برای انتخاب بهترین راه حل در مواجه با مشکلات رفتاری کودکان، پی بردن به دلایل آن رفتارها و حرکات ها اهمیت دارد. یکی از رفتارهای کودکان که بســیاری از پدر و مادر ها با آن مواجه میشوند، قهرکردن است. والدین باید این رفتار کودک را درصورت تکرار مداوم، کاملا جدی بگیرند و درصدد رفع این رفتارها بکوشند؛ زیرا ممکن است بهصورت رفتاری دائمی در کودک تثبیت شود.
توجه داشته باشید در بیشتر مواقع رفتارهای کودکان آیینه رفتار بزرگسالان و اطرافیان است. قهرکردن کودکان نیز ممکن است آموختهشده از رفتار اطرافیان خود باشد. گاهی والدین در زندگی زناشویی خود و درمواقع ایجاد کدورت بهجای صحبت و حل مشکل، بهدفعات مکرر با یک دیگر قهر میکنند، که میتواند باعث یادگیری غیرمستقیم این رفتار در کودک آنان شود.
همچنین ازآن جاییکه یکی از شیوههای تنبیه کودکان، قهر کردن والدین با آن هاست، درصورت استفاده نادرست والدین از این روش، علاوه برمفید و کارآمد نبـــودن آن میتواند باعث الگوبرداری کودک شـود.
برای پیشگیری از بروز این مشکلات، والدین باید مواظب رفتارهای خود بایک دیگر درجلوی فرزندانشان باشند. همچنین از روش قهرکردن با کودک برای تنبیه و مقابله با رفتارهای نادرست او، در زمان و شیوه مناسب استفاده کنند. این روش را مکرر به کار نگیرند؛ کودک را متوجه دلیل صحبت نکردن با او بکنند؛ مدت سکوت خود را محدود کرده و پس از آن با کودک ارتباط برقرار کنند؛ زیرا اگر زمان قهر طولانی باشد، این رفتار برای کودک کاملا عادی خواهد شد.
قهر کردن کودکان با والدین خود نشانه چیست؟
قهر کردن رفتاریست که کودکان از پدر و مادر یا اطرافیان خود یاد می گیرند و اصولا برای برآورده شدن خواسته هایشان این عمل را تکرار می کنند، به همین دلیل بهتراست شما به عنوان والدین وقتی کودکتان کار اشتباهی انجام می دهد مانند قهر کردن، به آن توجه نکنید درمقابل رفتارهای خوبش را تشویقش کنید و به کودک پاداش دهید.
گاهی کودکانی که دچار کمبود محبت و علاقه می شوند، برای جلب توجه نظر اطرافیان و والدین به این رفتار روی می آورند و به همین دلیل از خود بپرسید که آیا در رابطه دیگر رفتارهایش به او توجه داشته اید؟ به مرور زمان به کودکتان یاد بدهید برای بدست آوردن چیزی بهتر است صحبت کند و با قهر کردن چیزی را که می خواهد به دست نمی آورد .
باید به الگوهایی تربیتی که به کودکانمان آموزش می دهیم، توجه کنیم زیرا آن ها در این سنین در حال الگو برداری از اطرافیان می باشند پس داشتن یک الگو مناسب بسیار ضروری و از اهمیت بالایی برخوردار است.
رفتار درست بچه ها را تقویت کنید نه بد رفتاری شان را:
درخواست های مودبانه بچه ها و کودکان را تقویت کنید، نه نالیدن ها و فریاد زدن هایشان را یا سربه سر گذاشتن ها و کج خلقی ها و بد اخلاقی ها و قهر کردن هایشان را. سعی کنید بحث و گفت وگوهای آرامی که در بین تان وجود دارد را چندین برابر کنید، نه مجادله کردن و دعوا و پافشاری و جنگیدن هایی که گاه و بی گاه بین تان به وجود می آید.
تنبیه معقول در نظر بگیرید:
در برابر بچه هایتان از تنبیه هایی استفاده کنید که به آن ها بیاموزد که در برابر اعمال و رفتارشان مسئولند. بچه ها با تنبیه های معقول به خوب زندگی کردن ادامه می دهند. این تنبیه ها می توانند شامل محدود کردن و کوتاه کردن زمان های بیرون بودنشان باشد. فراموش نکنید وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه نکنید!
بچه ها به حرف های شما اعتماد دارند:
بچه هایتان را به شیوه ای تربیت کنید که در هر موقعیتی به مقتضای آن موقعیت رفتار کنند. به آن ها بیاموزید که تلاش کردن اساسی ترین چیز است. آن ها را در موقعیت های خوب تشویق کنید. وقتی شما فرزندتان را تشویق می کنید، آنها ایمان و اعتماد شما را به خودشان می بینند و در نتیجه به خودشان و توانایی هایشان ایمان می آورند و همین مسئله کمک می کند که کودکان کمتر قهر کنند.
باید این موضوع را درنظر داشت که والدین باید فقط به درخواستهای نامعقول کودک خود پاسخ منفی دهند و از نهی کردن بیجا بپرهیزند. اگر پاسخهای منفی والدین بیشازحد و نابه جا باشد، محیط پرفشاریو غیر قابل تحملی برای کودک ایجاد میشود، که کودک برای رهایی از این فشار ممکن است دست به انتخاب راههای مختلفی بزنــد.
درصورتیکه والدین به خواستههای نامعقول کودک پاسخ منفی دادند، بههیچوجه نباید از موضع خود کوتاه بیایند. باید به کودک یاددهند بهترین راه، صحبت کردن و مذاکره درخصوص خواسته خود است ولی اگر پسازآن، بازهم جواب منفی دریافت کرد، چارهای جز پذیرش ندارد و با استفاده از قهر یا گریه راه بهجایی نخواهند برد.
بهترین راهکار مقابله با رفتار قهرکردن کودک، توجه نکردن در آن لحظه است. والدین باید چهرهای کاملا آرام به خود بگیرند و بدون توجه به قهرکودک به کار و ارتباط خود ادامه دهند، تا این رفتارکودک بهتدریج کمتر شود، توجه به قهرکودک و بهاصطلاح، کشیدن ناز او در این زمان، باعث تقویت این رفتار و تکرار آن در دفعات بیشتری میشود.
همچنین والدین باید کاملا همسوی با یک دیگر رفتارکنند. گاهی یکی از والدین به قهرکودک بیتوجهی میکند ولی دیگری رفتار عکس را نشان داده و درصدد دلجویی و توجه به کودک برمیآید که این رفتاری بسیار اشتباه و غلط است.
والدین عزیز برای آگاهی از روش های تربیتی درست به سایت رادیو قصه به قسمت تعلیم و تربیت کودک و برای کودکان خود به قسمت قصه کودکانه صوتی مراجعه کنید.