برچسب: قصه کودکانه صوتی

در دوران کودکی، هنگامی که فرزندتان مشغول بازی با همبازی هایش است، شما ممکن است به نشانه های حسادت در کودک توجه کنید. بسیار شایع است، کودکی که حسود است به دیگران در هنگام بازی ضربه بزند و وانمود کند که این فقط یک بازی است. در دوران بزرگسالی، حسادت واضح تر است، به عنوان مثال، هنگامی که آن ها درباره دیگران صحبت می کنند و تلاش می کنند، مانع پیشرفتشان شوند.

حسادت در کودک و روش های مقابله آن + بخش اول

پیش از این که با حسادت در کودکتان برخورد کنید باید مطمئن شوید که خودتان نسبت به خواهر و برادر، دوستان، همسایگان و هیچ کس دیگری حسادت نمی کنید. چرا که در غیر این صورت شما نمی توانید با حسادت در کودکتان به طور موثری مقابله کنید.

حسادت را در مسیر انگیزه برای کودکتان تبدیل کنید:

انرژی ها و نیروی فرزندتان را در راه مثبت و درست سوق دهید. این کار به کاهش احساسات منفی اش و کار در جهت غنی سازی و اهداف مثبت، کمک می کند. برای مثال، اگر کودکتان به دلیل نمرات خوب دوستش ناراحت و غمگین است، او را به بیشتر درس خواندن و نمرات بهتر گرفتن تشویق کنید و انگیزه دهید. هنگامی که کودکتان در تلاش هایش موفق شود، بر دیگران و موفقیت هایشان تمرکز و تجاوز نمی کند. او تمرکزش را صرف مسیر درست خود می کند.

فرزند اول بسیار آسیب پذیر است:
اصولا فرزند اول بیشتر از فرزندان دیگر خانواده آسیب می بیند، زیرا والدین تجربه ای ندارند و فرزند اول را با آزمون و خطا تربیت می کنند، اما والدین به صورت مطلق در اختیار فرزند اول هستند و درواقع فرزند اول مرکز ثقل خانواده محسوب می شود.

 حالا در نظر بگیرید در چنین فضایی رقابتی برای فرزند اول، یعنی فرزند دوم به دنیا بیاید. فرزند اول که تا دیروز بیشترین توجه خانواده شامل حال او بود حالا باید محبت و توجه والدین را با خواهر یا برادر جدیدش تقسیم کند. او که تا به حال چنین تجربه هایی نداشته به حسادت با فرزند دوم می پردازد، اما اگر این حسادت به وسیله والدین مدیریت و کنترل نشود باعث تولید خشم در فرزند اول خواهد شد. 

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

بعضی از والدین برای این که چنین مشکل هایی در فرزند اول آن ها به وجود نیاید، شروع به محبت زیاد و توجه بیش از حد به فرزند اولشان می کنند، که این کار اشتباه است. گاهی والدین هیچ اطلاعاتی به فرزند اول خود در زمینه تولد فرزند دوم و نیازهای او نمی دهند و فرزندشان را ناآگاه نگه می دارند، اما وقتی تولد فرزند دوم نزدیک و فرزند اول متوجه این موضوع می شود، دانستن این موضوع باعث ایجاد ضربه روانی در او خواهد شد. در این فضا والدین با پنهانکاری و توجه بیش از حد به فرزند اولشان مرتکب ۲ خطای بزرگ شده اند. 

خواندن داستان‌های قدیمی برای کودکان:

داستان‌ها، افسانه‌ها و حکایت‌های قدیمی نکات اخلاقی پندآمیز بسیاری دارند. این داستان‌ها به‌طور غیرمستقیم، نتایج اخلاقی و مثبتی را منعکس می‌کنند. از این‌رو حتی اگر درباره‌ی حسادت نکردن و … مستقیما با کودک حرف نزنید، او مفاهیم لازم اخلاقی را به‌طور ضمنی دریافت خواهد کرد.

