انتخاب نام مناسب برای دختران

یکی از بهترین  و مهمترین کارهایی که والدین زمان تولد فرزند خود انجام می دهند انتخاب نام مناسب برای فرزند تازه متولد شده است که جذابترین کارهایی است که والدین بر عهده دارند. نامی اصیل، زیبا و با معنی می‌تواند حتی در آینده و بزرگسالی کودک تاثیرگذار باشد.

انتخاب اسم برای کودکان یک فرایند نسبتا سخت و حساس است. ما برای ایده دادن به شما درباره انتخاب نام کودک، فهرستی از اسامی نام های دخترانه را برای شما جمع آوری کرده ایم.

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

انتخاب نام مناسب برای دختران+ قصه کودکانه

فهرستی از اسامی دخترانه ایرانی با معنی:

  1. اَنوشا
    معنی: بیمرگ و جاویدان          
    ریشه: فارسی           
  2. اُلگا
    معنی: اولین قدیسه‌ی روسی، همسر و نایب            
    ریشه: یونانی           
  3. اِلسانا
    معنی: مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان 
    ریشه: ترکی 
  4. اِلناز 
    معنی: مایه افتخار ایل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولایت؛ موجب نعمت و رفاه و آسایش     
    ریشه: ترکی 
  5. اِلیکا 
    معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها   
    ریشه: سنسکریت       
  6. باران
    معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.   
    ریشه: فارسی           
  7. بنیتا
    معنی: دختر بی همتای من         
    ریشه: فارسی           
  8. بهار
    معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده  
    ریشه: فارسی           
  9. بهارناز
    معنی: موجب فخر و نازش بهار  
    ریشه: فارسی           
  10. بهدیس
    معنی: مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)          
    ریشه: فارسی           
  11. بیتا
    معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا      
    ریشه: فارسی           
  12. پَرَند
    معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان           
    ریشه: فارسی           
  13. پَرَندیس
    معنی: (پَرَن + دیس (پسوند شباهت))، شبیه به پَرَن؛ زیبارو، نرم و لطیف چون پرند    
    ریشه: فارسی           
  14. پَرنیا
    معنی: هم معنی پرنیان 
    ریشه: فارسی           
  15. پرستو
    معنی: پرنده‌ای سیاه و سفید با بال های باریک که مهاجر است.  
    ریشه: فارسی           
  16. پرناز
    معنی: مرکب از پر + ناز (زیبا، قشنگ)    
    ریشه: فارسی           
  17. پروا
    معنی: ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه          
    ریشه: فارسی  
  18. تَرنّم
    معنی: خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.            
    ریشه: عربی
  19. تَندیس
    معنی: مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.         
    ریشه: فارسی           
  20. تُرنج
    معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.            
    ریشه: فارسی  
  21. تبسّم
    معنی: لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن          
    ریشه: عربی
  22. ترگل
    معنی: گل تازه و شاداب            
    ریشه: فارسی    
  23. ثَمین
    معنی: گرانبها، قیمتی، گران       
    ریشه: عربی
  24. ثَمینا
    معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین            
    ریشه: عربی
  25. جانا
    معنی: ای جان، ای عزیز          
    ریشه: فارسی           
  26. جانان
    معنی: معشوق، محبوب؛ خوب   
    ریشه: فارسی           
  27. جوانه
    معنی: تازه، نو؛ جوان  
    ریشه: فارسی           
  28. جیران
    معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا         
    ریشه: ترکی 
  29. چکامه
    معنی: شعر به ویژه قصیده     
    ریشه: فارسی           
  30. چکاوک
    معنی: پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگ‌تر از گنجشک که تاج بر سر دارد.          
    ریشه: فارسی           
  31. چیستا
    معنی: نام فرشته دانش و معرفت 
    ریشه: فارسی           
  32. حریر
    معنی: ابریشم؛ نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک؛ به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف            
    ریشه: عربی
  33. حنا
    معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.   
    ریشه: عربی
  34. حورا
    معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.         
    ریشه: عربی
  35. حوریا
    معنی: از حوری به معنی فرشته بهشتی می‌آید، آن که چون حور زیباست.            
    ریشه: عربی
  36. خزان
    معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز      
    ریشه: فارسی           
  37. خوشیار
    معنی: دوست و یار شاد و شادمان.           
    ریشه: فارسی
  38. دَریا
    معنی: (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق.       
    ریشه: فارسی           
  39. دُرسا
    معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.        
    ریشه: فارسی 
  40. دلارام
    معنی: (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر 
    ریشه: فارسی
  41. دنیز
    معنی: دریا، بحر      
    ریشه: ترکی
  42. رَها
    معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی       
    ریشه: فارسی           
  43. رُزا
    معنی: رز       
    ریشه: فرانسوی        
  44. رُکسانا
    معنی: روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد. 
    ریشه: یونانی    
  45. روناک
    معنی: روشن، تابناک       
    ریشه: کردی
  46. زوفا
    معنی: گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع     
    ریشه: عربی
  47. ژالین
    معنی:ئشعله آتش            
    ریشه: ترکی 
  48. ژرفا
    معنی: عمیق، عمیق ترین یا دورترین نقطه جایی         
    ریشه: فارسی           
  49. سَروین
    معنی: شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد       
    ریشه: فارسی           
  50. سَلین
    معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان         
    ریشه: ترکی 
  51. ساتیا
    معنی: از نامهای باستانی           
    ریشه: فارسی           
  52. سارا
    معنی: خالص، نام زن حضرت ابراهیم(ع) و مادر اسحاق(ع)    
    ریشه: عبری
  53. سارگل
    معنی: گل زرد           
    ریشه: فارسی           
  54. سارینا
    معنی: خالص، پاک     
    ریشه: فارسی     
  55. ساناز
    معنی: نام گلی؛ کمیاب، نادره      
    ریشه: ترکی 
  56. شِیدا
    معنی: عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان        
    ریشه: فارسی           
  57. شادگل
    معنی: آن که چون گل شاداب است.          
    ریشه: فارسی    
  58. شکوفا
    معنی: ویژگی گل یا غنچه‌ای که باز شده است، شکفته؛ (به مجاز) با رونق، پیشرفته، رشد یافته          
    ریشه: فارسی           
  59. شکیبا
    معنی: صبور، برد بار، باشکیبایی.           
    ریشه: فارسی           
  60. شوکا
    معنی: نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا؛ در مازندرانی به معنی آهو و غزال.         
    ریشه: فارسی         
  61. صبرا
    معنی: بردباری کردن در برابر سختیها و ناملایمتها، شکیبایی   
    ریشه: عربی – فارسی 
  62. صوفیا
    معنی: منسوب به صوفی          
    ریشه: عربی – فارسی 
  63. طَراوت
    معنی: تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق          
    ریشه: عربی
  64. طیلا
    معنی: می پخته شده، شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، مویز، یا خرما به دست می‌آید.     
    ریشه: عربی           
  65. عسل
    معنی: مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی      
    ریشه: عربی
  66. غَزل
    معنی: نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است. 
    ریشه: عربی    
  67. فاطیما
    معنی: فاتیما  
    ریشه: عربی
  68. فرانک
    معنی: پروانه، از شخصیت های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین 
    ریشه: فارسی   
  69. فلورا
    معنی: فلوریا، در رم باستان، الهه گل ها و بارآوری   
    ریشه: لاتین 
  70. کاترین
    معنی: پاک، بی آلایش  
    ریشه: فرانسه   
  71. کیانا
    معنی: طبیعت            
    ریشه: سریانی          
  72. کیمیا
    معنی: اکسیر، هر چیز نایاب و دست نیافتنی، افسون  
    ریشه: فارسی     
  73. گلاره
    معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار می‌رود.     
    ریشه: کردی
  74. گلاسا
    معنی: مانند گل، مرکب از گل و پسوند مشابهت       
    ریشه: فارسی   
  75. گندم
    معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته          
    ریشه: اوستایی – پهلوی
  76. لیدا
    معنی: خانم، بانوی گرامی         
    ریشه: لاتین 
  77. لیندا
    معنی: قشنگ، زیبا      
    ریشه: لاتین 
  78. مَهگل
    معنی: (مَه = ماه + گل)، ۱- گلِ ماه؛ ۲- (به مجاز) زیبارو      
    ریشه: فارسی           
  79. مِهرسا
    معنی: (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو   
    ریشه: فارسی           
  80. مِهرنیا
    معنی: (مهر = مهربانی، محبت + نیا)، از نژادِ مهربانان؛ ۲-(به مجاز) مهربان و با محبت    
    ریشه: فارسی           
  81. ملیکا
    معنی: گروهی از گیاهان علفی چند ساله از خانواده‌ی گندمیان که خودرو هستند. معشوقه زئوس          
    ریشه: یونانی           
  82. مونا
    معنی: تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید 
    ریشه: عربی
  83. نازلی
    معنی: ناز (فارسی) + لی (ترکی) دارای ناز و عشوه 
    ریشه: فارسی      
  84. نوا
    معنی: صدای آهنگین، نغمه،آواز، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی            
    ریشه: فارسی           
  85. نورا
    معنی: نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان   
    ریشه: فارسی – عربی 
  86. نیوشا
    معنی: شنوا، شنونده    
    ریشه: فارسی           
  87. وانیا
    معنی: هدیه با شکوه خداوند       
    ریشه: فارسی   
  88. ونوس
    معنی: الهه زیبایی یونان، ستاره زهره       
    ریشه: فرانسوی        
  89. ونوش
    معنی: گل بنفشه         
    ریشه: کردی
  90. هلنا
    معنی: هلن    
    ریشه: یونانی           
  91. هلیا
    معنی: خورشید          
    ریشه: یونانی           
  92. هلینا
    معنی: هلن، فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.            
    ریشه: یونانی        
  93. هیلدا
    معنی: نیرومند، قوی   
    ریشه: لاتین 
  94. هلما
    معنی: معنی اسم را در این قسمت بنویسید خیلی صبور           
    ریشه: عربی
  95. هانا
    معنی: پناه، نفس، امید، فریاد      
    ریشه: فارسی 
  96. یافا
    معنی: زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه       
    ریشه: عبری
  97. یسنا
    معنی: پرستش، بخشی از اوستا   
    ریشه: فارسی           
  98. یگانه
    معنی: صمیمی، همدل، یکرنگ، بی همتا، بی نظیر، تنها و منحصر به فرد          
    ریشه: فارسی           
  99. لنا
    معنی: نصیب و بهره   
    ریشه: عربی       
  100. یارا
    معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت  
    ریشه: فارسی