رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.
خیلی از ما عقیده داریم با قرار دادن کودک در رابطه با موضوع ترسناک برای کودک، باعث از بین رفتن ترس کودک می شویم اما در حقیقت این کار منجر به ازبین رفتن اعتماد کودک نسبت ب ما می شود.
یکی از اشتباهات در رابطه با ترس کودکان نفی ترس کودکان است.استفاده از جملاتی مانند این که ترس نداره ،بزرگ شدی، بازخودتو لوس کردی و ….به کودک این پیام را می دهد که هیچ کس او را درک نمی کند وهیچ کس را ندارد و این موضوع باعث می شود اضطراب کودکان نیز بیشتر شود.
برخی از ترس‌ها در کودکان ریشه فطری دارد (ترس از صداهای مهیب) و برخی دیگر از همان ماه‌های اول و به صورت اکتسابی در کودک شکل می‌گیرد (ترس از حیوانات مثل سگ و گربه) و والدین برای جلوگیری از ترسو شدن کودکان باید خود الگوی شجاعت باشند.
ترس کودکان ممکن است ثبات و دوام نداشته باشد، زود پدید آید و زود هم از بین برود. گاهی ترس کودکان مبتنی بر واقعیت نیست یعنی از چیزی می‌ترسند که بی‌خطر است.
تفاوت کابوس و هراس شبانه:
از هر چهار کودک، یک کودک بین سه تا هشت سال به مشکل کابوس‌های شبانه یا
«هراس شبانه» دچار است. هراس شبانه معمولاً یک ساعت پس از خوابیدن کودک اتفاق می‌افتد. کودک با ترس و وحشت از خواب بیدار شده و با وحشت فریاد می‌کشد اما گریه نمی‌کند. مدت این حالت بین پنج تا نیم ساعت متغیر است. اگر از آن‌ها درباره علت هراسشان سؤال کنید (در کودکان بالای سه سال) پاسخی ندارند و فقط به شما خیره می‌شوند. یکی از نکات حائز اهمیت درباره این کودکان آن است که صبح فردا هیچ خاطره ایی از وقایع شب قبل به یاد نمی‌آورند و این نشان دهنده آن است که به مشکل روانی یا احساسی دچار نیستند و فقط ترسی لحظه یی و گذرا باعث بیدار شدن آن‌ها از خواب می‌شود. این حالت با چند جلسه مشاوره به راحتی از بین می‌رود.
بچه های گل برای شنیدن قصه های صوتی کودکانه و قصه شب با صدای خاله سمینا برای گروه های سنی (الف، ب، ج) به سایت رادیو قصه کودکانه مراجعه کنید.
کابوس معمولاً در ساعت‌های نزدیک صبح سراغ کودکان آمده و آن‌ها را آشفته می‌کند. کودکان با دیدن کابوس از خواب پریده و آشفته به دنبال والدین خود می‌گردند – گاه با فریاد زدن و گاه با خوابگردی – تا خواب خود را برای آن‌ها تعریف کنند. هراس و نگرانی آن‌ها به سرعت از بین نمی‌رود، بنابراین به سرعت نیز نمی‌توانند بخوابند. کابوس‌های آن‌ها معمولاً حول یک موضوع بوده و ناشی از مشکلات و نگرانی‌های کودک در طول روز است. وقایع شب قبل را به خوبی به یاد می‌آورند. بهترین شیوه درمان مراجعه به روان شناس و حل مشکل کودک است. کابوس برخلاف هراس شبانه ناشی از مشکلات روحی – روانی یا عاطفی است و باید به سرعت به آن رسیدگی کرد.
والدینی که کودک را می‌ترسانند:
والدین نقش مهمی در ایجاد ترس در کودک دارند. پدر یا مادری که وقتی کودکش نمی‌خوابد به او می‌گوید: «اگر نخوابی میگم بیان ببرنت!» تخم ترس را در وجود فرزندش می‌کارد و کودک با شنیدن هر صدایی فکر می‌کند آمده‌اند او را ببرند یا مادری که مدام تهدید می‌کند، اگر اذیت کنی ولت می‌کنم میرم، وقتی کودک را به مهدکودک می‌برد با مقاومت و ناآرامی او مواجه می‌شود. چون این کودک می‌ترسد مبادا مادرش او را بگذارد و برود و دیگر هیچ وقت دنبالش نیاید. تأثیر چنین حرف‌هایی حتی از تنبیه فیزیکی بدتر است و آثار ماندگاری دارد.
به گفته ی یکی از روانپزشک ها: مادرها و پدرها نباید کودک خود را نگران کنند، گاهی مادرها وقتی می‌خواهند بیرون بروند برای این که اشک فرزندشان را نبینند، پنهانی از منزل خارج می‌شوند. در صورتی که باید از فرزندشان خداحافظی کنند، چون در غیر این صورت او فکر می‌کند مادر ناگهان غیب می‌شود و هر لحظه اضطراب و ترس دارد که مبادا مادرش او را ترک کند.
چطور بفهمیم ترس کودک طبیعی است:
اگر پدر و مادری با مراحل رشد آشنا باشند، می‌توانند بفهمند ترسی که در فرزندشان وجود دارد طبیعی است یا نه. اضطراب جدایی در کودک دو ساله طبیعی است، ولی اگر بچه دوازده ساله ای هنوز می‌خواهد پیش مادرش بخوابد، غیرطبیعی است و چنین رفتاری در این سن از او انتظار نمی‌رود.
اگر ترسی غیرطبیعی در کودک خود مشاهده کردید، برای ماندگار نشدن آن حتماً به یک روان شناس کودک مراجعه کنید. درمان این ترس‌ها دارویی نیست، مگر این که با اضطراب شدید همراه باشد.