 خواندن این‌گونه داستان‌ها را به عادت تبدیل کنید (ایجاد عادت خوب در کودک). سعی کنید درباره‌ی ویژگی‌های خوب اخلاقی مانند کمک به دیگران، پرورش افکار و نیات خوب و … برای فرزندتان داستان بخوانید. با کتاب خوانی برای کودکان و به کمک این داستان‌ها و حکایات می‌توانید به او بفهمانید آن چه انجام می‌دهد اشتباه است.

حسادت در کودک و روش های مقابله آن + بخش اول

در بسیاری از مواقع کودکان هنگام خوابیدن دچار ترس و وحشت می شوند. آن ها از هیولایی که ممکن است در کمد لباس های او مخفی شده باشد، تمساحی که ممکن است زیر تختشان باشد و یا اسکلتی که ممکن است از پشت پنجره ظاهر شود و … می ترسند.

ترس از موجودات خیالی در کودکان و چگونگی رفع آن + بخش دوم 

این ترس ها نشان دهنده ی چیزی است که در دنیای درون کودکان  می گذرد و باعث ترس و وحشت در آن ها می شود. شب ها وقتی کودک دیگر به مسایل روزمره اش فکر نمی کند ، نگرانی و پریشانی ها سراغش می آیند و مسایلی که در طول روز باعث رنج و آزار کودک شده است، یادش می آیند.
کودک وقتی درباره ی مدرسه  ی جدیدش یا خواهر و برادری که تازه به دنیا آمده اند فکر می کند ، نگران می شود . تاریکی شب باعث می شود که کودک حساس تر و محتاط تر شده و بیشتراز قبل بترسد.

گاهی اوقات نیز کودکان از تصاویری که در کتاب داستان ها ، فیلم ها و سریال ها می بیند ، می ترسند و شما به عنوان والدین باید مواظب جنبه ها بصری دید کودک خود باشید.

شما هم بارها شنیده اید که کودکتان می گوید : از هیولا ، روح و جن می ترسد. برای از بین بردن  ترس از موجودات خیالی در کودکان باید کم کم تفاوت بین واقعیت و تخیل را به او بیاموزید. وقتی موجودی خیالی را در تلویزیون می بینید، در مورد آن با فرزندتان صحبت کنید.

نسبت به ترس کودکان خود واکنش شدید نشان ندهید:

واکنش شدیدی نسبت به ترس کودکتان نشان ندهید. واکنش های افراطی شما به غول های خیالی فرزندتان، تنها به آن ها اعتبار بیشتری می بخشد. اگر سعی کنید فرزندتان را متقاعد سازید که در کمدش هیچ نوع هیولایی وجود ندارد، اما هرشب، عدم وجود هیولا را بررسی کنید و بگویید: «دیدی؟ هیچ هیولایی اینجا نیست!» کودک تردید می کند که اگر غولی وجود ندارد، چرا همیشه به داخل کمد نگاه می کنید. در حالی که ترس کودک از هیولا  را تصدیق می کنید، برخوردی کاملاً واضح و مثبت نسبت به موضوع داشته باشید.

 ترس کودک را بپذیرید و اگر خودتان در کودکی از روح و هیولا و … می ترسیدید، اعتراف کنید و توضیح دهید که هر چه بیشتر درباره دنیای اطراف آموختید، ترستان کمتر شد.

ترس از تاریکی در کودکان :

ترس های وقت خواب، از تاریکی هیولای زیر تخت و تنها خوابیدن در سنین پیش از دبستان و سال های آغازین پس ازآن معمول هستند. این ها سال هایی هستندکه قدرت تخیل کودک به طرز فوق العاده ای گسترش پیدا می‌کند.

 به دلیل تخیلاتی که در طول روز کودک ذهن خود را با آن درگیر کرده ناگهان حتی اشیای آشنا که قبلاً هرگز ترسناک نبوده اند مثل اتاق خواب، تاریک و وحشت آور به نظر می‌رسد و از آنجا که کودک در این سن هنوز در حال آموختن تمایز بین خیال و واقعیت است احتمال وجود موجود نامرئی در زیر پتو یا تخت برایش کاملاً واقعی به نظر برسد.

