قصه و کودک

قصه از ابتدای آفرینش تا کنون نقش کلیدی در حیات انسان داشته و شاید نخستین قصه، قصه آدم و حوا و نخستین قصه‌گو حضرت آدم باشد که ماجرای رانده شدنش از بهشت را برای فرزندانش تعریف کرده.
از این رو اهمیت قصه تنها برای کمک به رشد کودک و آموختن روش‌های درست زندگی نیست بلکه قصه‌های کودکانه درمان کننده التهابات روح کودک است. یک قصه خوب به کودک کمک می‌کند تا کشمکش‌های درونی زندگی خود را با راه حل‌های درست و منطقی حل کند و بیاموزد همیشه راهی برای پیشرفت وجود دارد. کودک با شنیدن قصه به طرز معجزه آسایی تغییر می‌کند و در برابر مشکلات روزمره اش جرات پیدا می‌کند. گاهی یک قصه می‌تواند تاثیری بر زندگی کودک بگذارد که ده‌ها آموزش از آن عاجزند. همچنین قصه‌های کودکانه صوتی بهترین درمان برای کودکان پرخاشگر و لجباز است که کمک بزرگی برای والدین است.
شنیدن زندگی اسطوره‌ها و داستان‌های مذهبی نیروی تخیل کودک را تغذیه و تقویت می‌کند و عامل موثر و مهمی در تربیت اجتماعی کودک دارد.
کودک از طریق داستان‌های سازنده به بسیاری از ارزش‌های اخلاقی مانند،پایداری، شجاعت، نوع دوستی، امیدواری، آزادگی، جوانمردی، طرفداری از حق و حقیقت، صبر و شکیبایی و استقامت در مقابل زور و ستم آشنا می‌شود که هسته مرکزی ذهن کودک  را برای رویارویی با آینده می‌سازد.
یک قصه زمانی تاثیر گذارتر می‌شود که قصه‌گو فاصله میان قدرت تعریف کردن و قدرت درک کردن  را در کودک پر کند.
به طور مثال رادیو قصه سمینا با به کارگیری صداهای مختلف برای شخصیت‌های قصه و بیان شیوا ،جذابیت قصه‌ها را صد چندان نموده و با بهره‌گیری از فنون قصه گویی بذر ارزش‌های کوچک و بزرگ اخلاقی و انسانی را در ذهن کودک می‌کارد و با شناخت کامل از نظر جنبه‌های مختلف مانند مسائل اعتقادی، روانشناسی و مخاطب‌شناسی و شناخت بازی‌ها و فرهنگ‌های مختلف توانسته کودکان را به شنیدن قصه‌ها صوتی شب و قصه صوتی روز جذب کند.
به اعتقاد افلاطون فیلسوف بزرگ یونانی، قصه‌گویی روشی برای آموزش ارزش‌های اجتماعی و اخلاقیست.
به امید روزی که تاثیر قصه بر روح کودکمان را جدی تر گرفته و با آگاهی، از مشکلات عاطفی و رفتاری کودکان پیشگیری کنیم.
نویسنده: مریم مجتهدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *