دسته: قصه صوتی

گوش کنید:

اسم قصه: پیشی ملوسه ??
نویسنده: نوشین فرزین فرد?
تنظیم: ندا سلیمی
قصه گو : سمینا❤️

متن داستان:

” پیشی ملوس”

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود.

توی یه خیابون بزرگ یه خانم گربه با بچه هاش توی زیر زمین یه ساختمون زندگی می کرد.

خانم گربه، شبها که همه مردم می رفتن خونه هاشون و خیابون خلوت می شد ،دست بچه هاشو می گرفت و از زیر زمین بیرون می اومد .

خانم گربه و بچه هاش از توی باغچه های دم خونه ها تا توی سطل زباله ها رو می گشتن تا غذا پیدا کنن .

بچه های خانم گربه خیلی بازیگوش بودن و موقع غذا پیدا کردن اونقدر بازیگوشی و میو میو می کردن که خانم گربه می گفت “هیسسسسس! الان مردم از خواب بیدار میشن .اینقدر میو میو نکنید ” پیشی ملوس،بچه .

کوچیکه خانم گربه ،از همه بازیگوش تر بود و دلش می خواست توی خیابون به جای دنبال غذا گشتن ،بازی کنه یه شب که طبق معمول خانم گربه با بچه هاش بیرون از زیر زمین اومدن ،پیشی ملوس به خواهر و برادراش گفت “میو میو !

” خسته شدم اینقدر توی سطل زباله ها ی مردم و باغچه ها دنبال غذا گشتم.

من امشب باهاتون نمیام سفید پنبه ای ، خواهر بزرگه پیشی ملوس، گفت “نه .ما همه باهم اومدیم و با همدیگه دنبال غذا می گردیم و با همدیگه هم ” برمی گردیم زیر زمین خانم گربه و بچه هاش ،جلوتر از پیشی ملوس حرکت می کردن و اصلا حواسشون نبود که پیشی ملوس از فرصت استفاده کرده و از گروه شون جدا شده .

پیشی ملوس وقتی از مامان و خواهر و برادراش دور شد با خوشحالی به خودش گفت “آخ “جون .

الان دیگه تنهام .

می تونم هرجا که دلم بخواد برم پیشی ملوس راه افتاد و خودشو به اون طرف خیابون توی تاریکی شب رسوندو خوشحال و خندان داشت راه میرفت که ناگهان با یک صورت خشن یه حیوون برخورد کرد پیشی ملوس ترسید.

صدای بلند واق واق سگ سیاه و بزرگی که با صورتش برخورد کرده بود ،توی گوشش پیچید .

پیشی ملوس پا گذاشت به فرار .

از این سمت خیابون به اون سمت خیابون .از توی این باغچه به اون باغچه می دوید ولی سگ سیاه و بزرگ دست بردار نبود و دنبال پیشی ملوس افتاده بود. پیشی ملوس اونقدر دویده بود که دیگه نفسش بند اومده بود .

از لای در یه حیاط بزرگ رد شد و خودشو رسوند توی حیاط بزرگ .

حیاط بزرگ پر از درخت و شکوفه های گل بود.

پیشی ملوس ناگهان احساس کرد که از روی زمین بلند شده .

سرشو بالا گرفت .

یهو صورت یه پسر بچه رو دید .

پیشی ملوس شروع کرد به میو میو کردن.

پسر بچه با مهربونی پیشی ملوس رو نوازشش کرد و گفت “نگران نباش.

نمی زارم اون سگ سیاهه تورو ببینه ” پیشی ملوس تا صبح توی اون حیاط بزرگ موند .

صبح که شد پیشی ملوس آروم و بی سروصدا به سمت زیر زمین به ” راه افتاد و پیش خودش گفت “از این به بعد دیگه از مامان و خواهر و برادرام جدا نمیشم و به حرفشون گوش می کنم.