روان شناسان معتقدند: ترس های وقت خواب، از تاریکی، از جدایی از والدین، از صداها، از آدم های بدی که آسیب جسمی وارد می‌کنند، یک مرحله کاملا طبیعی در روند رشد کودک است و اغلب پیش از آن که والدین انتظار دارند به طول می‌انجامد.

 این مرحله در حدود سن دو سالگی آغاز می‌شود و تا هشت، نه سالگی ادامه می‌یابد. علاوه بر این، کودکان در سنین پیش از دبستان شروع به درک این نکته می‌کنند که چیزهایی در دنیا وجود دارد که می‌تواند به آن ها آسیب بزند، لذا کار والدین در ده سال آینده و یا حتی بیشتر، این است که به کودکان کمک کنند تا تفاوتهای میان خطر واقعی و چیزهایی که تنها به نظر می‌رسند و واقعی نیستند را درک کنند.

زمان خواب کودکان را تنظیم کنید:
کودکانی که دیرتر به خواب می روند، بیشتر احتمال دارد دچار کابوس شوند. بچه ها به ۱۰ الی ۱۱ ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند. لوازم روشنایی در هنگام خواب مانع تولید ملاتونین همان هورمون القاء خواب می شوند.

این گونه چراغ های روشنایی باید نیم ساعت قبل از خواب خاموش شوند. حمام رفتن نیز می تواند آرامش پیش از خواب را زیاد کند. توجه داشته باشید بچه با مثانه پر به رختخواب نرود. همین امر نیز می تواند اختلالاتی برای کودکان به همراه داشته باشد. 

چندراه حل:

۱-کودک خود را مجبور نکنید که مستقیما با ترسش رو به رو شود. برای مثال کودک را وادار نکنید که به انباری برود تا به ترس خود نسبت به جاهای تاریک غلبه کند. شاید این ترس شوکی برای کودک باش که باعث آسیب رساندن به او می شود.

۲- چند اقدام ساده، به کودک کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری بکند، مانند: باز گذاشتن در اتاق خواب او، دادن چراغ قوه به او و بستن در کمد یا باز گذاشتن آن (بستگی به کودک دارد). اگر در اتاق خواب کودک چراغ خوابی روشن کنید، ترسش کمتر می شود. چراغ خواب های کوچک، نیز سایه های ترسناک را از بین می برند. انعطاف داشته باشید. بچه ها اغلب سعی می کنند ترس شان را به صورت هایی غیرمعمول کنترل کنند، نظیر: خوابیدن روی زمین یا آواز خواندن در حالی که از پله ها بالا می روند.

ترس از موجودات خیالی در کودکان و چگونگی رفع آن + بخش دوم 

عموم مردم، حتی والدینی که در تربیت فرزند خویش به خود می بالند، وقتی می خواهند به سوالات و کنجکاوی های کودک پاسخ دهند، دچار واهمه می شوند. بعضی پدر و مادر ها مسائل جنسی را برای کودک خود بیش از حد استاندارد باز می کنند و بعضی والدین نیز از زیر بار این مسئولیت شانه خالی می کنند، بهتر است بدانید هیچ کدام از این موارد رفتار مطلوبی در مواجه شدن این گونه مسائل نیست.

بهترین راه پاسخگویی:

از زمانی که کودک شما متولد می شود، آمادگی پاسخگویی به سوالات او را در خود بیابید. اکثر سوالات کودکان، حول این که نوزادان از کجا آمده اند یا تفاوت اندام تناسلی مرد و زن می گردد یا این که درباره اندام جنسی خود می پرسند. در مواجه شدن با این سوالات رو به مسائل غیر حقیقی نیاورید.

در هنگام رو به رو شدن با سوال اول، در سنین پایین بگویید ما دعا کردیم و خدا تو را به ما داد ولی در سنین بالا تر این جمله قابل پذیرش نیست، به او بگویید، یاخته هایی(سلول) از بدن مادر و پدر به هم متصل شده و در شکم مادر تو به وجود آمدی و رشد کردی سپس بعد از ۹ ماه دکتر ها تو را خارج کرده و به ما تحویل دادند.

