برای انتخاب بهترین راه حل در مواجه با مشکلات رفتاری کودکان، پی بردن به دلایل آن رفتارها و حرکات ها اهمیت دارد. یکی از رفتارهای کودکان که بســیاری از پدر و مادر ها با آن مواجه می‌شوند، قهر‌کردن است. والدین باید این رفتار کودک را در‌صورت تکرار مداوم، کاملا جدی بگیرند و درصدد رفع این رفتارها بکوشند؛ زیرا ممکن است به‌صورت رفتاری دائمی در کودک تثبیت شود.

توجه داشته باشید در بیشتر مواقع رفتارهای کودکان آیینه رفتار بزرگسالان و اطرافیان است. قهر‌کردن کودکان نیز ممکن است آموخته‌شده از رفتار اطرافیان خود باشد. گاهی والدین در زندگی زناشویی خود و در‌مواقع ایجاد کدورت به‌جای صحبت و حل مشکل، به‌دفعات مکرر با یک دیگر قهر می‌کنند، که می‌تواند باعث یادگیری غیرمستقیم این رفتار در کودک آنان شود.

 همچنین ازآن جایی‌که یکی از شیوه‌های تنبیه کودکان، قهر کردن والدین با آن هاست، در‌صورت استفاده نادرست والدین از این روش، علاوه بر‌مفید و کارآمد نبـــودن آن می‌تواند باعث الگوبرداری کودک شـود.

برای پیشگیری از بروز این مشکلات، والدین باید مواظب رفتارهای خود با‌یک دیگر در‌جلوی فرزندانشان باشند. همچنین از روش قهر‌کردن با ‌کودک برای تنبیه و مقابله با رفتارهای نادرست او، در زمان و شیوه‌ مناسب استفاده کنند. این روش را مکرر به کار نگیرند؛ کودک را متوجه دلیل صحبت نکردن با او بکنند؛ مدت سکوت خود را محدود کرده و پس ‌از آن با‌ کودک ارتباط برقرار کنند؛ زیرا اگر زمان قهر طولانی باشد، این رفتار برای کودک کاملا عادی خواهد شد.

قهر کردن کودکان  با والدین خود نشانه چیست؟

قهر کردن رفتاریست که کودکان از پدر و مادر یا اطرافیان خود یاد می گیرند و اصولا برای برآورده شدن خواسته هایشان این عمل را تکرار می کنند، به همین دلیل بهتراست شما به عنوان والدین وقتی  کودکتان کار اشتباهی انجام می دهد مانند قهر کردن، به آن توجه نکنید درمقابل رفتارهای خوبش را تشویقش کنید و به کودک پاداش دهید.

گاهی کودکانی که دچار کمبود محبت و علاقه می شوند، برای جلب توجه نظر اطرافیان و والدین به این رفتار روی می آورند و به همین دلیل از خود بپرسید که آیا در رابطه دیگر رفتارهایش به او توجه داشته اید؟ به مرور زمان به کودکتان یاد بدهید برای بدست آوردن چیزی بهتر است صحبت کند و با قهر کردن چیزی را که می خواهد به دست نمی آورد .

باید به الگوهایی تربیتی که به کودکانمان آموزش می دهیم، توجه کنیم زیرا آن ها در این سنین در حال الگو برداری از اطرافیان می باشند پس داشتن یک الگو مناسب بسیار ضروری و از اهمیت بالایی برخوردار است.

رفتار درست بچه ها را تقویت کنید نه بد رفتاری شان را:

درخواست های مودبانه بچه ها و کودکان را تقویت کنید، نه نالیدن ها و فریاد زدن هایشان را یا سربه سر گذاشتن ها و کج خلقی ها و بد اخلاقی ها و قهر کردن هایشان را. سعی کنید بحث و گفت وگوهای آرامی که در بین تان وجود دارد را چندین برابر کنید، نه مجادله کردن و دعوا و پافشاری و جنگیدن هایی که گاه و بی گاه بین تان به وجود می آید.

