برچسب: گریه کودکان

کودکان از بدو تولد با گریه به دنیا می‌آیند. در واقع گریه، تنها ابزاری است که کودک برای ابراز خواسته‌های خود، آن را بروز می‌دهد. کودک با گریه به بیشتر چیز‌هایی که می‌خواهد می‌رسد. کودک برای هر منظوری به شیوه‌های مختلفی گریه می‌کند. اما تشخیص این مسئله فقط برای مادر آسان است. اطرافیان کودک به خصوص مردان ممکن متوجه نشوند یا به سختی متوجه منظور او شوند.

کودک نوزاد و چندماهه توانایی تکلم ندارد. پس برای ابراز ناراحتی‌ها و درخواست‌هایی که دارد، گریه می‌کند. گاهی گریه کودک برای گرسنگی و گاهی برای تعویض پوشک و خوابیدن است. او با گریه کردن به عنوان یک نشانه، منظور خود را می‌رساند.

اما به مرور که کودک بزرگ می‌شود و توانایی تکلم پیدا می‌کند خواسته‌های خود را با حرف زدن بیان می‌کند. در اینجا اگر کودک برای خواسته‌اش با مخالفت شما مواجه شود برای جلب توجه گریه می‌کند تا شما از سر دلسوزی به او لطف کنید. مسئله درست از جایی شروع می‌شود که والدین به این عملکرد کودک توجه کنند و دل‌شان نرم شود. از اینجا به بعد کودک باهوش سرسختانه پافشاری می‌کند. و عملکرد والدین از حالت لطف مسلم به وظیفه تبدیل می‌شود.

به تدریج که کودک در جریان جامعه پذیری قرار می‌گیرد و بزرگتر می‌شود، کمتر از ابزار گریه استفاده می‌کند. چون او بزرگ شده و کسی به گریه‌اش توجه نمی‌کند. به این ترتیب کنترل بیشتری بر احساسات‌شان پیدا می‌کنند. عده‌ای از کودکان نیز اشک‌شان دم مشک‌شان است و فوری بابت هر چیزی گریه می‌کنند.

« شریل رد»، روانشناس بالینی کودک، معتقد است که « گریه کردن رفتار طبیعی و سالمی است که زیربنای زیستی و اجتماعی دارد. این واکنش می‌تواند موجب تخلیه استرس و انرژی احساسی شود؛ همچنین نوعی ابزار ارتباطی جهت اشتراک گذاری عواطف یا احساس تسلی است.»

براساس نظر شریل رد، گریه کردن واکنشی نسبت به احساسات شدید می‌باشد. سیستم لیمبیک در مغز مسئولیت کنترل عواطف را بر عهده دارد. درواقع کودک یاد می‌گیرد که احساساتش را کنترل کند. البته توانایی فردی هر کودک در کنترل احساسش متفاوت با دیگری است. مثلا نوجوانانی که دوران بلوغ را تجربه می‌کنند به دلیل تغییر احساسات در این دوره، دچار حملات گریه نیز می‌شوند.

معمولا گریه‌ها دو دلیل عمده و مهم دارند. عده‌ای از روی حساسیت و نیاز به همدلی بیشتر گریه می‌کنند. عده دیگری دلیل گریه‌شان به افسردگی و اضطراب برمی‌گردد. به طور کلی اگر کودک در کنترل احساسش ناتوان شود به گریه پناه می‌برد.

با گریه‌های غیرمنتظره و مدام کودکان چه کنیم؟

باید به کودک‌‌مان بیاموزیم که چه زمانی می‌تواند زیر گریه بزند و چه زمانی بهتر است بر احساساتش غلبه کند. در مواردی خودداری از گریه موجب عوارض جسمی و روحی می‌شود.

سمینا با ارائه راهکار‌های زیر در مورد کودکانی که مدام گریه می‌کنند والدین را همراهی می‌کند.

الگوی صحیح مواجهه با فوران‌های احساسی کودک

کودکان به قدری باهوش هستند که عملکرد ما را به خوبی درک می‌کنند. پس چه بهتر که با عملکرد مثبت الگوی مفیدی برای‌شان باشیم. برای کنترل فوران‌های احساسی مثل گریه، بهتر است کودک گریه کردن والدین را ببیند تا یاد بگیرد چگونه با اشک و گریه مواجه شود.

