برچسب: قصه کودکانه صوتی

یکی از مسائل بسیار مهم و پیچیده تربیتی که اکثر پدران و مادران در آن دچار تردیدند، چگونگی برخورد با آنان با کارهای نادرست کودکان است، به طوری که بیشتر اوقات والدین متحیر می مانند که در مقابل خطاها و کج خلقی های فرزندانشان و روی برتافتن آنان از توصیه ها و راهنمایی ها چه واکنشی نشان دهند. اگر در مقابل کارهای زشت و ناپسند آنان سکوت کنند کودکان بر خطاهای خود افزوده و جسارت بیشتری پیدا می کنند، و اگر عکس العمل نشان داده و فرزندان را تنبیه کنند چه بسا که مشکلات دیگری هم بیافرینند. 

تنبیه کودکان + بخش دم

در مورد تنبیه فرزندان یک رای باشید:

تنبیه کردن کودک به معنای اصلاح کردن و آگاه کردن می باشد و اگر والدین به وسیله تنبیه فقط خشم خود را فرو نشانند، دیگر به معنای تنبیه نیست زیرا باعث اصلاح رفتار کودک نمی شوند.

تنبیه کردن نادرست کودکان می تواند آسیب های روانی و تبعاتی مانند فرار از مدرسه، بزهکاری، اعتیاد یاعدم پیشرفت شغلی برای کودکان به همراه داشته باشد. مهم ترین نکته در تنبیه کودکان یک نظر بودن والدین بر سر تنبیه کودک خود است .

تنبیه بدنی به ایجاد فاصله میان والدین و کودک منجر می شود. فرزندانی که به والدین خود، به عنوان مربی تنبیه کننده می نگرند ، بیشتر از آن ها دوری می کنند ، از آن ها می ترسند و در نهایت به پدر و مادر خود به عنوان قدرتی دوست داشتنی احترام نمی گذارند.

دلیل دیگر بی علاقگی بسیاری از روانشناسان به تنبیه بدنی به عنوان روش تربیتی ، این است که این روش به ندرت موثراست. در میان صدها مراجعه کننده ای که از آن ها در مورد تنبیه بدنی سوال می شود، اکثر آنان در نهایت اذعان می داشتند که تنبیه بدنی پاسخگونیست این کار اغلب منجر به تنبیه بیشتر و سخت تر شده و شکاف عمیق تری میان کودک و پدر به وجود می آورد..

اثرات تنبیه روی رفتار کودکان:

تنبیه کودکان به افزایش رفتارهای نادرست در آن ها منجر می‌شود. تنبیه کودکان آن ها را عصبانی می‌کند و در لاک دفاعی خود فرو می‌برد. تنبیه ترشح هورمون‌ آدرنالین و سایر هورمون‌های مرتبط با واکنش‌های جنگ، گریز را در بدن کودکان آغاز می‌کند و انگیزه‌‌ی استدلال منطقی و همیاری را سرد می‌کند.

کودک در مواجهه با تنبیه به سرعت رفتارِ «بد» منجر به تنبیه را فراموش می‌کند، آن ها حتی وقتی دارند احساسات تلخ پس از تنبیه را طی هفته‌های آینده پردازش می‌کنند، چیزی از دلیل اصلی تنبیه‌شان به یاد نمی‌آورند. اگر قرارباشد کودکان از تنبیه، درسی بیاموزند آن درس دروغ‌گویی و پرهیز از به دام افتادن دوباره خواهد بود.

با تنبیه کودکان بین خودتان و آن ها فاصله زیادی می‌اندازید و از تأثیر و نفوذتان بر روی آن ها می‌کاهید. تنبیه کودکان حتی ضریب هوشی آن ها را پایین می‌آورد، زیرا تا زمانی که به طور تمام و کمال احساس امنیت و مصون بودن از خطر نداشته باشند، ذهن‌شان برای یادگیری آزاد نخواهد بود. به زبان ساده تنبیه هرگز روشی مؤثر برای بار آوردن انسانی مسئولیت‌پذیر، باملاحظه و شاد نیست. تنبیه کودکان به طور کلی درس‌های نادرستی و نامناسبی به آن ها یاد می‌دهد.

