گوش کنید :
اسم قصه: روباه و زاغ??
قصه گو : سمینا❤️
نویسنده: مرتضی عبدالوهابی?
تنظیم: ندا سلیمی
متن داستان :
روباه و زاغ
آقا روباهه داشت از زیر سایه درخت رد می شد که چشمش به خانم زاغه افتاد که یک تکه بزرگ پنیر به منقار گرفته بود. نزدیک رفت وگفت:«به به خانم زاغه! چه سری چه دمی عجب پایی! چه بال های سیاهی! می شه یه دهن آواز بخونی ای خوش صدا ترین پرنده ی جنگل!»
خانم زاغه تکه پنیر را روی شاخه درخت گذاشت و گفت:« برای من فیلم بازی نکن! چون اول مهر رفتم کلاس پنجم. شعر روباه و زاغ رو هم از حفظم. اگر پنیر دلت می خواد کلک سوار نکن حقیقتو بگو»
آقا روباهه سری تکان داد و گفت:« آره خوب یه جورایی دلم می خواد. روده کوچیکم داره روده بزرگمو می خوره!»
خانم زاغه گفت:«حالا شد. آفرین پسر خوب بالاخره یه حرف راست تو عمرت زدی. بدو برو نونوایی!»
آقا روباهه گفت:« نونوایی برای چی؟!»
– یه سنگگ بگیر با پنیر بخوریم.اگر پنیر خالی بخوریم که خر می شیم دیوونه!
– نونوایی کجاست؟ من تا حالا نونوایی نرفتم. هرچی لازم داشتم دزدیدم!
خانم زاغه آدرس نانوایی را به روباهه داد. روباهه هم رفت آنجا نوبتش که شد؛ شاطر سیبیلو جلو آمد و گفت:« پول بده نونت بدم!»
روباهه گفت:« پول ندارم!»
– دمت رو می برم جاش بهت نون می دم!
روباهه از ترس عقب عقب رفت. تمام آدم هایی که در نانوایی بودند با صدای بلند خندیدند. آقا روباهه می خواست دست از پا دراز تر از نانوایی خارج شود که شاطر خندید و گفت:« بیا شوخی کردم. کاری به دمت ندارم امروز نون مجانیه! یه نفر نذری داشته!»
آقا روباهه نان سنگگ را گرفت و با خوشحالی پیش خانم زاغه رفت. خانم زاغه گفت:«چه زود اومدی. حالا بریم خونه ننه پیرزن»
– خونه ننه پیرزن برای چی؟
بریم تو راه بهت می گم.
ننه پیرزن با روی خوش به آنها خوش آمد گفت و سماور را برایشان آتش کرد و چای تازه دم کرد. سفره را هم پهن کرد و گفت:« خوش اومدید. صفا اوردید.بچه های من سال به دوازده ماه این طرفا پیداشون نمی شه. خیلی همت کنند یه زنگ بهم بزنن.امروز خیلی دلم گرفته بود که خدا شما رو فرستاد خونه ی من، خیلی هوس نون سنگگ کرده بودم!»
ننه پیرزن سه تا استکان کمرباریک وسط سفره گذاشت. با قوری داخلشان چای ریخت و با شکر پاش شیرینشان کرد. آنوقت هر سه با خوشحالی مشغول خوردن نان و پنیر و چای شیرین شدند و گل گفتند و گل شنیدند.
✍️ مرتضی عبدالوهابی
@morteza_abdolwahabi
آدرس کانال تلگرام?
? @childrenradio