در مورد سوال بعدی نیز بگویید،‌ خداوند شکل زن و مرد را یکسان خلق نکرده، برای مثال بدن مرد ها مو های زیادی دارند اما زن ها ن و اندام زن ها برخلاف مرد ها ظریف تر است. هم چنین با مواجه شدن با سوال سوم به طور معمول حواس او را پرت کنید اما در صورت پافشاری او با یک مشاور یا روان شناس گفت و گو کنید و به او  بگویید باید بر روی این سوال فکر کنم.

چند نکته طلایی:

۱-هرگز در پاسخگویی به سوالات یا دیدن رفتار جنسی در کودکان با او رفتار تند و خشنی نداشته باشید، ممکن است ارتباط او به شما کم شود.

۲- در صورت دیدن رفتار های جنسی در کودک خود، حواس او را پرت کنید، برای مثال وقتی این رفتار را مشاهده کردید به او بگویید وقت بازی است یا در اتاق او را بزنید و بگویید مهمان نمی خواهی؟ بعضی اوقات نیز او را به پارک یا مکان های دیگر ببرید.

۳- حمام پسر از سه سالگی به بعد به عهده پسر است.

۴- در هنگام استحمام فرزند لباس زیر های خود را حفظ کنید.

۵- هنگامی که کودکان بازی می کنند، با بهانه های گوناگون به مکان بازی آن ها سر بزنید.

۶- در هنگام پاسخگویی به سوالات کودکتان ترس را بروز ندهید، آن ها را مشتاق تر می کنید.

۷- هرگز نگذارید کودکتان برای گرفتن پاسخ سوالات خود،‌ به افرادی که رفتار ناشایستی دارند مراجعه کند، این کار سبب دوری عاطفی کودک از شما و راهنمایی غلط او می شود.

۸- در محیط های شلوغ پوشک فرزند خود را تعوض نکنید.

۹- زمان مناسب برای پاسخگویی به سوالات فرزندتان زمانیست که سوال پرسیدن را آغاز می کند و این دوره معمولا از سن ۴-۵ سالگی شروع می شوند.

۱۰- هرگز به کودک خود نگویید، ما تو را خریدیم یا حرف هایی مانند این، ممکن است به روحیات و آینده آن صدمه بزنید.

۱۱- در مواجه شدن با سوالات کودکان در سطح درک آنان و با زبانی کودکانه صحبت کنید.

یکی از مسائل بسیارمهم و ضروری  که ذهن بیشتر پدر و مادر های جوان را به خود مشغول می کند، این است که باید کودکشان رادر اتاق خواب خودشان بخوابانند یا این که او را از همان ابتدای کودکی  به خوابیدن دراتاقش عادت دهند. اضطراب و نگرانی از این که مبادا برای کودک اتفاقی پیش آید و مادر متوجه آن نشود، باعث می شود بسیاری از مادران کودکشان را در تخت خواب خودشان بخوابانند.

خوابیدن در کنار کودک یا با کودک خوابیدن یا خواب خانوادگی، اسمش را هر چه می خواهید بگذارید، این نحوه خوابیدن بدان معناست که کودک به جای تنها خوابیدن در اتاق یا تخت مختص به خود، در کنار والدینش می خوابد.

مطالعاتی که در سراسر جهان صورت گرفته حکایت از آن دارد که بسیاری از خانواده ها و به خصوص خانواده هایی که دارای یک یا چند کودک هستند با هم و در کنار یکدیگر به خواب شبانه می روند و نکته جالب توجه این است که در بسیاری از کشورها این روند در حال افزایش است.

تصمیم به خواباندن کودک کنار خودتان، بیشتر یک تصمیم شخصی است و درست یا غلط بودن این کار زیاد تحت تأثیر یک روش کارشناسی در تربیت کودک نیست، بنابراین تصمیمی که برای خانواده‌های دیگر مفید است، شاید مناسب و قابل اجرا برای شما نباشد.

برخی از کارشناسان به دلیل سلامت روحی و ایمنی کودک، مخالف خوابیدن کودک در تخت خواب والدین هستند، اما برخی نیز با این نظر موافق نیستند.