تنبیه معقول در نظر بگیرید:

در برابر بچه هایتان از تنبیه هایی استفاده کنید که به آن ها بیاموزد که در برابر اعمال و رفتارشان مسئولند. بچه ها با تنبیه های معقول به خوب زندگی کردن ادامه می دهند. این تنبیه ها می توانند شامل محدود کردن و کوتاه کردن زمان های بیرون بودنشان باشد. فراموش نکنید وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه نکنید!

بچه ها به حرف های شما اعتماد دارند:

بچه هایتان را به شیوه ای تربیت کنید که در هر موقعیتی به مقتضای آن موقعیت رفتار کنند. به آن ها بیاموزید که تلاش کردن اساسی ترین چیز است. آن ها را در موقعیت های خوب تشویق کنید. وقتی شما فرزندتان را تشویق می کنید، آنها ایمان و اعتماد شما را به خودشان می بینند و در نتیجه به خودشان و توانایی هایشان ایمان می آورند و همین مسئله کمک می کند که کودکان کمتر قهر کنند.

باید این موضوع را در‌نظر داشت که والدین باید فقط به درخواست‌های نامعقول کودک خود پاسخ منفی دهند و از نهی کردن بی‌جا بپرهیزند. اگر پاسخ‌های منفی والدین بیش‌ازحد و نابه جا باشد، محیط پرفشاریو غیر قابل تحملی برای کودک ایجاد می‌شود، که کودک برای رهایی از این فشار ممکن است دست به انتخاب راه‌های مختلفی بزنــد.

 درصورتی‌که والدین به خواسته‌های نامعقول کودک پاسخ منفی دادند، به‌هیچ‌وجه نباید از موضع خود کوتاه بیایند. باید به کودک یاد‌دهند بهترین راه، صحبت کردن و مذاکره درخصوص خواسته‌ خود است ولی اگر پس‌ازآن، بازهم جواب منفی دریافت کرد، چاره‌ای جز پذیرش ندارد و با استفاده از قهر یا گریه راه به‌جایی نخواهند برد.

بهترین راهکار مقابله با رفتار قهرکردن کودک، توجه نکردن در آن لحظه است. والدین باید چهره‌ای کاملا آرام به خود بگیرند و بدون توجه به قهر‌کودک به کار و ارتباط خود ادامه دهند، تا این رفتار‌کودک به‌تدریج کمتر شود، توجه به قهر‌کودک و به‌اصطلاح، کشیدن ناز او در این زمان، باعث تقویت این رفتار و تکرار آن در دفعات بیشتری می‌شود.

همچنین والدین باید کاملا همسوی با یک دیگر رفتار‌کنند. گاهی یکی از والدین به قهر‌کودک بی‌توجهی می‌کند ولی دیگری رفتار عکس را نشان داده و درصدد دلجویی و توجه به کودک برمی‌آید که این رفتاری بسیار اشتباه و غلط است.

یکی از اصلی‌ترین عارضه‌ها و علایم رویش دندان در کودکان، بی‌قراری و بی‌اشتهایی کودک و خارش لثه است که به دنبال لرزش ریشه برای بیرون‌زدن دندان بروز می‌کند.

دندان در آوردن کودک و روش های کاهش درد + بخش اول

برای تسکین و آرام کردن این خارش، کودکان همه چیز را به دهان خود می‌برند و فشار می‌دهند، که این فشار آوردن خودش به رشد سریع‌تر دندان های کودک کمک می‌کند.

از دیگر علائم دندان در آوردن در کودکان تب خفیف، یبوست و کشیدن گوش است. در این شرایط بهترین کار برای کمک به کودک پیدا کردن روشی جهت به حداقل رساندن درد و بی قراری است.

بعضی از پدر و مادرها از ژل‌های دندان برای آرام کردن  درد فرزندشان استفاده می‌کنند، اما طبق اعلام سازمان غذا و داروی آمریکا این ژل‌ها دارای مقداری ماده سمی belladonna است. واکنش بدن به این ماده در کودکان زیر دو سال غیر قابل پیش بینی است و کودکان را در معرض خطر قرار می‌دهد.