گوش کنید:

قصه #شب (رادیو قصه)

اسم قصه: سینا خجالتی??
قصه گو : سمینا❤️
نویسنده: نوشین فرزین فرد?
تنظیم: ندا سلیمی

متن داستان:

سینا خجالتی

.یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود .

توی یه شهر قشنگ یه پسر کوچولویی بود به اسم سینا. سینا کوچولو فقط ۸ سالش بود و همراه مامان و بابا و خواهر بزرگش  زندگی می کرد.

سینا کوچولو پسر خوب و مهربونی بود و به همه کمک می کرد .

مامان و بابا و سنا ، خواهر سینا ، از سینا راضی بودن .اما سینا از خودش راضی نبود آخه سینا خیلی خجالتی بود.

به خاطر همین اگه کسی ازش می خواست کاری براش انجام بده اما سینا دلش نمی خواست که  اون کار رو انجام بده ، خجالت می کشید ، نه بگه سینا توی مدرسه و کلاس ، به پسری معروف شده بود که هر کاری بهش بگی ، نه نمیگه .

بعضی وقتا هم بچه های کلاس از رفتار سینا سو استفاده می کردن و هر درس و مشقی که داشتن رو به سینا می سپردن .

سینا از این رفتارش ناراحت و ناراضی بود و دلش می خواست این رفتارشو تغییر بده.

یه روز یه اتفاق عجیبی افتاد. اتفاقی که باعث خوشحالی سینا شد و رفتارش تغییر کرد” اون روز سینا از مدرسه برمی گشت که یهو یه پیرمرد جلوشو گرفت و گفت ” به من فقیر کمک کن.

من فقیرم سینا دست کرد توی جیب شلوارش و داشت یه اسکناس پانصد تومانی بیرون می آورد که یهو چشمش خورد به جیب شلوار پیرمرد.

گوشه ای از چک پول های صد هزار تومانی از جیب شلوار پیرمرد پیدا بود سینا اسکناس پانصد تومانی خودشو رو برگردوند توی جیب شلوار خودشو و از کنار پیرمرد می خواست عبور کنه که پیرمرد”عصبانی شد و آستین سینا رو کشید و گفت ” هووی ..کجا ؟ می خواستی پول دربیاری و به من کمک کنی ؟ پس چی شد ؟” سینا برای اینکه دوست نداشت با پیرمرد بحث کنه ، گفت ” هیچی !ببخشید.

بعد آستین شو از دست پیرمرد کشید و رفت وقتی سینا به خونه رسید ، مدام به اون پیرمرد فکر می کرد.

پیش خودش گفت ” پیرمرد اون همه چک پول داره و اون وقت.

گدایی می کنه ! باید یه کاری بکنم . آره یه کاری بکنم که دیگه اون پیرمرد از محله مون بره و دیگه جلوی مردمو نگیره و ” گدایی نکنه گوشی تلفن رو برداشت و شماره شهرداری محله شونو گرفت . یه آقای مهربون پشت خط تلفن با سینا صحبت کرد و آدرس . پیرمرد رو از سینا گرفت فردای آن روز، توی کلاس ، بچه ها پچ پچ می کردن و می گفتن ” چرا سینا اینجوری شده ؟ چرا امروز هر کی پیشش میره و “می خواد کاری براش انجام بده ، نه میگه ؟ اصلا از دیروز تا حالا چه اتفاقی افتاده؟

سینا پچ پچ ها رو شنید . زنگ تفریح که شد ، گفت ” بچه ها ! یه دقیقه صبر کنید ! یه دقیقه توی حیاط نرید ! می خوام یه “! چیزی بگم ” بچه ها غر غر کردن و بعضی ها هم گفتن ” زود باش سینا ! گشنمونه .میخواییم خوراکی هامونو بخوریم .زودباش سینا گلوشو صاف کرد و گفت ” ببینید بچه ها ! از این به بعد من دیگه کار هاتونو انجام نمیدم . هرکسی مسئول کارهای خودشه . ازاین به بعد اگه تحقیق، آقا معلم میگه و بلد نیستید بنویسید ، خب برید از توی اینترنت سرچ کنید و بنویسید .