 تقویت حس اعتماد به نفس در کودک:
بسیاری از روانشناسان کودک بر این عقیده اند که خوابیدن پدر و مادر در کنار فرزندانشان حداقل یک نتیجه مثبت به همراه خواهد داشت، که آن چیزی نیست جز تقویت حس اعتماد به نفس در کودک.

 شاید در ظاهر این گونه به نظر برسد که این دسته از کودکان به دلیل وابستگی های عاطفی که با والدین خود پیدا می‌کنند به تدریج حس اعتماد به نفس خود را از دست داده و تبدیل به کودکانی وابسته می‌شوند.

رادیو قصه برای کودکان شما انواع داستان ها را به صورت قصه های کودکانه صوتی با صدای خاله سمینا آماده کرده است.

 اما متخصصان اطفال نگاه تیزبینانه‌ای به این مقوله دارند. آنان می‌گویند: کودکانی که خوابیدن در کنار پدر و مادر را تجربه می‌کنند همواره از نوعی حس دلگرمی و اطمینان خاطر برخوردارهستند. آن ها افرادی با اعتماد به نفس بالا خواهند بود که می‌توانند قرار گرفتن در محیط‌های جدید و کسب استقلال فکری و رفتاری را بهتر از سایر کودکان پذیرا باشند.

چند راه کار برای  جدا خوابی فرزند:

راه کار ما برای این که فرزند در طول شب، عادت به شیر خوردن نداشته باشد این است که:

۱-کودک غذای سفره را کامل بخورد؛ خصوصاً شام.

۲- بچّه را در شب خسته بخوابانیم؛ یعنی بچّه را به زور نخوابانیم. بعضی از مادر ها بچّه را درشب به زور می خوابانند؛ در صورتی که اگر والدین زمان خواب کودک را تنظیم کنند و بچّه خسته شده باشد،خودش آمادگی خواب را در شب دارد.

۳- نکته ی سوّمی که باید والدین رعایت کنند، این است که فضای خانه رابرای خواباندن بچّه آماده کنیم.اگرپدر در پای تلویزیون و مادر در حال ظرف شستن به بچّه بگویند: برو بخواب! معلوم است که بچّه نمی رود و مقاومت می کند؛ لذا فضای خانه باید آمادگی برای خواب داشته باشد تا وابستگی فرزند نسبت به شیر مادر کم تر شود.

۴- ابتدا سعی کنید به اتاق کودک برسید و وسایل و اسباب‌بازی‌هایی را که او دوست دارد در آن قرار دهید. ساعاتی در روز به همراه کودک در اتاق او بنشینید و سعی کنید تمام قسمت‌های اتاق را به او نشان دهید و با او در اتاق بازی کنید. اگر اتاق کودک کمد دیواری یا قسمت‌های ناشناخته‌ای دارد، آن‌ها را به کودک نشان داده و سعی کنید علاقه‌ای بین کودک و اتاق شخصی‌اش برقرار کنید.

خطرات احتمالی خوابیدن کودک در کنار والدین:

نهادهایی نظیر کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی در آمریکا و آکادمی طب اطفال این کشور همپای بسیاری از سازمان های مشابه در گوشه و کنار جهان نظر مخالفی نسبت به خوابیدن کودک در کنار پدر و مادرش دارند. متخصصان این سازمان ها هشدار می دهند که خوابیدن والدین در کنار کودکان زیر دو سال خطر بروز مرگ ناشی از خفگی و سندروم مرگ ناگهانی نوزاد در خواب (SIDS) را افزایش می دهد.

با این حال انبوهی از کارشناسان در نقطه مقابل قرار داشته که می گویند اگر نکات ایمنی به خوبی رعایت شود، خوابیدن کودک در کنار والدینش هیچ خطری برای سلامت او به همراه نخواهد داشت.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که اگر قصد دارید خوابیدن در کنار نوزاد را در یک تخت تجربه کنید هیچگاه نباید او را به تنهایی بر روی تخت رها کنید، زیرا تختخواب های مخصوص افراد بزرگسال دارای حفاظ نبوده و هر لحظه امکان غلط خوردن نوزاد و سقوط او بر روی زمین وجود دارد.

