همه ما با کودکانی که گاه و بی گاه شروع به گریه کردن و جیغ زدن می کنند مواجه شده ایم. گریه کردن های بسیار و جیغ های ممتد کودکان برای رسیدن به اهدافشان، و همچنین متقاعد کردن والدینشان است. و اصولا در چنین شرایطی والدین برای پایان دادن به جیغ و دادهای کودک خود تسلیم خواسته کودک خود می شوند.
سر و صدا و فریاد کودکان و روش کنترل آن + بخش دوم
رفتارهایی که باعث جیغ زدن کودک می شود را پیش بینی کنید:
در بسیاری از موارد جیغ و داد کردن های کودک، والدین آنها را عصبی می کند و آنان کودک را کتک می زنند تا مانع جیغ زدن های او شوند. اما تنبیه بدنی کودک علاوه بر اینکه کار درست و شایسته ای نیست، هیچ کمکی به آرام شدن کودک نمی کند و برعکس شدت جیغ های کودک را افزایش می دهد.
اگر والدین نسبت به جیغ و داد کردن های کودک حساس هستند و نمی توانند بی تفاوت باشند، بهتر است رفتارهای کودک خود را پیش بینی کنند. اگر قرار است با جیغ زدن کودک خواسته های او را اجابت کنیم، قبل از آنکه کودک شروع به جیغ زدن کند این کار را انجام دهید.
برای شناخت بیشتر کودکان، رفتارهای او را ۱۰ روز پیگیری و ثبت کنید، این کار باعث می شود مطالب زیادی را از رفتار و برخوردهای کودک و واکنش های اطرافیان به دست آورید که به بهتر شدن این وضعیت کمک بسیاری می کند.
باید توجه داشته باشید که والدین یک کودک دو ساله باید قوق العاده صبور باشند در این صورت این دوره به خوبی می گذرد و باعث به وجود آمدن آینده بهتری می شود.
والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.
تربیت کودکانی که داد می زنند:
از کودک بخواهید برای اینکه به آرامش برسد و آرام شود چند دقیقه در یک جای خاص بنشیند و به کودک بگوئید هر وقت آرام شد و توانست با شما به صورت مودبانه صحبت کند نزد شما بیاید. اگر کودک در انجام این کار با شما مقابله کرد، کودک را به آرامی به سمت صندلی هدایت کرده و او را بنشانید و خود تا زمانی که آرام شود کنارش بنشینید.
زمانی که کودک شما در یک مکان عمومی شروع به فریاد کشیدن کرد، او را به جای خلوتی ببرید اگر سن کودک مناسب بود به او بگوئید که از رفتار او خوشتان نیامده است و اگر مودبانه صحبت نکند، به حرف او گوش نمی دهید. و بعد از آن منطقه خارج شوید. هیچ وقت به خاطر ترس از فکری که اطرافیان حاضر راجب شما می کنند، در برابر فریادهای کودک خود تسلیم نشوید.
بهتر است رفتاری را که شما دوست دارید کودکتان داشته باشد را به او توضیح دهید اما زمانی که کودک رفتارش مناسب باشد، آماده و پذیرای حرف های شما باشد، به او بگوئید که بیشتر از این از او انتظار دارید. با او طوری رفتار کنید که او بداند یک بچه خوب و بزرگ جیغ نمی زند.
چگونه کودک خود را آرام کنیم:
بهتر است در اولین قدم به دنبال علت نق نق و جیغ های کودک خود باشیم، بعد از آن این کارها را انجام دهید:
۱-وقتی کودک شما شروع به گریه و زاری می کند مستقیم در چشم های او نگاه کنیم و از او بخواهیم ساکت شود. صدایتان را بلند نکنید و آهسته با کودک خود حرف بزنید.
۲- به کودک خود یاد دهید برای جلب توجه بیشتر می تواند آرام، اما با لحن قوی و محکم صحبت کند.
۳- با قاطعیت روی حرف خود بمانید. هر وقت شروع به نق نق و گریه کرد به او بگوئید درست صحبت کند به کار بردن این عبارت مهم است، زیرا کودک متوجه می شود که نق نق و گریه کردن برای او و یا هر کس دیگری درست نیست. مطمئن باشید که اگر قاطع باشید فرزندتان هم خواسته های شما را بهتر درک می کند و دست از نق نق کردن بر می دارد.
شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه کودک برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.