علائم و نشانه های دندان درآوردن کودکان:

 کودکان با علائم و نشانه های مختلفی دندان درمی آورند. میزان درد دندان درآوردن نیز در  کودکان متفاوت است. این علائم چند روز ادامه دارند. برخی کودکان خوش شانس هستند که به هنگام دندان درآوردن رنج و عذاب زیادی متحمل نمی شوند. یک سوم از کودکان آب دهان شان سرازیر می شود، یک سوم دیگر از کودکان کج خلق و بی قرار می شوند و یک سوم مابقی نیز دچار مشکلات مربوط به خواب می شوند.

۱-نیش زدن دندان ها

۲- تورم لثه ها

۳- تلاش کودکان برای جویدن و مکیدن هر چیزی که در دست خود دارد

۴- سرازیر شدن آب دهان کودک

۵- کج خلقی و بد اخلاقی

۶- مالیدن صورت

۷- مشکلات مربوط به خواب و بی خوابی

۸- امتناع و خودداری از غذا خوردن

۹- مالیدن گوش ها

اگر متوجه چند نشانه از نشان های فوق در کودک تان شدید، احتمالاً به زودی متوجه دندان درآوردن او نیز خواهید شد.

از حلقه و اسباب بازی های دندانی برای کودک استفاده کنید:

حلقه دندانی را بخرید که برای گاز گرفته شدن طراحی شده اند ؛ مدلی را انتخاب کنید که مناسب سن کودک شماست.

 حلقه و اسباب بازی را بخرید که یک تکه باشد و قسمت جداشونده، نداشته باشد تا از خطر خفگی کودک جلوگیری کنید. آن ها را هر روز بشویید تا روی آن ها میکروب تجمع نکند.

غذاهاي منجمد:

سرما و يخ به كاهش درد لثه كودكاني كه در حال دندان درآوردن هستند بسيار كمك مي‌كند. مي‌توانيد غذاهايي كه كودك در آن سن مجاز به خوردن آن هاست را در فريزر منجمد كنيد تا كودك آن ها را بجود و سرماي آن درد دندانش را كاهش دهد. موز يخ زده يا شير منجمد نيز روش‌هاي خوبي براي كم كردن درد کودک هستند.

ماساژ دادن لثه کودک:

والدین می‌توانند انگشت خود را پس از شستشوکامل روی لثه نوزاد قرار داده و آن را ماساژ دهند، این کار موجب تسکین موقت درد در کودک می‌شود.

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

دندان در آوردن کودک و روش های کاهش درد + بخش اول

ترس یک واکنش عاطفی، هیجانی و فیزیکی در تمامی افراد است. هر انسانی هنگام روبرو شدن با خطر واقعی، احساس امنیت خود را از دست می‌دهد و دچار ترس می‌شود. این واکنش عاطفی کاملا طبیعی و عادی است و از بدو تولد دیده می‌شود. ترس زمانی که خیلی شدید و زیاد نباشد و باعث پرهیز از خطر برای کودکان شود، سودمند و مفید است.

انواع ترس در کودکان و روش های کنترل آن + بخش دوم

ترس از صدا‌های بلند، افراد غریبه و سایر اشیا و حادثه ها بخشی از دوران کودکی است. اما زمانی که این ترس‌ها برای کودک و والدین، استرس‌زا شود، نباید آن را دست کم گرفت. ترس های کودکان به عنوان بخشی از رشد طبیعی و نشان‌دهنده‌ی کسب آگاهی او از جهان اطراف و تلاش برای درک بهتر آن است. خوشبختانه بسیاری از ترس های کودکان به طورقابل پیش‌بینی رخ می‌دهند و او می‌تواند این مرحله را به کمک درایت والدین خود پشت سر بگذارد.

بسیاری از ترس‌ها برای بعضی از سنین طبیعی‌تر است اما کلا هیچ ترسی – حتی اگر طبیعی هم باشد- نباید بیشتر از دو سال طول بکشد. یعنی طول کشیدن بیشتر از ‌این حد، نشانه مشکل و نیازمند توجه یا حتی درمان بالینی در کودکان است.