پدرها و مادرها باید این نکته را در نظر داشته باشند که برخی از کودکان به خاطر مجازاتی که ممکن است بر اثر راستگویی و صداقت بر آن‌ها اعمال شود و ترس از این چنین مجازاتی، وادار به دروغگویی شوند. در چنین شرایطی والدین باید روی رفتار خود توجه بیشتری داشته باشند و برای چند لحظه خودشان را جای فرزندشان قرار دهند که اگر موضوعی را راست بگویند به ضررشان تمام می‌شود و یا خیر.

پدر و مادر باید الگوی مناسبی برای فرزندان خود باشند:
هنگامی که پدر و مادر به یک دیگر دروغ می گویند، در واقع به کودک می آموزند که تو نیز می توانی این کار را انجام دهی. شنیدن دروغ های افراد بزرگسال به هنگام صحبت با تلفن نیز همین اثر را روی کودک دارد. به یاد داشته باشید که کودکان در چند سال نخست پس از تولد، تمایل شدیدی به الگوبرداری از پدر و مادر و سایر اعضای خانواده خود دارند.

ممکن است علت دروغگویی فرزندتان، رفتار خشن و عصبی شما به هنگام بروز اتفاقاتی مانند شکستن شییشه مربا و نظیر آن باشد. در چنین مواقعی به جای تنبیه و دعوا کردن او، می توانید بگویید: «خیلی حیف شد که مثلاً آن شیشه مربا شکست.

 من آن را خیلی دوست داشتم. اما به هر حال تو که تقصیر نداشتی، اتفاقی افتاد و شکست.» به این ترتیب کودک دیگر دلیلی برای ترس و در پی آن، دروغ گفتن نمی بیند و اگر بار دیگر اتفاق مشابه آن رخ دهد به راحتی حقیقت را خواهد گفت.

مقابله با دروغگویی کودکان، باید منجر به معذرت خواهی او شود:

این نکته که مقابله با دروغگویی کودکان باید منجر به معذرت خواهی شود، شاید در نگاه اول خیلی سخت گیرانه باشد، اما شما باید نوع برخورد خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که مجازات شما منجر به اصلاح رفتار فرزندتان شود. اگر فرزندتان پس از دروغ گفتن معذرت خواهی کرد  و از کار خود پشیمان شد، این امر نشانه آن است که فرزندتان در مسیر درستی قرار گرفته است، فقط زمان نیاز دارد تا کاملا اصلاح شود.

به هیچ عنوان انتظار نداشته باشید که فرزندتان در یک زمان کوتاه کاملا با شما صادق باشد، معمولا این امر به زمان زیادی نیاز دارد. از یاد نبرید که نباید با رفتار‌های پرخاشگرانه شرایط را برای دروغ گفتن کودک‌تان فراهم کنید. معمولا برخی از کودکان با دروغ گفتن سعی می‌کنند از خودشان در برابر رفتار والدینشان دفاع کنند.

تشویق کردن روشی موثر برای ترک عادت‌های بد کودکان:

از یاد نبرید که کودکان شاید با معنای واقعی دروغ آشنایی نداشته باشند و این کار به نوعی برایشان به عادت تبدیل شده باشد. همان طور که می‌دانید ترک عادت برای همه به ویژه کودکان کاری سخت و دشوار خواهد بود. از این رو با دادن هدیه به کودکان آن‌ها را تشویق کنید تا از این عادت زشت فاصله بگیرند.

پیدا کردن علت یا علل:

 دروغگویی مانند هر رفتار دیگری علل و انگیزه هایی دارد. برای مثال، دروغ های متعدد و پی در پی نشان دهنده اضطراب در کودک است.

بنابراین، ابتدا باید علل اضطراب در کودک را شناخت و با بر طرف کردن آن ها، دروغگویی را در کودک از بین ببرد. توجه به علت مهم ترین کاری است که والدین باید انجام دهند.

علل پیدایش دروغگویی در کودکان: 
١ . دروغ یک نوع انحراف از سلامت روحی و روانی است. بدین‌ترتیب وقتی والدین به صورت منطقی به نیازهای کودک خود پاسخ ندهند، کودک دروغگو می‌شود. 