روش های تنبیه مناسب برای کودکان:

۱-بسیار مهم است که در تنبیه کودکان خود، به کودک ابراز علاقه هم بکنید تا کودک بداند این رفتارنادرست باعث نشده که محبت شما نسبت به او کم شود. به عنوان مثال با حالت جدی و ناراحت به کودک خود بگویید: «با اینکه خیلی دوستت دارم، ولی این کارت رو اصلا دوست ندارم، تو خیلی بچه خوبی هستی ولی این کاری که کردی اصلا کار خوبی نیست.» وقتی در حالت تنبیه این جملات را به کار می‌بریم به کودک می‌گوییم که ما مشکلی با او نداریم و همیشه در هر شرایطی دوستش داریم ولی به خاطر کار اشتباهش ناراحتیم و بهتر است کودک بداند به خاطر چه موضوعی تنیبه شده.

۲-  از کلام خود استفاده کنید. روبه‌روی کودک خود بنشینید و مستقیم در چشم‌های او نگاه کنید. داد نزنید، بلکه با صدایی جدی و محکم به او بگویید کاری را که انجام داده است، دوست نداشتید. حتما به کار زشت کودک اشاره کنید، نه این که خود او را مورد سرزنش و توهین قرار دهید.

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

تنبیه کودکان + بخش دم

یکی از مسائل بسیارمهم و ضروری  که ذهن بیشتر پدر و مادر های جوان را به خود مشغول می کند، این است که باید کودکشان رادر اتاق خواب خودشان بخوابانند یا این که او را از همان ابتدای کودکی  به خوابیدن دراتاقش عادت دهند. اضطراب و نگرانی از این که مبادا برای کودک اتفاقی پیش آید و مادر متوجه آن نشود، باعث می شود بسیاری از مادران کودکشان را در تخت خواب خودشان بخوابانند.

خوابیدن در کنار کودک یا با کودک خوابیدن یا خواب خانوادگی، اسمش را هر چه می خواهید بگذارید، این نحوه خوابیدن بدان معناست که کودک به جای تنها خوابیدن در اتاق یا تخت مختص به خود، در کنار والدینش می خوابد.

مطالعاتی که در سراسر جهان صورت گرفته حکایت از آن دارد که بسیاری از خانواده ها و به خصوص خانواده هایی که دارای یک یا چند کودک هستند با هم و در کنار یکدیگر به خواب شبانه می روند و نکته جالب توجه این است که در بسیاری از کشورها این روند در حال افزایش است.

تصمیم به خواباندن کودک کنار خودتان، بیشتر یک تصمیم شخصی است و درست یا غلط بودن این کار زیاد تحت تأثیر یک روش کارشناسی در تربیت کودک نیست، بنابراین تصمیمی که برای خانواده‌های دیگر مفید است، شاید مناسب و قابل اجرا برای شما نباشد.

برخی از کارشناسان به دلیل سلامت روحی و ایمنی کودک، مخالف خوابیدن کودک در تخت خواب والدین هستند، اما برخی نیز با این نظر موافق نیستند.

 تقویت حس اعتماد به نفس در کودک:
بسیاری از روانشناسان کودک بر این عقیده اند که خوابیدن پدر و مادر در کنار فرزندانشان حداقل یک نتیجه مثبت به همراه خواهد داشت، که آن چیزی نیست جز تقویت حس اعتماد به نفس در کودک.

 شاید در ظاهر این گونه به نظر برسد که این دسته از کودکان به دلیل وابستگی های عاطفی که با والدین خود پیدا می‌کنند به تدریج حس اعتماد به نفس خود را از دست داده و تبدیل به کودکانی وابسته می‌شوند.

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

 اما متخصصان اطفال نگاه تیزبینانه‌ای به این مقوله دارند. آنان می‌گویند: کودکانی که خوابیدن در کنار پدر و مادر را تجربه می‌کنند همواره از نوعی حس دلگرمی و اطمینان خاطر برخوردارهستند. آن ها افرادی با اعتماد به نفس بالا خواهند بود که می‌توانند قرار گرفتن در محیط‌های جدید و کسب استقلال فکری و رفتاری را بهتر از سایر کودکان پذیرا باشند.

چند راه کار برای  جدا خوابی فرزند:

راه کار ما برای این که فرزند در طول شب، عادت به شیر خوردن نداشته باشد این است که:

۱-کودک غذای سفره را کامل بخورد؛ خصوصاً شام.

۲- بچّه را در شب خسته بخوابانیم؛ یعنی بچّه را به زور نخوابانیم. بعضی از مادر ها بچّه را درشب به زور می خوابانند؛ در صورتی که اگر والدین زمان خواب کودک را تنظیم کنند و بچّه خسته شده باشد،خودش آمادگی خواب را در شب دارد.

