بهبود وضعیت تغذیه،‌ گسترش و در دسترس بودن انواع خوراکی‌ها و هم چنین تولید انبوه تنقلات متنوع اشتهای ناچیز معده‌های  کوچک را به سرعت اشباع می‌کند و هنگامی که پدر و مادر ها مشاهده می‌کنند​ کوکشان سر سفره غذا از خوردن امتناع دارد، نگران و سرگشته می‌مانند که چگونه او را به خوردن غذاها تشویق کنند.

بی اشتهایی کودکان و روش های درمان آن + بخش دوم

گاهی اصرار مداوم والدین و امتناع کودک کار را به جای باریک می‌کشاند و بی‌اشتهایی به یک مساله بغرنج در روابط آنان تبدیل می‌شود؛ غافل از این‌که بی‌اشتهایی دلیلی دارد که باید در پی رفع آن بود.

اغلب مادر‌ها از غذا خوردن فرزند خود رضایت کافی را ندارند و نسبت به بی اشتهایی کودکان خود شکایت می‌کنند. این بی اشتهایی به سن کودک، سطح انرژی او و عوامل دیگر نیز بستگی دارد و در میان بچه‌های ۲ تا ۶ ساله معمول‌تر است.

اگر بی اشتهایی کودکان با کاهش وزن هم همراه باشد، باید به پزشک معالج متخصص اطفال مراجعه نمود تا علت آن را بررسی کند و در صورت لزوم برای کودک مکمل و یا دارو تجویز نماید.

علل بی اشتهایی در کودکان:

۱-خستگی زیاد:

گاهی بچه‌ها به علت دیر خوابیدن های شبانه، خستگی و یا خواب‌آلودگی، اشتهایی به خوردن وعده‌های غذایی از خود نشان نمی‌دهند. در این مواقع والدین بجای اصرار ورزیدن بیش از حد، بهتر است با ترفندهای مختلف اقدام به غذا دادن کنند.

۲- مصرف تنقلات در میان وعده ها: 

گاهی اوقات مصرف شیرینی و بستنی و نوشیدنی های شیرین در میان وعده ها باعث بی اشتهایی در کودکان می شود و عاملی جهت سر باز زدن کودک از خوردن غذاهای اصلی و اساسی می‌شود و زمینه‌ی گرایش او را به مواد شیرین و پرچرب فراهم می‌سازد که این موضوع باید توسط والدین کنترل شود.

۳- اعمال فشار روانی بر کودک:

باید والدین این نکته را بدانند که بروز مشاجره خانوادگی، یا وجود مشکلی در بین اعضاء دیگر خانواده ، برغذا خوردن کودکان ، خصوصاً کودکان باهوش تأثیر بسزایی دارد. اجبار کودک به خوردن، و ترساندن او از پدرش یا هر قدرت دیگری و تهدید کودک برای غذا ندادن به خاطر عمل زشتی که انجام داده است همه می توانند از این مقوله باشند.

 

والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.

درمان بی اشتهایی کودک با راه حل هایی مخصوص والدین :

بسیاری از کودکان نوپا بدغذا هستند. این یک حوزه از زندگی کودکان است، که می توانند کمی کنترل رویش داشته باشند. با امتناع از خوردن، کودک در حال تمرین استقلال است و این وظیفه شما به عنوان یک والد است که غذایی سالم را به او ارائه دهید و آموزش عادات غذایی خوب را یادش دهید. 

مسیر بهبود:

شما نمی توانید کودکتان را مجبور به خوردن انواع غذاها کنید. اما می توانید عادت های غذایی سالم و خوش مزه را در کودک خود، تشویق کنید.

عادات غذایی سالم:

بگذارید کودک شما مقدار غذایش را خودش انتخاب کند. قاعده خوب این است که یک قاشق غذا خوری از هر نوع غذا را به ازای هر سال از سن کودک خود پیشنهاد کنید. غذا را در بشقاب های کوچک سرو کنید و به آن ها این شانس را بدهید تا برای بیشتر خوردن درخواست کنند. 

بگذارید کودکتان هم کمک کند:

بگذارید کودک غذا را انتخاب کند. راهی پیدا کنید که بتواند به آماده سازی غذا کمک کند. اگر آن ها در بخش های مختلف غذا درست کردن شرکت کنند، به احتمال بیشتری آن غذا را می خورند.

سس تهیه کنید:

برای تشویق کودک خود برای امتحان میوه و سبزیجات جدید، سس های سالمی را فراهم کنید. اینها می توانند شامل سس، ماست، یا سس سالاد کم چرب باشند.

بی اشتهایی کودکان و روش های درمان آن + بخش دوم

در بسیاری از مواقع کودکان هنگام خوابیدن دچار ترس و وحشت می شوند. آن ها از هیولایی که ممکن است در کمد لباس های او مخفی شده باشد، تمساحی که ممکن است زیر تختشان باشد و یا اسکلتی که ممکن است از پشت پنجره ظاهر شود و … می ترسند.