ویژگی‌های ترس در کودکان:
۱-برخی از ترس‌ها در کودکان ریشه های فطری و ذاتی دارد(ترس از صداهای بلند و مهیب) و برخی دیگر از همان ماه‌های اول و به صورت اکتسابی در کودک شکل می‌گیرد(ترس از حیوانات مثل سوسک و…) و والدین برای جلوگیری از ترسو شدن کودکان باید خودشان الگوی شجاعی برای کودک باشند.

۲- ترس در کودکان ممکن است ثبات و دوام نداشته باشد، زود پدیدار شود و زود هم از بین برود.

۳- گاهی ترس در کودکان مبتنی بر واقعیت نیست یعنی از چیزی می‌ترسند که بی‌خطر است.
ترس در مراحل مختلف سنی در کودک:

نوع ترس در کودک همزمان با سن او تغییر می‌کند. تا قبل از یک سالگی ترس کودکان بسیار طبیعی است. اولین دوره ترس طبیعی کودک از سن ۶ تا ۸ ماهگی رخ می دهد. در این سن کودک از افراد ناآشنا می‌ترسد و با دیدن چهره‌های ناآشنا احساس ناراحتی می‌کند و خود را به مادرش می‌چسباند و حتی رویش را از افراد غریبه برمی‌گرداند.

ولی با بالا رفتن سن کودک، نوع ترس ها نیز تغییر می کند. ترس از تاریکی و تنهایی و ترس از حیوانات، بین ۲ تا ۵ سالگی در کودکان ظاهر می گردد. ترس از مدرسه به ویژه باآغاز دوره دبستان در برخی از دانش آموزان دیده می شود.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

ترس‌های شدید که در بسیاری از کودکان دیده می‌شود، سلامت جسمی و فکری کودک را تهدید می‌کند و اگر این گونه ترس‌ها درمان نشوند، باعث بروز اختلال‌های جسمی، فکری و تربیتی در کودکان می‌شوند و او نمی‌تواند از فرصت‌ها و توانایی‌هایش به طرز مناسبی استفاده کند. برای درمان و کاهش میزان ترس در کودکان بهتر است نشانه‌های ترس در کودک، علل ایجادکننده و منشاء ترس را بدانیم تا بتوانیم نسبت به رفع آن ترس ها اقدامات لازم را انجام دهیم.

علل و ریشه های بعضی از ترس ها در کودکان:

۱-علت ترس در کودک ممکن است عمدی باشد؛ یعنی، کودک را قبل از چیزی ترسانده باشیم؛ مثل ترساندن کودک از چیزهای خطرناک، نظیر آب جوش، آمپول، وسایل تیز و غیره.

 ۲- گاهی تجربه‌ها و خاطرات ناگوار و وحشتناک کودک باعث ایجاد ترس و اضطراب در او می‌شود.

۳- داشتن والدین بیش از حد حمایت‌کننده، محافظه‌کار و محتاط.

۴- اضطراب ناشی از دوری پدر و مادر، که این حالت عاطفی به صورت ترس از تاریکی و تنهایی ظهور می کند.

۵- مواجه شدن با افراد بیگانه، اشیای جدید، صداهای غیرعادی و مهیب، ناگهانی و بلند و موقعیت‌ها و مکان‌های ناآشنا.

۶- پرورش نیافتن کافی قدرت درک و فهم کودک در مورد ارتباط زمان و مکان، علت و معلول.

۷-  تاثیر نامطلوبی که بعضی از فیلم‌ها، کتاب‌ها بر روی کودک می گذارد.

۸-  دعوای والدین و جدال دائمی آن ها، کودک را دچار احساس عدم امنیت و ترس خواهد کرد.

تلقین در تقویت روحی: 

یکی از روش‌های مۆثر و مفید، تلقین شجاعت و نترس بودن به کودک است، چرا که گاهی ترس، ناشی از عدم اعتماد به نفس و احساس بی‌کفایتی است و در صورتی که کودک اعتماد به نفس اش را به دست آورد، می‌تواند به عنوان فردی شجاع بر ترس های خود غلبه کند و آن ها را مهار کند.