۳- نکته ی سوّمی که باید والدین رعایت کنند، این است که فضای خانه رابرای خواباندن بچّه آماده کنیم.اگرپدر در پای تلویزیون و مادر در حال ظرف شستن به بچّه بگویند: برو بخواب! معلوم است که بچّه نمی رود و مقاومت می کند؛ لذا فضای خانه باید آمادگی برای خواب داشته باشد تا وابستگی فرزند نسبت به شیر مادر کم تر شود.

۴- ابتدا سعی کنید به اتاق کودک برسید و وسایل و اسباب‌بازی‌هایی را که او دوست دارد در آن قرار دهید. ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینید و سعی کنید تمام قسمت‌های اتاق را به او نشان دهید و با او در اتاق بازی کنید. اگر اتاق کودک کمد دیواری یا قسمت‌های ناشناخته‌ای دارد، آن‌ها را به کودک نشان داده و سعی کنید علاقه‌ای بین کودک و اتاق شخصی‌اش برقرار کنید.

خطرات احتمالی خوابیدن کودک در کنار والدین:

نهادهایی نظیر کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی در آمریکا و آکادمی طب اطفال این کشور همپای بسیاری از سازمان های مشابه در گوشه و کنار جهان نظر مخالفی نسبت به خوابیدن کودک در کنار پدر و مادرش دارند. متخصصان این سازمان ها هشدار می دهند که خوابیدن والدین در کنار کودکان زیر دو سال خطر بروز مرگ ناشی از خفگی و سندروم مرگ ناگهانی نوزاد در خواب (SIDS) را افزایش می دهد.

با این حال انبوهی از کارشناسان در نقطه مقابل قرار داشته که می گویند اگر نکات ایمنی به خوبی رعایت شود، خوابیدن کودک در کنار والدینش هیچ خطری برای سلامت او به همراه نخواهد داشت.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که اگر قصد دارید خوابیدن در کنار نوزاد را در یک تخت تجربه کنید هیچگاه نباید او را به تنهایی بر روی تخت رها کنید، زیرا تختخواب های مخصوص افراد بزرگسال دارای حفاظ نبوده و هر لحظه امکان غلط خوردن نوزاد و سقوط او بر روی زمین وجود دارد.

پدرها و مادرها باید این نکته را در نظر داشته باشند که برخی از کودکان به خاطر مجازاتی که ممکن است بر اثر راستگویی و صداقت بر آن‌ها اعمال شود و ترس از این چنین مجازاتی، وادار به دروغگویی شوند. در چنین شرایطی والدین باید روی رفتار خود توجه بیشتری داشته باشند و برای چند لحظه خودشان را جای فرزندشان قرار دهند که اگر موضوعی را راست بگویند به ضررشان تمام می‌شود و یا خیر.

پدر و مادر باید الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند:
هنگامی که پدر و مادر به یک دیگر دروغ می گویند، در واقع به کودک می آموزند که تو نیز می توانی این کار را انجام دهی. شنیدن دروغ های افراد بزرگسال به هنگام صحبت با تلفن نیز همین اثر را روی کودک دارد. به یاد داشته باشید که کودکان در چند سال نخست پس از تولد، تمایل شدیدی به الگوبرداری از پدر و مادر و سایر اعضای خانواده خود دارند.

ممکن است علت دروغگویی فرزندتان، رفتار خشن و عصبی شما به هنگام بروز اتفاقاتی مانند شکستن شییشه مربا و نظیر آن باشد. در چنین مواقعی به جای تنبیه و دعوا کردن او، می توانید بگویید: «خیلی حیف شد که مثلاً آن شیشه مربا شکست.

 من آن را خیلی دوست داشتم. اما به هر حال تو که تقصیر نداشتی، اتفاقی افتاد و شکست.» به این ترتیب کودک دیگر دلیلی برای ترس و در پی آن، دروغ گفتن نمی بیند و اگر بار دیگر اتفاق مشابه آن رخ دهد به راحتی حقیقت را خواهد گفت.

مقابله با دروغگویی کودکان، باید منجر به معذرت خواهی او شود:

این نکته که مقابله با دروغگویی کودکان باید منجر به معذرت خواهی شود، شاید در نگاه اول خیلی سخت گیرانه باشد، اما شما باید نوع برخورد خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که مجازات شما منجر به اصلاح رفتار فرزندتان شود. اگر فرزندتان پس از دروغ گفتن معذرت خواهی کرد  و از کار خود پشیمان شد، این امر نشانه آن است که فرزندتان در مسیر درستی قرار گرفته است، فقط زمان نیاز دارد تا کاملا اصلاح شود.