بعدشم اگه درس نخوندید و پای تخته می رید به جای اینکه به من هی اشاره می کنید که جواب سوال رو برسونم ، به آقا ” معلم بگید که درس نخوندید .

من دوست شما هستم و باهم دوست می مونیم ولی کارهای خودتونو ، خودتون انجام بدین .

بچه های کلاس هاج و واج به سینا نگاه می کردن و با تعجب از کلاس بیرون رفتن اما سینا خیلی خوشحال بود. چون تونسته بود برای اولین بار جلوی بچه های کلاس، واضح صحبت کنه و خجالتی بودنش .

برای همیشه از بین رفته  خوشحالی سینا موقع برگشتن از مدرسه به خونه بیشتر شد چون دیگه پیرمرد به ظاهر فقیر رو توی محله شون ندید.

آدرس تلگرامی ما:
? @childrenradio.

 

 

 

گوش کنید:

قصه #شب (رادیو قصه)
اسم قصه:مسابقه ی دومینو(امیرمحمد)
نویسنده: نوشین فرزین فرد?
تنظیم: ندا سلیمی
قصه گو: سمینا ❤️

متن داستان:

” مسابقه ی دومینو ”

ساعت هشت صبح فردا مسابقه ی مجازی دومینو شروع میشه .

باید خودمو آماده کنم .

از عصری دارم تمرین میکنم تا بتونم نفر اول بشم .

باید نفر اول بشم .

میخوام به حامد ،پسر خاله ی مغرور و از خودراضی ام ،که همش پز میده که تیزهوشه و توی مدرسه ی تیزهوشان درس می خونه ،ثابت کنم که هر چند تیزهوش نیستم ولی توی بازی دومینو ،اول هستم و هیچ کس نمیتونه روی دست من بلند بشه .

آره .

امیر محمد باید اول بشه .

اونقدر تمرین می کنم که حواسم نیست موقع شام شده و ” مامان داره صدام می زنه “امیر محمد جان!شام حاضره دومینو ها رو همون طوری که روی زمین پخش و پلا کرده بودم رو رها می کنم و به سمت آشپزخونه می رم .

بابا میگه “کجا “بودی پسر !غذا یخ کرد .

آخه فردا مسابقه ی دومینو هست و باید برای فردا حاضر باشم_ ساعت چند؟_ .

هشت صبح .

یادم باشه ساعتمو کوک کنم_ شام که می خورم ،برمی گردم توی اتاقم و تا ساعت دوازده شب تمرین می کنم که دوباره صدای مامان رو می شنوم “امیر ” محمد جان!برو دندوناتو مسواک بزن .

دیگه بسه تمرین .

الان وقته خوابه  دومینوها رو جمع می کنم و توی جعبه می زارم .

روی تختخواب که میرم هزاران فکر جورواجور میاد سراغم. نکنه برنده نشم.

اگه برنده نشم واقعا آبروریزی میشه .

اونوقت میشم مسخره ی حامد .

ای کاش به حامد نگفته بودم فردا مسابقه ست.

مطمئنم حامد منتظره من ببازم تا دوباره تیزهوش بودنشو به رخم بکشه .

وای نه ! توی فامیل هم آبروم میره .حامدِ دهن .

لق میره به همه میگه که امیر محمد باخته پلکهامو روی هم می زارم و به خواب عمیقی می رم.

توی خواب می بینم که برنده شدم و خیلی خوشحالم ولی حامد به همه پیام داده که امیر محمد باخته و دروغ میگه برنده شدم .

توی خواب اونقدر فریاد می زنم که ناگهان از خواب می پرم .

ساعت روی میز رو نگاه میکنم .

ساعت هفت و ده دقیقه هست .

از تختخواب پایین میام و میرم دستشویی .

بابا داشت می رفت سرکار .