غلبه بر ترس در کودک:

برای غلبه بر ترس در کودک، چاره‌ای جز روبرو شدن با آن نیست. بنابراین به‌تدریج باید محرک‌های جدید را جانشین محرک ترسناک کنیم، تا ترس کودک از بین برود. خوشبختانه اصول یادگیری، مخصوصا اصل خاموشی در مورد از بین بردن ترسها، کاربرد زیادی دارد. به‌عنوان مثال، اگر کودکی از سوسک می‌ترسد، ضمن نشان دادن سوسک به کودک (محرک منفی) به او مقداری شکلات (محرک مثبت) می‌دهیم و چندین بار این کار را تکرار می‌کنیم تا کودک پاسخ مثبت به موضوع ترسناک قبلی بدهد. اگر کودک از تاریکی می‌ترسد، ضمن بازی کردن از او می‌خواهیم در اتاق تاریک جستجو کند و اسباب‌بازی‌های جالب را پیدا کند. با این روش محیط ترسناک کم‌کم برای او جالب می‌شود و ترسش کم کم از بین خواهد رفت. البته باید کودک را با تاریکی آشنا کرد و میزان تاریکی را به‌تدریج افزایش داد تا کودک به تاریکی عادت کند.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

انواع ترس در کودکان و روش های کنترل آن + بخش دوم

فرزندان ما سرمایه‌های آینده جامعه، کشور، والدین و سرپرستان نسل‌های آینده هستند. باید در تربیت و پرورش آن ها نهایت دقت، حوصله و آگاهی را به کار برد.

آموزش آداب معاشرت به کودکان + بخش اول

والدین موظف هستند به فرزندان خود آداب معاشرت با دیگران را بیاموزند و مواردی را که در ارتباط با دیگران باید رعایت کنند، یاد دهند.

به فرزندان خود یاد دهید در زمان گفت‌‌و‌گو با دیگران و بزرگترها از مسخره کردن اشتباهات آن ها، خندیدن بی‌جا، گفته‌‌های غیراخلاقی، بی ادبی و…بپرهیزند.

همچنین هنگام گفت‌‌و‌گو با بزرگترها و دوستان از روی کنجکاوی در جزئیات زندگی خصوصی آن ها، خوش‌ شانسی یا بداقبالی آن ها، داشته‌ها و نداشته‌های مالی آن ها پرهیز کرده و حد و حدود خود را بدانند.

مؤدب بودن عادت خوبی و قابل قبولی است. به گفته ی یکی از روانشناسان:«رفتار مؤدبانه یک روش زندگی است. این طرز رفتار صرفا مخصوص زمان حضور در مراسم‌ها یا رستوران‌های شیک نیست. مهم است که آموزش آداب هر چه زودتر در کودک آغاز شود تا به شکل رفتاری خودکار در کودک درآید. خواه کودک در خانه باشد یا بیرون از آن.»

سلام و خداحافظی را به کودک خود بیاموزید:

حتما نباید کودکتان زبان باز کرده باشد تا به او سلام و خداحافظی را یاد دهید. شما می توانید به کودک بیاموزید که قبل از صحبت کردن با دست سلام و خداحافظی کند. این اولین قدم در آموزش معاشرت با دیگران است. کار جالب دیگری که می توانید انجام دهید این است که هر صبح را با گفتن «صبح به خیر» آغاز کنید.

رفتارهای درست را از همان ابتدا به کودکتان آموزش دهید:

تقریبا بعد از سه سالگی است که روابط اجتماعی کودکان آغاز می شود. لذا آموزش رفتارهای مناسب و مثبت نیز باید از همین دوران آغاز گردد. برای مثال والدین می توانند برای آموزش رفتار مثبت به کودکان خود از روش مدل سازی استفاده کنند. یکی از مهم ترین این الگوها خود والدین هستند. به این معنا که والدین باید به رفتارهای خود در هنگام خشم و عصبانیت و ناراحتی و یا به طور کلی در ارتباطات خود با اطرافیان، توجه کنند. کودکان به طور پیوسته شاهد و ناظر رفتار والدین خود بوده و رفتار آن ها را الگو قرار می دهند. این یکی از بهترین روش ها برای آموزش دادن رفتار مثبت و مناسب اجتماعی به کودکان است.