به هیچ عنوان انتظار نداشته باشید که فرزندتان در یک زمان کوتاه کاملا با شما صادق باشد، معمولا این امر به زمان زیادی نیاز دارد. از یاد نبرید که نباید با رفتار‌های پرخاشگرانه شرایط را برای دروغ گفتن کودک‌تان فراهم کنید. معمولا برخی از کودکان با دروغ گفتن سعی می‌کنند از خودشان در برابر رفتار والدینشان دفاع کنند.

تشویق کردن روشی موثر برای ترک عادت‌های بد کودکان:

از یاد نبرید که کودکان شاید با معنای واقعی دروغ آشنایی نداشته باشند و این کار به نوعی برایشان به عادت تبدیل شده باشد. همان طور که می‌دانید ترک عادت برای همه به ویژه کودکان کاری سخت و دشوار خواهد بود. از این رو با دادن هدیه به کودکان آن‌ها را تشویق کنید تا از این عادت زشت فاصله بگیرند.

پیدا کردن علت یا علل:

 دروغگویی مانند هر رفتار دیگری علل و انگیزه هایی دارد. برای مثال، دروغ های متعدد و پی در پی نشان دهنده اضطراب در کودک است.

بنابراین، ابتدا باید علل اضطراب در کودک را شناخت و با بر طرف کردن آن ها، دروغگویی را در کودک از بین ببرد. توجه به علت مهم ترین کاری است که والدین باید انجام دهند.

علل پیدایش دروغگویی در کودکان: 
١ . دروغ یک نوع انحراف از سلامت روحی و روانی است. بدین‌ترتیب وقتی والدین به صورت منطقی به نیازهای کودک خود پاسخ ندهند، کودک دروغگو می‌شود. 

٢.  ضعف شخصیت و مورد تحقیر واقع شدن کودک به وسیله والدین خود و اطرافیانش منجر به دروغگو شدن او می‌شود. 

٣.  وقتی از سوی والدین و اطرافیان به کودک توجه جدی نشود برای جلب توجه دیگران و والدین دروغ می‌گوید. 

٤.  داشتن والدین یا اطرافیان دروغگو، بدین‌ترتیب کودک از بزرگترها تقلید می‌کند. 

٥.  والدین و اطرافیان‌شان از آن ها انتظارات بیش از حد دارند، لذا کودک به خاطر ترس از انتقاد دروغ می‌گوید. 

در و کودکانی که هنوز ارتباط مغز و نخاع آنان به طور کامل شکل نگرفته است، تخلیه مثانه به صورت غیر ارادی است، به این معنی که مثانه و روده ها به محض ورود مواد دفعی آن را تخلیه می کنند.

مغزکودکان تا ۲۸ ماهگی تکامل می یابد و توانایی کنترل ادرار را پیدا می کند. برای از پوشک گرفتن کودک روش ها مختلفی وجود دارد که ما یکی از آسان ترین روش ها را برای شما ارائه می دهیم.

زمان مناسب برای از پوشک گرفتن کودک:

 در اکثر کودکان سن توانایی کنترل ادرار ۲۸ ماهگی است اما اگر شما از روش های گوناگونی برای کنترل ادرار و از پوشک گرفتن کودک بهره بردید، و او عملکرد درستی نداشت تمرینات خود را به چند هفته بعد موکول کرده و تمرینات را تکرار کنید.

نگران نباشید برای هر والدینی پدیده از پوشک گرفتن کودک پدیده ای سخت و غیر قابل حل به نظر می رسد، اما می توانید با برنامه ریزی درست آن را حل کنید.

روش درست و کوتاه برای از پوشک گرفتن فرزند:

  از چند روز قبل برای کودک صندلی توالت مخصوص تهیه کرده و او را با امور توالت کردن آشنا کنید. هر موقع که می خواهید با همسرتان به توالت بروید به او بگویید سپس شعری برای توالت بخوانید، این کار سبب می شود که او بپندارد، توالت رفتن یک بازی جالب است.