پذیرش گریه به عنوان بخشی از طبیعت انسان

کودکان می‌بینن و یاد می‌گیرند. الگوی خوبی برای آن‌ها باشید. استفاده از جملاتی مثل پسر که گریه نمی‌کنه یا گریه کار خوبی نیست، آسیب‌هایی برای کودک ایجاد می‌کند. گریه به عنوان یک واکنش طبیعی بخشی از طبیعت انسان است که گاهی در مواجهه با درد، غم، محرومیت و و گاهی هنگام احساس شادی و خوشی بروز می‌دهد.

صحبت کردن در مورد کنترل احساسات هنگام آرامش اوضاع

وقتی کودک در وضعیت آرامی قرار دارد بهترین فرصت برای تربیت احساسات او است. در واقع گفت‌و‌گوی شما نباید حالت خشک و رسمی باشد. بهتر است مواردی را برای کودک مثال بزنید که بیشتر در دسترس او هستند. به طور مثال می‌توانید از کتاب‌ها یا فیلم‌هایی که کودک تماشا می‌کند یا مورد علاقه وی می‌باشد استفاده کنید. سعی کنید موقعیت‌های چالشی و احساسی شخصیت‌ها را با رفتار کودک‌تان پیوند بزنید. این مثال تاثیر زیادی در یادگیری و الگو برداری کودک دارد.

گذرا بودن شدت بروز احساسات

کودکان و نوجوانان به هنگام مواجهه با احساسات منفی، از گذرا بودن این احساسات آگاهی ندارند. آن‌ها فکر می‌کنند این مسئله تا مدت‌ها ادامه دارد. والدین باید با یادآوری‌های مکرر به کودک گوشزد کنند که این احساسات ماندگار نیستند و فروکش می‌کنند. کودکان نیز به مرور متوجه خواهند شد که مسائل گذرا هستند.

باج ندادن برای ساکت کردن کودک

گاهی والدین در مواجهه با گریه کودک تحت تاثیر قرار گرفته و برای ساکت کردنش مجبور به دادن باج می‌شوند. بهای بیش از حد به کار کودک او را تشویق به ادامه می‌کند. به طور مثال اگر کودک شما دچار استیصال درونی است و علت گریه‌اش به این علت است، حتما به معلمش متذکر شوید که در هنگام گریه کودک مداخله نکند. در این صورت کودک با دیدن بی توجهی معلم به مرور یاد می‌گیرد که این احساس را کنترل کند.

ایجاد مکانی امن برای گریه

کودک زمانی که گریه می‌کند نیاز به تخلیه احساس دارد. زمانی که دیگران در کنارش حضور داشته باشند امکان دارد که تقلای گریه کودک بیشتر شود. به این ترتیب مکانی را در نظر بگیرید تا کودک در آن جا خودش را از نظر احساسی تخلیه کند.

آشنایی با مهارت‌های مقابله‌ای

برای کنترل احساسات کودک سعی کنید که مهار‌ت‌های مقابله‌ای را به او بیاموزید. مثلا تنفس عمیق، تکرار جملات مثبت، متوقف کردن کاری که به آن مشغول است و یا تقاضای کمک از نزدیکان یا معلم. زمانی که کودک دچار حملات پنیک( وحشت) می‌شود یا به دلایلی دیگر تمایل به گریه دارد و نمی‌تواند خودش را در کلاس کنترل کند، بهتر است از معلم اجازه گرفته و سرش را روی میز بگذارد. می‌تواند تا ده بشمارد یا جملات مثبت را تکرار کند. به این ترتیب می‌تواند بر احساساتش مسلط شود.

کمک به یافتن راه حل مناسب

مؤثرترین راهکار والدین برای کودک این است که به او کمک کنند تا بتواند موقعیت‌های گریه را مدیریت کند. در واقع والدین باید شرایطی را فراهم کنند تا کودک به جای تمرکز روی گریه، در مورد گریه و کنترل آن صحبت کند. شناخت کودک نسبت به محرک‌ها و عواملی که باعث گریه‌اش می‌شوند باعث می‌شود بتواند با کمک والدین راهکاری مقابله‌ای برای این مسئله پیدا کند. در این گونه مباحث باید بحث را طوری جلو ببرید که کودک خودش به نتیجه و راه حل مناسب برسد. راه حلی که توسط او کشف می‌شود ماندگاری بهتری در ذهن کودک دارد. اما اگر راه حل تحمیلی از سوی والدین باشد به راحتی فراموش می‌شود.