کودکان را تشویق کنید که در برخورد با افرادی که می شناسند ادب را رعایت کنند:

یک نکته قابل تامل برای آموزش دادن به کودکان این است که بسیاری از این آداب معاشرت در طی بازی کردن و یا کتاب خواندن به کودکان آموزش داده شود. زمانی که کودکان در حال بازی با سایر کودکان هم سال خود هستند سعی کنید اصول و رفتارهای مهم را به آن ها گوشزد کنید. در ضمن کتاب های آموزشی خوبی برای تربیت و آموزش کودکان در بازار وجود دارد. تهیه و خواندن این کتاب ها برای آموزش آداب اجتماعی به کودکان بسیار مهم و تاثیر گذار است.

ثبات در آموزش مهم است:

یادگیری مناسب آداب معاشرت، نیازمند تمرین بسیار و صرف وقت زیادی است. مطمئن شوید شما و همسرتان یا پرستار بچه در خصوص تشویق یا تنبیه کودکتان، سیاستی مشترک دارید. اگر شوهر شما به کودک اجازه دهد هنگام غذا خوردن غذایش را پرت کند در حالی‌که شما اجازه این کار را ندهید، کودک دچار سردرگمی خواهد شد.

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

آموزش چند نکته به کودکان برای بهتر شدن آداب معاشرت آنان:

۱-هنگامی چیزی را می خواهد بگوید: “لطفا”.

۲- هنگامی چیزی به او می‌دهند، بگوید: “متشکرم.”

۳- اگر لازم است که توجه کسی را فورا جلب کند، گفتن عبارت “ببخشید” مودبانه‌ترین راه برای وارد شدن به مکالمه است.

۴- اگر دری بسته بود، پیش از که وارد شود، ابتدا به در ضربه بزد، و منتظر بماند تا ببین پاسخی داده می‌شود یا نه.

۵- در مورد خصوصیات جسمی دیگران اظهار نظر نکند، مگر این که بخواهد از آن ها تعریف کند که باعث می‌شود آن ها خوششان بیاید.

۶- اگر کوچکترین تردیدی درباره انجام کاری دارد، اول از پدر و مادر اجازه بگیرد تا بعد پشیمان نشود.

آموزش آداب معاشرت به کودکان + بخش اول

بد غذایی کودکان مشکل بسیاری از مادران است. در درمان بد غذایی کودکان روش مناسب این است که اول ریشه مشکل را پیدا کنید. معمولا کمتر کودک سالمی پیدا می شود که در طول روز میلی به خوردن انواع غذاها نداشته باشد.

روش صحیح غذا دادن به کودکان + بخش دوم

غذا دادن به کودکان اصول و قاعده خاص خود را داراست. و از اهمیت بسیار زیادی برخورد دار است، بخصوص مادران جوان باید آن ها را فرا گیرند، تا سلامت کودک عزیزشان به خطر نیفتد.

چند نکته رفتاری مهم در تغذیه کودک:

والدین باید در هنگام غذا دادن به کودک خود مواردی را رعایت کنند که باعث افزایش اشتها و ترغیب کودک به خوردن غذا شود. چند نکته شامل:

۱- كودكان باید در زمان خوردن غذا در موقعیت راحتی قرار گیرد و غذا نزدیك و در دسترس او باشد تا بتواند به راحتی بدون این كه تحت فشار قرار گیرد، غذای خود را بخورد. این كار موجب می شود تا حدی ریخت و پاش كودك كمتر شود.

۲- قاشق کودک نباید زیاد گود باشد و لیوان نیز باید به اندازه ای باشد كه كودك به راحتی بتواند آن را بگیرد.