از بابا خداحافظی می کنم و تا آماده شدن صبحانه ،دومینوها رو توی اتاقم پخش میکنم و تمرین می کنم و اصلا به روی خودم نمیارم که چه خوابی دیدم .

ساعت هفت و چهل دقیقه هست که مامان صدام می زنه “امیر محمد جان!صبحونه ” حاضره.

بیا صبحونه ات بخور تا مسابقه شروع نشده صبحونه رو که می خورم ،برمی گردم توی اتاقمو لپ تاپو روشن می کنم و به اینترنت وصل میشم .مسابقه که شروع میشه سریع دومینوها رو می چینم و مسابقه میدم .

لحظات خیلی سختیه مخصوصا که اولین باره مسابقه مجازی دومینو شرکت می کنم اما وقتی آخرین دومینو رو گذاشتم و با یک تکان انگشتم روی آخرین دومینو دومینوها رو حرکت دادم بدون اینکه حتی یه دومینو جابه جا بشه،از سختی مسابقه کم میشه و راحت میشم .

داور پایان مسابقه رو اعلام می کنه و میگه همه .

شرکت کنندگان تا اعلام نتایج ،آنلاین بمونن نتیجه اعلام میشه .

باورم نمیشه .نفر اول شدم . سریع پیام به حامد می فرستم .

حامد تیزهوش اول باورش نمیشه که من . برنده شدم ولی وقتی دقت می کنه و کامل نتایج رو می خونه ،به من تبریک میگه.

آدرس تلگرامی ما:
? @childrenradio

 

گوش کنید:

قصه #شب (رادیو قصه)
اسم قصه: آشپز باشی ?‍??‍?
(قصه‌های امیرمحمد)
نویسنده: نوشین فرزین فرد?
تنظیم: ندا سلیمی
قصه گو : سمینا❤️

متن داستان:

” آشپز باشی”

مامان ، امروز کلاس داره .

کلاس خوشنویسی میره.

خدایی دستخط مامان از اون خط خرچنگ قورباغه ای در اومده و باید به استادش آفرین گفت .بااینکه مامان استعداد خوبی توی یادگیری خوشنویسی داره و کم مونده که مربی خوشنویسی بشه . ولی توی یادگیری آشپزی صفره البته فقط این حرف رو من که پسرش هستم ،نمی زنم بلکه مامانی ،مامان بابام ، هم همین حرف رو یواشکی بهم زد ” ” میگم ها مامانت دستپختش خوب نیست ها ولی دستخطش عالیه یه بار هم عمه زهره بهم گفت “به مامانت نگی امیر محمد جان !

این قورمه سبزی که پخته بود خیلی بدطعم بود و حالم ” .

داشت بهم می خورد ” یکبار دیگه عمو به مامان به شوخی گفت “زن داداش !

این خورش بادمجونو چطوری درست کردی ؟

خیلی شوره  قیافه ی مامان با شنیدن این حرف سرخ شد ولی به روی خودش نیاورد و فقط معذرت خواهی کرد امروز برای اولین بار توی خونه تنهام .

قبلا مامانی می موند پیشم تا مامان بره کلاس و برگرده ولی الان به خاطر شرایط پیش . اومده،مامانی دیگه نمیاد مامان میگه “امیر محمد جان! از استادمون اجازه گرفتم و می تونی تو هم توی کلاس بشینی و مشقاتو بنویسی ” ولی من “.

میگم “نه. میخوام تنها باشم .

من بزرگ شدم .خیالت راحت از خونه مواظبت می کنم وقتی مامان میره و در خونه رو پشت سر ش می بنده ، شروع می کنم به اجرای نقشه ام. کلی برای امروز که تنها هستم ، . نقشه کشیدم.

اون هم چه نقشه هایی .نقشه های خوشمزه اول از همه می رم توی آشپزخونه و در فریزر رو باز می کنم .

بسته ی خمیر پیتزای منجمد شده و بعد بسته ی ذرت مکزیکی و بسته ی پنیر پیتزا رو از فریزر در میارم .