 

 

 

 

معمولا کودکان برای نشان دادن خواسته های خود از گریه کردن استفاده می کنند، پس به خودی خود گریه کودک بد نیست و در بسیاری از موارد می تواند مفید باشد. زیرا متوجه می شویم که مشکل کودک چیست و در صدد رفع آن بر می آییم و باید انواع گریه های کودک را بشناسیم و به آن واکنش نشان دهیم.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش اول

خواسته های کودک را به موقع تامین کنید:

در بعضی موارد مادران در خانه، مشغول تلوزیون دیدن و یا در حال آشپزی هستند و وقتی که کودکشان از آن ها خواسته ای دارد، به دلیل این که کار دارند و دستشان بند است کودک را نادیده می گیرند. در این هنگام وقتی کودک خواسته اش بر طرف نمی شود، شروع به گریه کردن می کند. و مادر در اصل به خاطر گریه کودک است که در هر شرایطی می رود تا کودک آرام شود و نیاز او برطرف شود.

اما این کار مادران، اشتباه است چون باعث می شود کودک یاد بگیرد که تنها اگر گریه کند، مادر خواسته ی او را برطرف می کند. لذا سعی کنید قبل از این که کودکتان به گریه بیفتد، خواسته اش را بر آورده کنید.

چند روش برای آرام کردن گریه های بی دلیل کودکان:

موسیقی: هنگام گریه کودک برای او لالایی بخوانید یا برای او موسیقی پخش کنید. شما می توانید انواع موسیقی ها را امتحان کنید تا متوجه شوید که کدام نوع موسیقی مورد علاقه کودکتان است و او را آرام می کند. رقصاندن کودک در آغوشتان باعث می شود کودک کمی ورزش کند و به آرامش برسد که ممکن است منجر به خواب کودکتان شود.

به کودکتان نزدیک شوید: چه کودک گریه کند و چه گریه نکند او را بسیار در آغوش بگیرید و او را تکان دهید و نوازش کنید. حتی اگر کودک به راحتی می تواند شیشه ی شیر خود را نگه دارد اما هنگام شیر خوردن او را در آغوش بگیرید. برای کودکان بزرگتر کتاب بخوانید و یا موسیقی پخش کنید. کودکان، نیازمند نوازش، نزدیکی و در آغوش گرفته شدن هستند، تا احساس کنند که آن ها را دوست دارید.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

حواس کودکتان را پرت کنید: هر زمان که احساس کردید کودکتان در حال طغیان احساسی است، از او بخواهید فعالیت هایی را انجام دهد تا احساس او را منحرف کند و او را آرام تر کنید. پرت کردن حواس کودک به او کمک می کند تا توجه اش به چیزهای دیگری متمرکز شود.

هوای تازه: گاهی باز کردن درب خانه و پنجره و ایستادن کودک در مسیر جریان هوا به ساکت و آرام شدن کودکان کمک می کند. اگر این روش پاسخگو بود می توانید او را در بالکن و یا کنار پنجره در آغوش بگیرید و با او صحبت کنید.

حرکت دادن کودک: در آغوش گرفتن و یا قرار دادن کودک در کالسکه و راه بردن او در بعضی موارد منجر به آرامی او می شود. و یا می توانید از صندلی های محرک و یا تاب استفاده کنید و کودک را بر روی تاب قرار دهید و آن را تکان دهید.

آب گرم: همچون هوای تازه، آب گرم می تواند موجب آرامش و ساکتی کوک شود. حتی زمانی که کودک را به حمام می برید او را زیر دوش آب گرم بگیرید و اجازه دهید آب گرم روی بدن او حرکت کند.

 روش ماساژ شیر خوار: ماساژ کودکان شیر خوار به آرامش و بهبود دل درد کمک می کند، و باعث افزایش ارتباط والدین با کودک می شود. در ابتدا دست هایتان را بشوید و آن ها را گرم کنید، ماساژ باید بسیار نرم و بدون هیچگونه فشار باشد. از انگشت شصت استفاده کنید و بعد به آرامی پیشانی را لمس کنید و بعد گردن و سپس شانه ها را به آرامی ماساژ دهید. به  چشمان کودک نگاه کنید، لبخند بزنید و با او حرف بزنید و از بالای ران تا پایین را با حرکات چرخشی لمس کنید. هنگام ماساژ می توانید از روغن بچه و یا روغن نارگیل استفاده کنید.