وقتی کودک حداقل اشتیاقی برای توالت رفتن در خود نشان داد، سه روز برای آموزش به او وقت خود را اختصاص دهید. در روز اول، به کودک شورتی گشاد بپوشانید تا احساس پوشک در او ایجاد نشود. به او بسته ای پوشک نشان بدهید، به او بگویید اگر این ها تمام شوند، دیگر آزادی، زیرا کودکان به برهنه راه رفتن در خانه بسیار علاقه مندند.

هر موقع در او علائمی برای تخلیه خود دیدید، او را به سمت صندلی مخصوص خودش ببرید.  (در روز های اول تشخیص حالات فرزند سخت می باشد شما می توانید آزمایش کنید، یعنی زمان دستشویی او را بدانید و چک کنید تا دو ساعت بعد خشک است یا تر؟ ) او را فقط شب ها پوشک کنید، قبل خواب به صورت امری به او بگویید وقت توالت است و صبح زود راحت ترین لباسش را به او بپوشانید.

این روش کثیفی های زیادی دارد اما در روز های بعد مقدار این آلودگی ها کاهش می یابد. روز دوم، همان کار های روز قبل را انجام دهید فقط با این تفاوت که یک بار  کودک را بیرون ببرید و قبل از بیرون رفتن به او بگویید به دستشویی برود، سپس سریعا به بیرون از منزل با لگن و یک دست لباس بروید و جایی نزدیک منزل پیاده روی کنید.

از کودک خود توقع نداشته باشید یک ساعت دستشویی خود را کنترل کند.  در روز سوم همان کار ها را تکرار کنید اما یکبار صبح و یک بار عصر به بیرون بروید. اگر بعد این کودک خود توالت نکرد، زمان یادگیری را به بعد موکول کنید.

قد و وزن کودکان از بدو تولد تا نوجوانی همواره یکی از دغدغه های تمامی مادران بوده و آن را پیوسته پیگیری می کنند. اما مادران باید بدانند که هر کودک سیستم و استخوان بندی خاص خود را دارد و نمی توان عدد دقیقی را اشاره کرد و همه کودکان این عدد ذکر شده باشد.

شما قد و وزن کودک خود را باید از روی نمودارهای رشد پیگیری کنید و کودکان کوچکتر از روی کارت رشد سنجیده می شود. که در آن صورت عدد دقیقی به شما گفته نمی شود و تنها محدوده قد و وزن طبیعی، کمبود وزن، اضافه وزن و چاقی مشخص می شود.

توجه کنید که کودکان در سنین نوجوانی ممکن است در یک مقطع افزایش  یا کاهش وزن داشته باشد که کاملا طبیعی است. در نوزادان نیز این قد و وزن معمولا براساس قد و وزن هنگام تولد و سایر شرایط سنجیده میشود. پزشک متخصص تغذیه و یا اطفال بهترین کسی است که می تواند به شما درباره قد و وزن کودکتان بگوید.

قد و وزن طبیعی چه مقدار است:

در نوزاد طبيعي كه به حد نهایی رشد داخل رحمی رسيده باشد وزن ۲۰۰/۳ تا ۳ كيلوگرم، قد ۵۰سانتي‌متر و دور سر ۳۵ سانتي‌متر در حد طبيعي است. البته وزن نوزاد دختر تقريبا ۲۰۰گرم كمتر بيان شده است ولي گاهي وزن نوزاد بيشتر از حد طبيعي يا چنانچه زودتر ازموعد  طبیعی به دنيا بيايد ممكن است كمتر باشد.

نوزاد با تغذيه از شير مادر در سال اول و سال‌هاي بعد تا ۴ سالگي رشد سريع دارد كه با تغذيه او در ارتباط است . کودک ماه‌هاي اول روزانه ۳۰ گرم، وزن می گیرد، در ۵ ماهگي ۶ كيلوگرم، در ۸ ماهگي ۸ كيلوگرم و يك‌سالگي سه‌برابر وزن تولد يعني تقريبا ۱۰ كيلوگرم وزن دارد. قد نيز رشدي سريع دارد. در يك سالگي ۲۵ سانتي‌متر افزايش معادل ۷۵سانتي‌متر، ۲ سالگي ۸۵ سانتي‌متر، ۳سالگي ۹۵سانتي‌متر و ۴ سالگي ۱۰۰ سانتي‌متر قد دارد. دور سر نيز در ۲سالگي ۴۵ سانتي‌متر است. اين مقياس‌ها نسبي و ميزان رشد طبيعي شيرخوار را دقيقا نشان مي‌دهد.