این که چرا کودکان در بعضی از موارد می‌ترسند، مورد توجه بسیاری از صاحبنظران رشد کودک و روانشناسان بوده است. برخی از محققان عوامل زیستی و محیطی را به عنوان علت برخی از ترس‌ها در کودکان عنوان کرده‌اند و برخی دیگر عوامل روان شناختی، عوامل خانوادگی و سایر عوامل را مطرح کرده‌اند.
انواع ترس در کودکان و روش های کنترل آن + بخش اول
در برخی اوقات ترسی که کودکان از خود نشان می‌دهند به یک نیاز روحی و روانی ارتباط دارد. مثلا کودکی که ترس از مدرسه را نشان می‌دهد، ممکن است از لحاظ روانی وابستگی زیادی به والدین خود داشته باشد و ترس او در واقع ریشه در این وابستگی کودک دارد.
تقریبا همه آدم‌ها حس ترس را در خود تجربه کرده‌اند. البته در مورد بعضی افراد این حس موقتی و گذرا است. اما گاهی اوقات هم به یک ترس همیشگی و آزاردهنده تبدیل می‌شود، که زندگی طبیعی فرد را به کل مختل می‌کند. هر چند روان‌پزشکان ترسیدن را یک واکنشی طبیعی و ضروری برای حفاظت از جان افراد در برابر خطرات احتمالی می‌دانند، اما در صورتی که این واکنش طبیعی به طور وسواس گونه‌ای از حالت اعتدال و عادی خود خارج شود و همه زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد به فوبیا تبدیل می‌شود.
علل و ریشه های بعضی از ترس ها در کودکان:
۱-گاهی والدین می‌توانند الگوهای ویژه‌ای از ترس را به کودکان خود آموزش و انتقال دهند. برای مثال مادری که از حشرات می ترسد، همین ترس خود را به کودک نیز منتقل می کند.
۲- جدایی از مادر، خانه، سایر اعضای خانواده و دوستان
۳- ترس از گم شدن در مدرسه، بیمارستان و مراکز مختلف دیگر
۴- دادن پاسخ‌های اشتباه به سوالات کودک
۵- تهدید کردن کودک برای برقراری نظم و انضباط در خانه نیز ممکن است باعث ترس کودک از مراکز بهداشتی و فرآیند درمان شود. مثلا به کودک گفته شود: «اگر غذا نخوری، می‌گم دکتر آمپولت بزند».
۶- رشد نا مناسب عاطفی و مغزی کودک
۷- ویژگی‌های شخصیتی خود کودک نظیر، عوامل زیستی، سرشتی و آمادگی‌های فطری اولیه و داشتن بدنی آسیب‌پذیر و نحیف.
ترس از کابوس در کودکان:
رویاهای بد و کابوس، نمونه ی مشخصی از کشمکش های کودک با تفاوت های بین واقعیت و تخیل است. شاید کودکان نتوانند کابوس ها و خواب های خود را به زبان بیاورند، اما ناراحتیشان را از آن کابوس ها با این رفتارها نشان می دهند، مکرر از خواب بیدار می شوند، جیغ می زنند یا گریه می کنند، داستان های نامفهوم درباره آنچه دیده اند می گویند یا از خوابیدن می ترسند.
کودک را بعد از کابوس، با کمک وسایل مورد علاقه اش مانند پتو یا عروسکش آرام کنید. به او اطمینان خاطر دهید که در کنارش هستید. اگر او به طور مداوم کابوس های بسیار وحشتناک می بیند، با پزشک معالج صحبت کنید. ممکن است کودک دچار هراس شبانه شده باشد که جای نگرانی ندارد و مشاورت با یک پزشک می تواند مشکل را حل کند.
ترس از جدایی در کودکان:
طبیعی است که وقتی مراقب اصلی کودک او را تنها می گذارد، مضطرب و نگران شود و بترسد. یک خداحافظی خوب. همیشه او را پیش یک مراقب آشنا و مورد اعتماد خود بگذارید و هر دفعه یک خداحافظی مختصر و زیبا داشته باشید. قبل از این که بروید و کودک را ترک کنید، او را سرگرم انجام کاری کنید. حتما از او خداحافظی کنید و یکدفعه ناپدید نشوید. می توانید هنگام خداحافظی به او اطمینان دهید که حتما بر می گردید. وقتی از او جدا می شوید، تمام سعی خود را بکنید تا همان لحظه دوباره برنگردید.
درمان‌های پزشکی:
گاهی کودک از نظر جسمی دچار ضعف‌های بدنی شده است و این ضعف زمینه را برای ترس کودک ایجاد کرده است. اختلالات غدد و ترشحات اضافی ممکن است با تأثیر بر سیستم بدن سبب مشکلات و اختلالاتی چون ترس در کودکان شوند.
برای درمان ترس در کودکان چه باید کرد:
روان شناسان برای کاهش ترس‌های کودکان راه های زیادی را پیشنهاد می‌کنند. آن ها در مرحله اول به والدین توصیه می‌کنند که در رفع مشکل کودک عجولانه تصمیم نگیرند. عجله و شتابزدگی آن ها در کاهش ترس کودک می‌تواند به جای درمان ، اضطراب و ترس او را افزایش دهد.
این ترس معمولا به تدریج از بین می‌رود و لازم است والدین با خونسردی و آرامش اقدام به کاهش این ترس‌ها نمایند. توصیه بعدی روان شناسان این است که هرگز کودکان را به خاطر ترسی که دارند تحقیر و سرزنش نکنیم. هر چند دلیل ترس از نظر ما بزرگترها کاملا غیر منطقی و نامعقول به نظر می‌رسد، اما خود کودک چنین احساسی را نسبت به ترس های خود ندارد و نمی‌تواند غیر منطقی بودن ترس خود را درک کند و سرزنش به او کمکی نخواهد کرد.
انواع ترس در کودکان و روش های کنترل آن + بخش اول
شما می توانید ما را از طریق رادیو قصه برای شنیدن قصه کودکانه صوتی و قصه شب با صدای خاله سمینا دنبال کنید.