۳- بشقاب و لوازم غذا خوردن کودکان باید از جنس های نشكن باشد. در صورت شكستن ظرف غذا ممكن است كودك احساس ناامیدی كند و یا والدین عصبانی شوند.

۴- رنگ مواد غذایی می تواند در اشتهای كودك و علاقه ی او به غذا خوردن بسیار تاثیر گذارباشد. خوردن غذاهایی با رنگ های سبز، نارنجی و زرد برای کودکان جالب و دوست داشتنی است. برای این كار می توان از سبزیجات برگ سبز، هویج و… استفاده كرد.

۵- باید بی علاقگی كودك را نسبت به یك ماده ی غذایی پذیرفت و یك ماده ی خوراكی دیگر را که دوست دارد جایگزین كرد.

۶- غذا خوردن در یك ساعت معین می تواند سبب تحریك اشتهای كودك شما شود.

۷- كودكان در محیط آرام بهتر غذا می خورد. مشاجره، بلند كردن صدای رادیو و تلویزیون، و همچنین رفت و آمد زیاد حواس كودكان را به اطراف خود پرت می كند و تمایل  او به غذا خوردن كم می شود.

۸- هنگامی كه رفتار كودك شما غلط است، باید عكس العمل ثابتی را نسبت به آن نشان داد، مثلاً اگر بشقاب یا قاشق یا غذا خود را پرت كرد، نباید گاهی اوقات خندید و گاهی تنبیه كرد، بلكه باید رفتاری را در مقابل این حرکت پیش گرفت كه كودك احساس كند، كارخوبی انجام نداده است.

برای معرفی غذاهای جدید به کودک صبور باشید:

یکی از روش‌های تشويق و ترغیب کودکان به خوردن غذاهای جدید کنجکاو کردن آن‌ها نسبت به خوراکی‌ها و غذاهای مختلف است. شاید دفعه اول خیلی از آن غذای خاص خوشش نیاید ولی شما می‌توانید یک هفته بعد به شکل تازه‌تری آن خوراکی وغذا را به او بدهید. البته بدون اجبار و اجازه دهيد خودش نسبت به خوردن آن ترغيب شود.

به خواسته های کودک احترام بگذارید:

اگر کودک شما در حال حاضر حوصله غذا خوردن را ندارد یا اصلا میلی ندارد، مجبورش نکنید چون این کار فقط باعث تندتر شدن آتش درگیری‌های غذایی شما و کودک شده یا باعث می‌شود موقع غذا خوردن استرس بگیرد. از کودک خود نخواهید ته بشقابش را کاملا تمیز کند. به جای این کار می‌توانید به او آزادی انتخاب بدهید تا اگر دلش خواست دوباره کمی غذا در بشقابش بکشد.

 غذاها را به اشکال و طعم های مختلف درست کنید: 

مادران گرامی اگر برای مثال کودکان شما سیب زمینی را به شکل پوره دوست ندارند، آن را به روش های دیگری طبخ کنید. شیوه طبخ غذا (بخارپز، کبابی، سرخ شده…) و طعم دهنده هایی که استفاده می کنید، در بو، رنگ و مزه غذا موثرند.

سعی کنید هر بار شکل تازه ای از همان ماده غذایی را جلوی کودک دلبندتان بگذارید. اگر سری به رستوران چینی بزنید، می بینید که یک نوع ماهی را به اشکال و با رنگ ها و مزه های مختلف برایتان سرو می کنند و شما دوست دارید از هرکدام مقداری بخورید .

این نکته در مورد کودکان نیز صدق می کند و تنوع در وعده ی غذایی کودکان بسیار مهم و ضرری است.

دور هم غذا بخورید: 

غذا خوردن فقط برای سیر شدن و جذب کالری نیست. غذا خوردن سر میز غذا همراه با خانواده اهمیت بیشتری دارد. جز در شرایط استثنایی، به کودک جداگانه غذا ندهید. معمولا میل به خوردن غذا در کنار اعضای خانواده بیشتر می شود.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

روش صحیح غذا دادن به کودکان + بخش دوم