالاتی را از شما جویا می شوند که در مقابل دیگران شرمنده می شوید، برای مثال وارد مرکز خریدی می شوید و فرزند شما فریاد می زند چرا آن خانم آن قدر زشت است؟ شما نیز به او بگویید، زیرا خدا خواسته و در چیزی که دست کسی نیست هیچوقت او را مورد تمسخر قرار نده، بعد از این حرف سریعا حرف را عوض کرده و حواس او را پرت کنید. در بعضی زمواقع هم سوال کودک خود را با سوال جواب دهید تا نظر او را نیز بدانید.

آیا برای پرسش های مکرر او باید نگران بود:

خیر، سوال های کودکان باعث رشد زبان آن ها می شوند. آن ها را از پرسش های زیاد منع نکنید، به رشد اجتماعی او صدمه می رسانید. سوال های زیاد کودکان نشان از هوش زیاد او نیز هست، زیرا کودک باهوش به اطراف خود بیشتر دقت دارد و برای تقویت این هوش موظف هستید به او کمک کنید.

با فکر به این موضوع با اشتیاق به سوالات او پاسخ دهید تا متوجه اهمیت خود نزد شما شود. کودکی که نسبت به دنیای اطراف خود بی توجه باشد، به فردی گوشه گیر بدل خواهد شد و این برای والدینی که روابط اجتماعی فرزندشان برای آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است باید نگران کننده باشد، در این گونه موارد وقت خود را بیشتر برای فرزندتان صرف کنید، سعی کنید کنجکاوی او را نسبت به هر چیزی جلب کنید

نقاشي کشیدن و به طور کلي فعاليت هاي هنري کودکان راه را براي کسب تجربيات جديد، خلق دنيايي تازه و ابتکار عمل باز مي کند. کودک با خلق آثار تازه ی خود، علاوه بر دست يافتن به تجربه هاي تازه، ما را نيز با خود شريک مي کند.

نقاشی کودک و افزایش مهارت های آن + بخش اول

هنر، به کودکان انگيزه پيشرفت و تلقی مي‌دهد. کودکي را در نظر بگيريد که با هر بار نقاشي کشیدن با ابعاد جديد و تازه ای از دنياي اطراف خود و همچنين استعداد هاي نهفته خود آشنا و ميل به دانستن و کشف در او بيشتر مي شود.

کودکی که مهارت های “دست ورزی” قوی و قدرتمندی دارد، در سنین پیش دبستانی قادر به مدادگرفتن و آغاز تمرین نوشتن است، اما کودکی که این مهارت را نیاموخته در سنین دبستان با نارسانویسی، درشت نویسی و بدخطی مواجه می شود.

برخی والدین می گویند کودک علاقه ای به نقاشی ندارد. درحالی که کودک مهارت های “دست ورزی” را به دست نیاورده است. لازم است والدین کنار کودک بنشینند  و فعالیت های دست ورزی را با او انجام دهند.

چند نکته را در زمینه مهارت‌ های هنری کودکان به یاد داشته باشید:

۱-امن‌ترین روش برای واکنش نشان دادن به اثر هنری کودک این است که بلافاصله واکنش نشان ندهید.
با لبخند زدن و تکان دادن سر می‌توانید این فرصت را به کودک خود بدهید تا کمی فکر کند و چیزی را که می‌خواهد راجع به اثرش بگوید، بیان کند.
گاهی در این وقفه‌ی معنادار، چیزی به ذهن کودک می‌رسد که دوست دارد با شما در میان بگذارد.

۲- یکی از رویکردهای موثر، روش توصیفی و غیرقضاوتی است؛ یعنی آنچه را روی کاغذ می‌بینید بدون تمجید یا قضاوت توصیف کنید.

۳- بعضی اوقات، تمام چیزی که باید گفته شود فقط یک تشکر ساده است: ممنونم. قدرت این کلمه معجزه‌آساست. 

از تهيه وسايل گران قيمت خودداري کنيد: 
کودکان از کم ارزش ترين وسايل نيز مي توانند بهترين استفاده را ببرند و نقاشی دلخواه خود را به تصویر بکشند. گاهي والدين با صرف هزينه هاي گزاف براي تهيه ابزار نقاشي کودک را تحت فشار مضاعف قرار مي دهند. توصيه مي شود براي کاهش اين فشار وسايل مورد نياز کودک را با کيفيت متوسط تهيه کنيد.

به عنوان مثال براي سنين پايين مي توانيد پاستل و براي سنين بالاتر آبرنگ و در نهايت براي نوجوانان مداد رنگي تهيه کنيد. با توجه به رشد مهارت هاي حسي حرکتي در کودک هر چه وسيله هاي نقاشي کاربرد راحت تري داشته باشد، حس آزادي و آرامش در کودک بيشتر خواهد بود.

انتخاب زمان کشيدن نقاشي با کودک تان باشد: 
وسايل نقاشي را در دسترس کودک خود قرار دهيد و هر گاه کودک ابراز علاقه کرد در ترسيم نقاشي با کودک همراه شويد. پرداختن به نقاشي بر خلاف ديگر فعاليت ها و سرگرمي ها تابع قانون خاصي نيست، بنابراين براي نقاشي استثناء قائل شويد بگذاريد کودکتان آزادانه و به دلخواه خود زماني را انتخاب کند.

 تعامل و ارتباط کلامی کودک و والدین خود هنگام ترسیم اشکال و انجام نقاشی علاوه بر اثر عاطفی عمیق به دلیل تشویق ها و نوازش ها، باعث ارتباط کلامی می شود که بسیار اهمیت دارد و والدین پس از کشیدن هر نقاشی باید به تشویق و تمجید کودک خود بپردازند.

نقاشی، هنر جذابی است که اکثر کودکان به آن علاقه نشان می دهند. اگر بصورت هدفمند به آن ها آموزش داده شود چون توانایی ادراک دیداری آن ها را افزایش می دهد، باعث می شود از این مهارت در نوشتن یا ریاضیات کمک بگیرند.