شما می توانید برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا به سایت رادیو قصه کودک مراجعه کنید.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش اول

کودک با گریه کردن است که با دیگران ارتباط برقرار می کند، و این موضوع کاملا طبیعی است. گریه های کودک در مراحل رشد متفاوت است، و دلایل مختلفی را داراست. در حدود یک ماهگی کودک، گریه ی او شکل خاصی را به خود می گیرد و همین باعث می شود مادر، گریه ی کودک خود را از بین سایر کودکان تشخیص دهد و متوجه این می شود که آیا گریه کودک خود به دلیل گرسنگی است و یا به دلیل عصبانیت و بداخلاقی کودک است.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش دوم

کودکان بین چهار تا پنج ماه گاهی ممکن است به خاطر جلب توجه گریه کنند. گریه ی کودکان در سنین زیر سه سال اغلب طبیعی است، زیرا آنان به دنبال رفع برخی از نیازهای خود هستند و جای نگرانی برای والدین نیست.

اما بعد از سه سالگی ممکن است دلایل روانشناختی  موثر باشد. کودکان هر چه بزرگتر می شوند کنترل بیشتری را بر روی احساسات خود دارند، و دیگر مانند بچگی خود به هر دلیلی گریه نمی کنند. اما بعضی از کودکان با وجود آن که بزرگ شده اند اما باز هم به تعبیری اشک شان دم مشک شان است، و حتی گاهی بدن دلیل مشخص گریه می کنند.

اضطراب جدایی در کودک:

آویزان شدن برخی از کودکان به مادر خود در هنگام آشپزی، نظافت، بیرون رفتن از خانه و گاهی حتی دستشویی رفتن چیزی دور از ذهن نیست و مشکل بسیاری از مادران است. و مادران باید بدانند این وابستگی کودک به مادر خود تا ۱۸ ماهگی امری کاملا طبیعی است زیرا کودکان در این سن دچار نوعی اضطراب جدایی می شوند.

مادر در این سن وظیفه دارد که با انجام دادن راهکارهایی مثل قایم موشک بازی کردن با کودک، گذاشتن کودک برای ساعاتی به خانه مادر بزرگ تا حدودی این وابستگی را کاهش دهد. و به کودک خود بیاموزد که بدون آن ها هم می تواند زندگی کند.

کودکان تا دو یا سه سالگی به دلیل این که نمی توانند خودشان سرخودشان را گرم کنند و حتی گاهی با هم سن های خود هم دعوا می کنند و هم بازی آن ها نمی شوند.

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

بنابراین دوست دارند که اوقات خود را با بزرگتر ها بگذرانند و با آن ها سرگرم شوند، لذا یکی از دلایلی که کودک هنگام جدایی از مادر گریه می کند همین احساس تنهایی است.

در پیدا کردن راه حل به کودک خود کمک کنید:

در بسیاری از موارد موثرترین راهکاری که می تواند کودکان را از گریه های غیر منتظره و بی مورد دور نگه دارد این است که به او کمک کنید تا یاد بگیرد موقعیت هایی را که موجب می شود او گریه کند را مدیریت کند.

بهترین روش این است که به جای تمرکز کردن روی خود گریه های کودک، کودکتان را تشویق کنید و در مورد راه های مقابله با هر موقعیتی که باعث گریه او می شود با شما صحبت کند. از کودک بخواهید هر چیز که باعث گریه او می شود را شناسایی کند و آن وقت با هم برای راهکارهای مقابله آن مشورت کنید.

نکته مهم این است که بحث را طوری پیش ببرید که در نهایت خود کودک به راه حل برسد، این که کودک خودش راه حل را پیدا کند بسیار موثرتر از این است که والدین راه حل و نظر خود را به او تحمیل کنند.

به گفته ی شریل رد، روانشناس بالینی کودک:« گریه کردن رفتار طبیعی و سالمی است که زیر بنای زیستی و اجتماعی دارد، این واکنش کودک می تواند موجب تخلیه ی استرس و انرژی احساسی او  شود، همچنین نوعی ابزار ارتباطی جهت اشتراک گذاری عواطف یا احساس تسلی است. ساز و کارهایی که موجب آغاز گریه می شوند، به سیستم لیمبیک مرتبط اند یعنی همان قسمتی از مغز که وظیفه ی کنترل عواطف را بر عهده دارد. کودکی دوران یادگیری کنترل و تنظیم احساسات است ».

شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه کودک برای شنیدن قصه شب و قصه کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا دنبال کنید.

کودکانی که زیاد گریه می کنند + بخش دوم