بچه‌های عزیز سلام. داستان دیگری از مجموعه قصه‌های کودکانه سمینا را برای شما ترجمه کردیم. با ما همراه باشید و از خواندن قصه زیر لذت ببرید.
لاکپشت و خرگوش( قصه کودکانه)
خرگوشی چابک در جنگل زندگی می‌کرد. او همیشه درباره سرعت دویدنش برای حیوانات دیگر لاف می‌زد .
حیوانات از گوش دادن به حرف‌های خرگوش خسته شده بودند. به همین خاطر روزی از روزها لاکپشت آرام آرام پیش او رفت و او را به مسابقه دعوت کرد. خرگوش با خنده‌ای فریاد زد .
خرگوش گفت: با تو مسابقه بدم؟ من تو رو به‌راحتی می‌برم! اما نظر لاکپشت عوض نشد. باشه لاک‌پشته. پس تو می خوای با من مسابقه بدی؟ با شه قبوله. این واسه من مثه آب خوردنه. حیوانات برای تماشای مسابقه بزرگ جمع شدند .
سوتی زدند و آن‌ها مسابقه را شروع کردند. خرگوش مسیر را با حداکثر سرعت می‌دوید درحالی‌که لاکپشت
به‌کندی از خط شروع مسابقه دور می‌شد .
خرگوش مدتی دوید و به عقب نگاه کرد. او دیگر نمی‌توانست لاکپشت را پشت سرش در مسیر ببیند. خرگوش
که از برنده شدن خود مطمئن بود تصمیم گرفت در سایه یک درخت کمی استراحت کند .
لاکپشت با سرعت همیشگی‌اش آهسته آهسته از راه رسید. او خرگوش را دید که کنار تنه درختی به خواب
رفته است. لاکپشت درست از کنارش رد شد .
خرگوش از خواب بیدار شد و پاهایش را کش و قوسی داد. مسیر را نگاه کرد و اثری از لاکپشت ندید. با خودش
فکر کرد من باید برم و این مسابقه رو هم برنده بشم .
وقتی خرگوش آخرین پیچ را رد کرد، ازآنچه می‌دید تعجب کرد. لاکپشت داشت از خط پایان رد می‌شد.
لاکپشت مسابقه را برد !
خرگوش سردرگم از خط پایان رد شد. خرگوش گفت: وای لاک‌پشته، من واقعاً فکر نمی‌کردم تو بتونی منو ببری.
لاکپشت لبخندی زد و گفت: می‌دونم. واسه همین بود که من برنده شدم.
در ادامه متن اصلی قصه را به زبان انگلیسی می‌خوانیم.
The Tortoise and the Hare
A speedy hare lived in the woods. She was always bragging to the other animals about how fast she could run.
The animals grew tired of listening to the hare. So one day, the tortoise walked slowly up to her and challenged her to a race. The hare howled with laughter.
“Race you? I can run circles around you!” the hare said. But the tortoise didn’t budge. “OK, Tortoise. You want a race? You’ve got it! This will be a piece of cake.” The animals gathered to watch the big race.
A whistle blew, and they were off. The hare sprinted down the road while the tortoise crawled away from the starting line.
The hare ran for a while and looked back. She could barely see the tortoise on the path behind her. Certain she’d win the race, the hare decided to rest under a shady tree.
The tortoise came plodding down the road at his usual slow pace. He saw the hare, who had fallen asleep against a tree trunk. The tortoise crawled right on by.
The hare woke up and stretched her legs. She looked down the path and saw no sign of the tortoise. “I might as well go win this race,” she thought.
As the hare rounded the last curve, she was shocked by what she saw. The tortoise was crossing the finish line! The tortoise had won the race!
The confused hare crossed the finish line. “Wow, Tortoise,” the hare said, “I really thought there was no way you could beat me.” The tortoise smiled. “I know. That’s why I won.”