بعد سراغ یخچال می رم و سوسیس ها و فلفل دلمه ای ها ی رنگی و سس قرمز رو در میارم همه مواد رو می زارم روی پیشخون آشپزخونه و بعد سینی فر رو میارم و خمیر پیتزاها روش می زارم و مواد روش می ریزم .

و فلفل و آویشن و نمک هم از کابینت در میارم واضافه می کنم .

بعد پیتزاها رو می زارم داخل فر و در فر رو می بندم ای وای !

یادم رفته درجه سانتیگراد فر برای پخت پیتزا چقدره !

خدایا چیکار کنم !

پیتزا باید پخته بشه.

همین طوری که نمیشه خورد .

توی آشپزخونه قدم می زنم و فکر میکنم .

فکر می کنم و فکر می کنم تا اینکه فکرم می رسه به خاله نگین گوشی تلفنو برمی دارم و شماره خاله نگین رو می گیرم .

اول بوق آشغال می زنه ولی بار دوم که زنگ می زنم ،بوق آزاد می زنه و خاله نگین جوابمو میده “! الو جانم امیر محمد جان!

چی شده عزیزم” با __________عجله جواب می دم “خاله ! زود باش درجه سانتیگراد فر رو برای پیتزا بگو .

زود باش بگو .می خوام تا قبل از اینکه مامان و ” بابام برگردن خونه ، پیتزاها حاضر باشن “خاله نگین پشت تلفن مکثی می کنه و می گه “باورم نمیشه امیر محمد جان! تو آشپزی بلدی؟

“.با عجله میگم “بله .

تورو خدا خاله !

بگو دیگه خاله نگین می گه ” خب اول نباید پیتزا ها رو میزاشتی توی فرِخاموش .

همین الان برو پیتزاها رو از داخل فر در بیار .من ” گوشی دستمه تا تو پیتزاها رو از فر بیرون بیاری گوشی رو می زارم روی پیشخوان آشپزخونه و سریع پیتزاها رو بیرون میارم و دوباره گوشی تلفن رو میگیرم دستم “الو خاله ! “بعدش چیکار کنم؟

خاله به آرومی میگه “هول نباش .

فر رو روشن کن وروی ۲۶۰ درجه سانتیگراد بزار .بعد بزار نیم ساعت فر روشن باشه .

بعد” از نیم ساعت پیتزاها رو بزار توش و در فر رو محکم ببند تا خوب پخته بشن از خاله نگین خداحافظی می کنم و هر کاری که به من گفت رو انجام می دم و بعداز آشپزخونه بیرون میرم و تبلت رو برمی دارم و شروع میکنم به بازی کردن ” !

مشغول بازی کردن هستم که مامان برمی گرده خونه و با تعجب میگه “این بوی چیه یهو یاد پیتزاها می افتم و فوری می دوم سمت فر و داخل فر رو نگاه می کنم .

نفس عمیقی می کشم و به مامان می گم ” “خدارو شکر .فکر کردم سوختن “مامان با زهم با تعجب نگاه می کنه و می گه ” چی ها سوختن ؟

با هیجان می گم ” پیتزاها رو میگم . پیتزا درست کردم .

امروز ناهار پیتزا داریم .همشو خودم درست کردم ولی درجه فر رو ” یادم رفته بود که از خاله نگین تلفنی پرسیدم “مامان هنوز ناباورانه نگام می کنه که بابا از راه می رسه و میگه ” به به چه بویی میاد.

ناهار امروز چی داریم !؟ ” مامان می خنده و میگه ” امیر محمد آشپز باشی شده و ناهار ، پیتزا درست کرده .

مامان و بابا اولین قاچ پیتزا رو که برمی دارن و می خورن کلی از طعم پیتزام تعریف میکنن ” بعد هردوشون میگن ” از این به بعد امیر محمد آشپز باشی پیتزا درست کنه.

آدرس تلگرامی ما:
? @childrenradio