بیماری اوتیسم و درخودماندگی یکی از بیماری های جدی رشد اختلال طیف اوتیسم بوده که در اوایل دوره کودکی یعنی بین سه الی چهار سالگی با ظهور علائم ویژه مشخص می شود، هر چند علائم و شدت آن در همه افراد یکسان نیست. اما تمامی انواع اوتیسم بر توانایی برقراری ارتباط کودک با دیگرات تاثیر میگذارد. مهم ترین چراغ قرمز این عارضه، نحوه برخورد غیرمعمول و عادی کودک با اسباب بازی هایش است.
احتمال تاثیرعوامل ژنتیک و دارویی در بروز اختلال اوتیسم:
تحقیقات نشان داده است که احتمال تاثیر عوامل ژنتیک و دارویی در بروز این بیماری وجود دارد. در خانواده هایی که این بیماری نسل به نسل انتقال پیدا کرده است احتمال اینکه فرزند جدیدی که به دنیا می آید به اوتیسم مبتلا باشد، بسیار زیاد است.
اختلال طیف اوتیسم- اختلال عصبی– رشدی است که در دوران کودکی و تا قبل از سه سالگی کودک، خود را نشان می دهد. این اختلال بر روی مغز کودک تاثیر می گذارد و باعث می شود در محدوده های تعاملات اجتماعی، ارتباط با دیگران، نداشتن ابزارهایی برای تعامل از جمله تماس های چشمی مشکل داشته باشند، تاثیر بگذارد.
اختلال اوتیسم در پسران نسبت به دختران شایع تر به نظر می رسد و اختلالات نژاد یا قومیتی در بروز اوتیسم نقش دارد.
عوامل احتمال اوتیسم در کودک:
کودکانی که تا ۱۲ ماهگی خود هجا را به کار نمی برند و همچنین در ۱۹ ماهگی هیچ کلمه ای ر نمی گویند و تا قبل از ۲۴ ماهگی خود ترکیبی از دو کلمه را نمی توانند بگویند و کودکانی که توانایی برقرای ارتباط چشمی را ندارند، به احتمال زیاد دارای اختلال اوتیسم هستند.
والدین عزیز کودکان خود را با خاطری آسوده برای شنیدن قصه شب و قصه صوتی کودکانه به سایت رادیو قصه کودک بسپارید.
مصرف قرص های دیابت و مسکن در زمان بارداری و سن بالای پدر و مادر از عوامل تولد نوزادان اوتیسمی است. علائم شایع اوتیسم شامل عدم برقراری ارتباط چشمی ، تاخیر در یادگیری، ناتوانی کلامی، بی توجهی به احساس درد، وابستگی های شدید به پدر و مادر و عدم ارتباط با دیگران است.
کودکان مبتلا به اوتیسم اختلال در تکلم دارند:
کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر کلامی دچار تاخیر در صحبت کردن هستند. این کودکان به مرور زمان که بزرگ می شوند، درک بیانی بیشتر و بالاتری نسبت به قدرت بیان دارند. یک کودک به طور طبیعی باید تا یک سالگی کلمه ها را ادا کند و از یک و نیم تا دو ونیم سالگی بتواند کلمه ها را با هم ترکیب کند ولی یک کودک مبتلا به اوتیسم یا کلام ندارد یا در مقایسه با دیگر کودکان دچار تاخیرهای کلامی هستند یا کلام دارند ولی معنایی ندارد و کلام دیگران را اکو می کنند.
کودکان اوتیسم می توانند به مدارس عادی بروند؟
این کودکان همانند دیگر کودکان هستند و نباید اجازه داد تا دیگران به آنان به چشم یک بیمار نگاه کنند. این بچه ها هیچ مشکلی ندارند، فقط در انجام فعالیت و کارهای روزمره خود ضعیف تر از دیگران عمل می کنند و می توانند مانند همسالان خود به مدارس عادی بروند.
کودکان اوتیسمی ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شوند:
یکی از نشانه های مبتلا بودن کودک به اختلال اوتیسمی این است که کودک مبتلا ساعت ها می نشیند و یک بازی تکراری را انجام می دهد و از انجام مکرر آن خسته نمی شود. در حالی که یک کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد، یعنی نهایتا ۵ دقیقه با یک اسباب بازی، بازی می کند و بعد آن را رها و به سراغ اسباب بازی های دیگر می رود. کودک طبیعی دوست دارد که همه چیز را آزمایش کند.
شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه کودک برای شنیدن قصه شب و قصه صوتی کودکانه با صدای خاله سمینا دنبال کنید.