ترس از موجودات خیالی در کودکان و چگونگی رفع آن + بخش دوم 

این ترس ها نشان دهنده ی چیزی است که در دنیای درون کودکان  می گذرد و باعث ترس و وحشت در آن ها می شود. شب ها وقتی کودک دیگر به مسایل روزمره اش فکر نمی کند ، نگرانی و پریشانی ها سراغش می آیند و مسایلی که در طول روز باعث رنج و آزار کودک شده است، یادش می آیند.
کودک وقتی درباره ی مدرسه  ی جدیدش یا خواهر و برادری که تازه به دنیا آمده اند فکر می کند ، نگران می شود . تاریکی شب باعث می شود که کودک حساس تر و محتاط تر شده و بیشتراز قبل بترسد.

گاهی اوقات نیز کودکان از تصاویری که در کتاب داستان ها ، فیلم ها و سریال ها می بیند ، می ترسند و شما به عنوان والدین باید مواظب جنبه ها بصری دید کودک خود باشید.

شما هم بارها شنیده اید که کودکتان می گوید : از هیولا ، روح و جن می ترسد. برای از بین بردن  ترس از موجودات خیالی در کودکان باید کم کم تفاوت بین واقعیت و تخیل را به او بیاموزید. وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون می بینید، در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.

نسبت به ترس کودکان خود واکنش شدید نشان ندهید:

واکنش شدیدی نسبت به ترس کودکتان نشان ندهید. واکنش های افراطی شما به غول های خیالی فرزندتان، تنها به آن ها اعتبار بیشتری می بخشد. اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد سازید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد، اما هرشب، عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگویید: «دیدی؟ هیچ هیولایی اینجا نیست!» کودک تردید می کند که اگر غولی وجود ندارد، چرا همیشه به داخل کمد نگاه می کنید. در حالی که ترس کودک از هیولا  را تصدیق می کنید، برخوردی کاملاً واضح و مثبت نسبت به موضوع داشته باشید.

 ترس کودک را بپذیرید و اگر خودتان در کودکی از روح و هیولا و … می ترسیدید، اعتراف کنید و توضیح دهید که هر چه بیشتر درباره دنیای اطراف آموختید، ترستان کمتر شد.

ترس از تاریکی در کودکان :

ترس های وقت خواب، از تاریکی هیولای زیر تخت و تنها خوابیدن در سنین پیش از دبستان و سال های آغازین پس ازآن معمول هستند. این ها سال هایی هستندکه قدرت تخیل کودک به طرز فوق العاده ای گسترش پیدا می‌کند.

 به دلیل تخیلاتی که در طول روز کودک ذهن خود را با آن درگیر کرده ناگهان حتی اشیای آشنا که قبلاً هرگز ترسناک نبوده اند مثل اتاق خواب، تاریک و وحشت آور به نظر می‌رسد و از آنجا که کودک در این سن هنوز در حال آموختن تمایز بین خیال و واقعیت است احتمال وجود موجود نامرئی در زیر پتو یا تخت برایش کاملاً واقعی به نظر برسد.

روان شناسان معتقدند: ترس های وقت خواب، از تاریکی، از جدایی از والدین، از صداها، از آدم های بدی که آسیب جسمی وارد می‌کنند، یک مرحله کاملا طبیعی در روند رشد کودک است و اغلب پیش از آن که والدین انتظار دارند به طول می‌انجامد.

 این مرحله در حدود سن دو سالگی آغاز می‌شود و تا هشت، نه سالگی ادامه می‌یابد. علاوه بر این، کودکان در سنین پیش از دبستان شروع به درک این نکته می‌کنند که چیزهایی در دنیا وجود دارد که می‌تواند به آن ها آسیب بزند، لذا کار والدین در ده سال آینده و یا حتی بیشتر، این است که به کودکان کمک کنند تا تفاوتهای میان خطر واقعی و چیزهایی که تنها به نظر می‌رسند و واقعی نیستند را درک کنند.

زمان خواب کودکان را تنظیم کنید:
کودکانی که دیرتر به خواب می روند، بیشتر احتمال دارد دچار کابوس شوند. بچه ها به ۱۰ الی ۱۱ ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند. لوازم روشنایی در هنگام خواب مانع تولید ملاتونین همان هورمون القاء خواب می شوند.

این گونه چراغ های روشنایی باید نیم ساعت قبل از خواب خاموش شوند. حمام رفتن نیز می تواند آرامش پیش از خواب را زیاد کند. توجه داشته باشید بچه با مثانه پر به رختخواب نرود. همین امر نیز می تواند اختلالاتی برای کودکان به همراه داشته باشد. 

چندراه حل:

۱-کودک خود را مجبور نکنید که مستقیما با ترسش رو به رو شود. برای مثال کودک را وادار نکنید که به انباری برود تا به ترس خود نسبت به جاهای تاریک غلبه کند. شاید این ترس شوکی برای کودک باش که باعث آسیب رساندن به او می شود.

۲- چند اقدام ساده، به کودک کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری بکند، مانند: باز گذاشتن در اتاق خواب او، دادن چراغ قوه به او و بستن در کمد یا باز گذاشتن آن (بستگی به کودک دارد). اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید، ترسش کمتر می شود. چراغ خواب های کوچک، نیز سایه های ترسناک را از بین می برند. انعطاف داشته باشید. بچه ها اغلب سعی می کنند ترس شان را به صورت هایی غیرمعمول کنترل کنند، نظیر: خوابیدن روی زمین یا آواز خواندن در حالی که از پله ها بالا می روند.

ترس از موجودات خیالی در کودکان و چگونگی رفع آن + بخش دوم