یکی از نگرانی هایی که در والدین وجود دارد، اختلالات کلامی و گفتاری کودک خود است. کودکانی که دچار این اختلال هستند برای ارتباط برقرار کردن با دیگران از روش هایی مثل زبان اشاره و یا ساخت زبان جدید استفاده می کنند.
این کودکان شاید در زمان کودکی به کمک والدین خود بتوانند نیازهای ارتباطی کلامی خود را رفع کنند، اما زمانی که در جامعه بزرگتری مثل مدرسه قرار می گیرند این اختلال گفتار، می تواند به یک مسئله بغرنج در بحث ارتباطی تبدیل شود.
کدام کودک به گفتار درمانی نیاز دارد؟
یک کودک یک ساله گفتار را به صورت تک کلمه شروع می کند. وقتی سن کودک به یک سال و نیم می رسد تعداد کلمات افزایش می یابد، و در دو سالگی کودک می تواند جمله های دو کلمه ای بگوید.
براساس همین روند دامنه کلمات و جمله ها و گفتار پیوسته کودک کامل تر می شود. هر کودکی رشد زبان را همانند سایر توانایی های رشدی – حرکتی در سن مشخص پشت سر می گذارد و در هر مرحله نشانه هایی از رشد زبان بروز می کند.
والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.
والدین با توجه به این نشانه ها است که می توانند بفهمند کودک تاخیر گفتاری دارد یا خیر. اگر کودک تا دو سالگی نتواند حتی تک کلمه ای را بیان کند، باید والدین به گفتار درمانگر مراجعه کنند.
نشانه های وجود مشکل احتمالی در حرف زدن کودک:
اگر شما به عنوان والدین در مورد تکلم و گفتار کودک خود نگران هستید، با توجه به چند نکته ای که ذکر می شود می توانید در خصوص مشکل داشتن کودک خود مشکوک شوید.
باید به کودکی که نمی تواند به صداهای اطرافیان خود پاسخ دهد یا حتی با در آوردن صدا منظور و مقصود خود را به شما برساند، دقت بیشتری را داشته باشید. اگرچه در بین کودکان ۱۲ تا ۲۴ ماه این موارد را مشاهده کردید نسبت به آن بی تفاوت نباشید.
۱-استفاده نکردن کودک از اشاره و ادا مثل تکان دادن دست هنگام خداحافظی.
۲- استفاده از ایما و اشاره در ارتباطات به جای به کارگیری کلمات تا ۱۸ ماهگی.
۳- مشکل کودک در تقلید کردن صدا.
۴- داشتن مشکل در فهم خواسته های کلامی ساده و انجام آن ها.
تا قبل از ۱۲ ماهگی کودک شما باید نسبت به صداهای اطراف خود عکس العمل نشان دهد و اگر این طور نبود، ممکن است کودک دچار مشکلات شنوایی باشد.
کودکانی که نوک زبانی حرف می زنند:
طبق بررسی های انجام شده مشخص شده است که یک درصد افراد در جوامع مختلف دچار ناروانی گفتار هستند که این آمار در کودکان بیشتر است و به پنج تا هفت درصد نیز می رسد.
البته لکنت یا ناروانی گفتار در کودکان سه تا پنج سال می تواند امری طبیعی باشد، ولی ترساندن کودک، تب و تشنج و عواملی از این قبیل سبب ماندگار شدن این مشکل در کودک می شود. بی توجهی به درمان به موقع اختلالات گفتاری در کودکان منجر می شود این دسته از کودکان قبل از ورود به مدرسه گرفتار اختلالات تولید صدا شوند یا به اصطلاحی دیگر نوک زبانی حرف بزنند.
حتی ممکن است این کودکان برخی کلمات را به درستی ادا نکنند و در صورتی که این مشکل برطرف نشود، در دوران مدرسه در دیکته نویسی و رونویسی دچار مشکل خواهند بود که البته می توان با آموزش و گفتار درمانی به آن ها مانع افت تحصیلی شان شد.
شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.