٢.  ضعف شخصیت و مورد تحقیر واقع شدن کودک به وسیله والدین خود و اطرافیانش منجر به دروغگو شدن او می‌شود. 

٣.  وقتی از سوی والدین و اطرافیان به کودک توجه جدی نشود برای جلب توجه دیگران و والدین دروغ می‌گوید. 

٤.  داشتن والدین یا اطرافیان دروغگو، بدین‌ترتیب کودک از بزرگترها تقلید می‌کند. 

٥.  والدین و اطرافیان‌شان از آن ها انتظارات بیش از حد دارند، لذا کودک به خاطر ترس از انتقاد دروغ می‌گوید. 

در و کودکانی که هنوز ارتباط مغز و نخاع آنان به طور کامل شکل نگرفته است، تخلیه مثانه به صورت غیر ارادی است، به این معنی که مثانه و روده ها به محض ورود مواد دفعی آن را تخلیه می کنند.

مغزکودکان تا ۲۸ ماهگی تکامل می یابد و توانایی کنترل ادرار را پیدا می کند. برای از پوشک گرفتن کودک روش ها مختلفی وجود دارد که ما یکی از آسان ترین روش ها را برای شما ارائه می دهیم.

زمان مناسب برای از پوشک گرفتن کودک:

 در اکثر کودکان سن توانایی کنترل ادرار ۲۸ ماهگی است اما اگر شما از روش های گوناگونی برای کنترل ادرار و از پوشک گرفتن کودک بهره بردید، و او عملکرد درستی نداشت تمرینات خود را به چند هفته بعد موکول کرده و تمرینات را تکرار کنید.

نگران نباشید برای هر والدینی پدیده از پوشک گرفتن کودک پدیده ای سخت و غیر قابل حل به نظر می رسد، اما می توانید با برنامه ریزی درست آن را حل کنید.

روش درست و کوتاه برای از پوشک گرفتن فرزند:

  از چند روز قبل برای کودک صندلی توالت مخصوص تهیه کرده و او را با امور توالت کردن آشنا کنید. هر موقع که می خواهید با همسرتان به توالت بروید به او بگویید سپس شعری برای توالت بخوانید، این کار سبب می شود که او بپندارد، توالت رفتن یک بازی جالب است.

وقتی کودک حداقل اشتیاقی برای توالت رفتن در خود نشان داد، سه روز برای آموزش به او وقت خود را اختصاص دهید. در روز اول، به کودک شورتی گشاد بپوشانید تا احساس پوشک در او ایجاد نشود. به او بسته ای پوشک نشان بدهید، به او بگویید اگر این ها تمام شوند، دیگر آزادی، زیرا کودکان به برهنه راه رفتن در خانه بسیار علاقه مندند.

هر موقع در او علائمی برای تخلیه خود دیدید، او را به سمت صندلی مخصوص خودش ببرید.  (در روز های اول تشخیص حالات فرزند سخت می باشد شما می توانید آزمایش کنید، یعنی زمان دستشویی او را بدانید و چک کنید تا دو ساعت بعد خشک است یا تر؟ ) او را فقط شب ها پوشک کنید، قبل خواب به صورت امری به او بگویید وقت توالت است و صبح زود راحت ترین لباسش را به او بپوشانید.

این روش کثیفی های زیادی دارد اما در روز های بعد مقدار این آلودگی ها کاهش می یابد. روز دوم، همان کار های روز قبل را انجام دهید فقط با این تفاوت که یک بار  کودک را بیرون ببرید و قبل از بیرون رفتن به او بگویید به دستشویی برود، سپس سریعا به بیرون از منزل با لگن و یک دست لباس بروید و جایی نزدیک منزل پیاده روی کنید.

از کودک خود توقع نداشته باشید یک ساعت دستشویی خود را کنترل کند.  در روز سوم همان کار ها را تکرار کنید اما یکبار صبح و یک بار عصر به بیرون بروید. اگر بعد این کودک خود توالت نکرد، زمان یادگیری را به بعد موکول کنید.